همه چیز درباره داربوکا (تمپو)

مقدمه ای بر ساز داربوکا

سلام و درود به دوستداران موسیقی. آیا آماده‌اید تا همه چیز درباره داربوکا (تمپو) را بدانید؟ این طبل با صدای منحصر به فرد و شکل آن، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است و به عنوان صدای خاورمیانه شناخته می‌شود. بنابراین، چه چیزی این ساز را خاص می‌کند؟ ما در این مقاله به طراحی، تاریخچه و نحوه نواختن تمپو خواهیم پرداخت. قبل از همه چیز، شما میتوانید خرید داربوکا یا خرید تمپو را از دنیای ساز با بهترین قیمت انجام بدهید. این اولین نکته مهمی است که در مقاله “درباره داربوکا” می آموزید.

منشأ داربوکا

داربوکا یا تمپو، همچنین به عنوان “دومبک” یا “طبلا” شناخته می‌شود، اساساً طبلی با شکل جام است که ریشه آن در خاورمیانه به خصوص مصر و ترکیه است. برخی آن را به عنوان ساز اسرائیل می‌شناسند، اما در واقع طبل بسیار رایجی از شمال آفریقا تا خاورمیانه است.

ابتدا درباره داربوکا به عنوان یک کلمه بیاموزیم. نام “داربوکا” از کلمه عربی “دربا” گرفته شده است که به معنای واقعی کلمه، اگر کنجکاو باشید، “ضرب” است. منطقی است، نه؟ اساساً به ساز ضربی اشاره دارد.

مخترع داربوکا چه کسی بود؟

بسیاری از افراد به دنبال مخترع داربوکا هستند و این یکی از نکات مبهم درباره داربوکا است. این یک راز است. این ساز برای مدت طولانی وجود داشته است که به سختی می‌توان یک فرد یا کشور خاص را به عنوان منشأ آن معرفی کرد. با این حال، تکامل آن به شدت در موسیقی خاورمیانه ریشه دارد. مصر، ترکیه و خلیج فارس.

بنابراین، بیایید سفر خود را به دنیای تمپو آغاز کنیم و درباره داربوکا بیشتر بدانیم. در حالی که ما درک عمیق تری از این ساز جالب را کسب می‌کنیم، همراه ما در مقاله درباره داربوکا باشید.

طراحی و اجزای تمپو

تمپو، با شکل جام مانند مشهور خود، بسیار شناخته شده است. اینطور نیست؟ معمولاً از یک پوسته طبل و بدنه تشکیل شده است. بعداً به آن خواهیم پرداخت، اما یک استاد سازنده داربوکا این ساز را در دو قسمت می سازد. تصور کنید بالا و پایین از وسط تقسیم شده اند.

پوسته تمپو

معمولاً تمپو با پوست مصنوعی ساخته شده از پلاستیک یا PVC  می بینید. اما در داربوکاهای سنتی‌تر اغلب پوست بز و حتی پوست ماهی دیده می‌شود. در مصر، تمایل به استفاده از ماهی بادکنکی دارند، و در ترکیه یا ایران از پوست گربه ماهی استفاده می‌کنند. جالب شد نه؟!

صدای داربوکا

داربوکا می‌تواند طیف صدایی بسیار منحصربه فرد و متنوعی تولید کند و با تکنیک صحیح، معمولاً دو صدای اصلی مختلف تولید می‌کند. این همان “دوم” و “تک” معروف است. “دوم” صدای عمیق بیس ایجاد شده با ضربه زدن به مرکز پوسته طبل است. در مقابل، “تک” صدای سبک تر و زیرتر است که در هنگام ضربه زدن به لبه‌های پوسته طبل ایجاد می‌شود.

خرید اولین تمپو

با وجود این‌که بسیاری از تمپو ها در بازار وجود دارند، می‌توانیم تصور کنیم که انتخاب یکی از آنها می‌تواند کمی دشوار باشد. بنابراین، بیایید به سراغ انواع مختلف تمپو برویم و آن هارا به طور عمیق بررسی کنیم. نگران نباشید، زیرا ما اینجا هستیم تا شما را راهنمایی کنیم!

اندازه

اساسی ترین عامل برای خرید تمپو اندازه آن است. اندازه یک تمپو، که به طور خاص با قطر پوسته طبل (به استثنای لبه ها) اندازه گیری می شود. این طبل خیلی کوچک است، و شما فضا کافی برای حرکت دادن دستانتان در اطراف طبل نخواهید داشت. بهترین اندازه برای اکثر مردم 22 سانتی متر – 23 سانتی متر است و در واقع، این اندازه پیش فرض برای اکثر داربوکا ها است. بنابراین، اگر از انتخاب اندازه مطمئن نیستید، فقط این اندازه را انتخاب کنید.

اگر به دنبال چیزی بیشتر از بیس هستید یا دستان بزرگتری دارید، باید به صفحه خرید تمپو بیس، که به عنوان داربوکا بیس متوسط ​​شناخته می شود، نگاه کنید. اما اگر این کافی نیست و به دنبال صدای بیس نهایی هستید، احتمالاً دوهولا یا داهولا را دوست خواهید داشت، که به عنوان داربوکا بیس شناخته می شود.

تمپو های بزرگتر از 25 سانتی متری، که به دوهولا معروف هستند، در ابتدا ممکن است برای خرید وسوسه‌انگیز باشند. آنها می‌توانند برای نواختن بسیار لذت‌بخش باشند و صداهای باشکوهی تولید کنند، اما با قیمت بالاتری همراه هستند و برای مبتدیان می‌توانند دشوار باشند.

انتخاب مواد سازنده: چوب، سفال یا فلز؟

تمپو ها از نظر تاریخی از چوب یا سفال ساخته شده اند. اما بسیاری از نوازندگان مدرن فلز را به دلیل مقاومت، دوام و کیفیت صدا ترجیح می دهند. داربوکاهای چوبی بیشتر مربوط به گذشته هستند و به ندرت یافت می شوند. اغلب کیفیت آنها نیز سوال برانگیز است.

داربوکاهای سفالی اگرچه ریشه در سنت دارند. بسیاری از نوازندگان حرفه ای این ساز را انتخاب می کنند و این ساز انتخاب رایج برای موسیقی جهانی است. اگرچه نگهداری آنها سخت تر است و البته شکنندگی آنها را باید در نظر داشته باشید، اما هنوز یک انتخاب محبوب هستند.

داربوکاهای فلزی که عمدتاً از ریخته گری آلومینیوم دو لایه هستند ، انتخاب عملی برای موسیقیدان مدرن است. آنها در هر شرایط آب و هوایی هماهنگ می مانند و بادوام تر هستند. همچنین قطعات آنها به راحتی قابل تعویض هستند. اگرچه تعویض پوست ماهی یک کار دشوار است، پوست طبل فلزی یک جایگزین مناسب است. علاوه بر این ، آنها کیفیت صدایی دارند که اکثر نوازندگان آن را دوست دارند.

درباره داربوکا مصری در مقابل داربوکا ترکیه ای

هنگام ساخت داربوکاهای فلزی، هر دو نوع مصری و ترکیه ای معمولاً از مواد مشابه آلومینیوم، مس یا برنج استفاده می کنند. با این حال، تفاوت در روش های ساخت و اصول طراحی می تواند منجر به اختلاف در ویژگی های نهایی ساز شود.

تمپو های ترکیه ای با سر صاف

در حالی که در اینترنت به دنبال تمپو می گردید، احتمالاً با تمپو های ترکیه ای با سر صاف برخورد کرده اید. و احتمالا این سال برایتان پیش آمده که آن ها چه چیزی هستند؟

جدای از صدای آن، تمپو های ترکیه ای لبه های آشکاری دارند که به شما امکان نواختن راحت تر و همچنین گرفتن و کنترل بهتر روی ساز را می دهد. سبک ترکی نوازندگی داربوکا دارای ویژگی های بسیار خوبی است. با داشتن تمپو ترکیه ای با سر صاف، انجام آن مانور ها آسان تر است.

داربوکاهای لبه صاف کوچک تر و نازک تر هستند و برای تکنیکی استفاده می‌شوند که از کوبیدن انگشت حلقه و انگشتان میانی دست است. نکته مهم دیگر این است که به دلیل مواد سازنده و فرآیندهای تولید مختلف، داربوکاهای ترکیه ای سبک تر هستند و حدود 2.4 کیلوگرم وزن دارند.

تمپو های ترکی معمولاً در یک تکه شامل بدنه و لبه ریخته می شوند. این روش ساخت یک پوسته یکپارچه ایجاد می کند که باعث افزایش رزونانس و صدای متالیک تیزتر می شود، که برای ریتم های سریع و پیچیده ایده آل است. سپس پوسته با یک لایه کروم، نیکل یا یک ماده آبکاری دیگر برای افزایش دوام و زیبایی پوشانده می شود.

در مقابل، تمپو های مصری از ورق های فلزی نورد ساخته شده اند. این فرایند شامل شکل دادن یک ورق فلز مسطح به شکل استوانه ای است. مرحله بعدی جوشکاری لبه ها برای ایجاد بدنه طبل است. برای تکمیل سر، لبه به صورت جداگانه متصل می شود. این روش باعث ایجاد طبل های بزرگتر و پهن تر می شود که به صدای عمیق و کامل داربوکاهای مصری که به آنها معروف هستند کمک می کند.

در هر صورت، نوع فلز مورد استفاده تأثیر قابل توجهی بر صدا دارد. به عنوان مثال، برنج و مس تمایل دارند صدای گرمتر و کامل تری ایجاد کنند، در حالی که آلومینیوم صدای تیزتر و واضح تری تولید می کند. ضخامت فلز نیز نقش مهمی ایفا می کند. هرچه ضخیم تر باشد ، صدای بیس بیشتر و زیر کمتر خواهد بود.

انتخاب پوسته داربوکا مناسب

سر داربوکا، یا پوسته طبل نقش مهمی در کیفیت صدای ساز شما دارد. پوسته ساز بر لحن ، تن صدا و رزونانس تأثیر می گذارد.

پوسته های مصنوعی

توصیه ما استفاده از سر طبل مصنوعی است. خواه پوست این پوسته پاور بیت، رمو یا ارث پرکاشن باشد، نقطه شروع خوبی خواهد بود. این سرها بسیار بادوام ، یکنواخت و مقاوم در برابر آب و هوا هستند. آنها به مراقبت زیادی احتیاج ندارند و می توانند تغییرات دما را بدون تأثیر بر لحن تحمل کنند.

این پوسته ها به دلیل داشتن لحن تیز و واضح مورد قبول اکثر نوازندگان هستند. آنها همچنین برای نواختن سریع و پویا عالی هستند، زیرا انعطاف پذیری و واکنش پذیری آنها عالی است. همه موارد فوق باعث محبویت این نوع پوسته ها شده است.

پوسته های طبیعی

اگر داربوکای سفالی یا در برخی موارد نادر داربوکای قدیمی مصری دارید، پوست طبیعی همیشه یک گزینه است. این سرهای سنتی به دلیل صدای گرم، عمیق و پیچیده شان محبوب هستند. آنها لمس سنتی را فراهم می کنند، که می تواند برای برخی نوازندگان داربوکا بسیار جذاب باشد.

در حالی که نیاز به نگهداری و مراقبت بیشتری دارند ، اما چیزی را ارائه می دهند که پوست های مصنوعی ندارند. در پوست های معمولی از پوست بز ، گوساله و ماهی استفاده شده است. پوست بز بادوام ترین است و ماهی ، اگرچه گران است ، به دلیل دوام و سطح نازک آن بهترین گزینه است.

نحوه نواختن تمپو

خب دوستان، تمپوی خود را دارید و می خواهید شروع به نواختن کنید. درست است؟ مراقب باشید مرتکب اشتباه نشوید، دوره های آموزش تمپو در 5 دقیقه مناسب نیست.  ما در مورد زمان واقعی و عملی یادگیری این ساز صحبت می کنیم که نه تنها خسته کننده نیست بلکه سرگرم کننده خواهد بود.

مسلط شدن به صداها

تمپو یک طبل معمولی نیست. این طبل دو صدای اصلی دارد : “دوم” و “تک”.

“دوم” صدای عمیقی است که هنگام ضربه زدن به مرکز پوسته طبل ایجاد می شود. “تک” صدای سبک تر و تیزتری است که هنگام ضربه زدن به لبه ایجاد می شود. این مانند نسخه داربوکا از “یین و یانگ” است ، شما باید هر دو را یاد بگیرید تا تعادل را در ضربات خود حفظ کنید.

با سعی در یادگیری آن صداها در همان ابتدا شروع کنید. صدای “دوم” را عمیق و صدای “تک” را بلند ایجاد کنید.

تمرین، تمرین، تمرین

شما ممکن است این را قبلاً شنیده باشید ، اما من دوباره می گویم. تمرین کلید اصلی پیشرفت است، این درباره داربوکا یا هر ساز دیگری نیز صادق است. بالاخص درباره داربوکا به من اعتماد کن ، دستان شما در ابتدا احساس غریبگی خواهند کرد. شما هنگام ضربه زدن به “دوم” به “تک” ضربه می زنید و بالعکس. اما به آن زمان بدهید، به تمرین ادامه دهید، و به زودی انگشتان شما روی آن تمپو خواهند رقصید مانند اینکه برای انجام آن متولد شده اند.

سخت نگیرید

آخرین نکته، اما نه کم اهمیت ترین نکته درباره داربوکا این است که به یاد داشته باشید از سفر لذت ببرید. نوازندگی تمپو فقط در مورد مقصد نیست (اگرچه نواختن در مهمانی و دیدن چهره های متعجب همه بسیار شیرین خواهد بود). این در مورد ریتم، ارتباط با موسیقی و لذت بردن از خلق قطعه ای زیبا است. پس راحت باشید و بگذارید داربوکا شما را به ریتم منحصر به فرد خود هدایت کند.

سفر ملودیک از میان فرهنگ ها با تمپو

این را درباره داربوکا تصویر سازی کنید: یک شب مهتابی در بازاری در هوای آزاد در استانبول که هوا مملو از رایحه های وسوسه انگیز کباب برشته شده و چای تازه دم ترکی است. سپس، ریتم متمایز تمپو شروع به جلب توجه شما می کند. این ضربان دقیقاً در بسیاری از فرهنگ ها طنین انداز شده است.

در جهان داربوکا نام احمد میسیرلی، قویاً طنین انداز است. میسیرلی که در نوع خود استاد است، قهرمان گمنامی است که با نوازندگی و آموزه های پیچیده خود از آرمان داربوکا دفاع کرده است. موسیقی او، پر جنب و جوش و تپنده، می تواند شما را از کافه های دود آلود استانبول به عظمت یک سالن کنسرت مملو از جمعیت برساند و تطبیق پذیری منحصر به فرد تمپو را نشان دهد.

در موسیقی سنتی عربی، تمپو مرکز صحنه است. در عروسی‌ها و جشن‌های مصر یا لبنان، رقص پرانرژی «دابکه» را رهبری می‌کند و با ریتم‌های خود سرعت را دیکته می‌کند.

با این حال، داربوکا محدود به موسیقی سنتی نیست و به طور یکپارچه در ژانرهای مدرن نیز ادغام شده است. نانسی عجرم، ستاره پاپ خاورمیانه، اغلب تمپو را در موسیقی خود می گنجاند و به آهنگ هایش پیچ و تاب منحصر به فرد خاورمیانه ای می دهد. به همین ترتیب، گروه راک بریتانیایی لد زپلین از ریتم های تمپو در آهنگ خودشان “Kashmir” استفاده کردند و یک لایه عجیب و غریب به صدای خود اضافه کردند.

علاوه بر کنسرت ها و جشنواره های موسیقی، داربوکا همچنین در موسیقی فیلم ها نیز خودنمایی کرده است. اگر تا به حال فیلم “لورنس عربستان” را دیده باشید، ریتم های جذاب تمپو شما را مستقیماً به قلب صحرا منتقل می کنند.

سخن پایانی

بنابراین  در انتهای مقاله همه چیز درباره داربوکا (تمپو)، فرهنگ ها، موسیقی و تاریخ را با ضرب آهنگ داربوکا در هم می‌پیوندیم. داربوکا گذشته ای غنی دارد و ریشه آن به تمدن های خاورمیانه باستان بازمی گردد. این ساز شاهد تکامل خود از یک طبل سفالی ساده به یک ساز پیچیده و ظریف بوده است.

اکنون اندازه‌ها، مواد و انواع تمپو را از نوع فشرده و در عین حال پرطنین ترکی گرفته تا سومباتی مصری بزرگ‌تر و رسا تر، می‌شناسید

همانطور که پژواک داربوکا کم رنگ می شود ، ما از شما دعوت می کنیم که به کاوش در این ساز جذاب ادامه دهید. و چرا خودتان آن را امتحان نکنید؟ با صدای ساده اما جذاب و تنوع ریتم آن، تمپو به شما دنیایی از اکتشافات موسیقی را ارائه می دهد. شاید یک علاقه جدید را کشف کنید، چه کسی می داند؟ از اینکه با ما در مقاله “درباره داربوکا” همراه بودید بسیار سپاسگزار هستیم.