تکنیک های گیتار فلامنکو

اگرچه گیتار فلامنکو شباهت زیادی به گیتار آکوستیک سیم فولادی دارد، اما اجرای فلامنکو مستلزم تکنیک های نوازندگی بسیار متفاوتی است. اگر تازه این ژانر یا ساز را شروع کرده اید، ممکن است در انتخاب تکنیک های گیتار فلامنکو برای شروع سردر گم شوید. ما برخی از مهم ترین تکنیک ها و اصطلاحات گیتار فلامنکو را جمع آوری کرده ایم.

10 تکنیک برتر گیتار فلامنکو

پور آریبا

(Por Arriba) یک حالت رایج نواختن فلامنکو است – به معنای نواختن در حالت فریژین E است. اگر با مد ها آشنا نیستید، یک مد اساساً مجموعه ای از لحن ها و نیم پرده ها است که یک گام را تشکیل می دهد. حالت فریژین E کمی صدای “تاریک” دارد.

اغلب در موسیقی متن فیلم ها استفاده می شود. همچنین در فلامنکو و سایر اشکال موسیقی اسپانیایی رایج است. بسیاری از افرادی که صدای نواختن گیتاریست ها را در حالت فریژین می شنوند، آن را کمی “خاورمیانه ای” توصیف می کنند.

راسگوادو

از آنجا که (Rasgueado) یک ژانر بسیار بیانگر است، گیتار فلامنکو نیاز به استفاده از بسیاری از تکنیک های نوازندگی مختلف دارد. راسگوادو یک تکنیک راست دستی به ویژه دراماتیک است. چندین نوع مختلف از این تکنیک وجود دارد، اما رایج ترین روش آن شامل اجازه دادن به انگشت کوچک، انگشت حلقه، انگشت میانی و انگشت اشاره روی سیم ها است. اغلب، انگشت شست در پایان اضافه می شود.

راسگوادو (گاهی اوقات راسگوس نامیده می شود) یک تکنیک ریتم است که اغلب بسیار سریع اجرا می شود. و در حالی که به نظر می رسد صدای رسایی دارد، در ابتدا می تواند برای یادگیری خسته کننده باشد.

مطمئن شوید که هر یک را به آرامی تمرین می کنید تا تکنیک را درک کنید – لازم نیست بلافاصله شروع به نواختن با سرعت بالا کنید. بعلاوه، اگر به تکنیک تسلط کامل نداشته باشید، در خطر آسیب دیدگی انگشت یا دست در پایین خط قرار خواهید گرفت.

آلزاپوآ

آلزاپوآ (Alzapua) یکی از مهم ترین تکنیک های گیتار فلامنکو راست دستی است که معمولاً برای خطوط بیس استفاده می شود. نام آن از کلمه “alzar” گرفته شده است که به معنای “بالا بردن” است. این تکنیک شامل استفاده از انگشت شست برای نواختن نت ها در توالی سریع با استفاده از ضربات صعودی و نزولی متناوب است. این تکنیک در تقریباً تمام موسیقی فلامنکو، از قطعات کلاسیک تا آهنگ های جدید گروه جیپسی کینگ استفاده می شود.

انگشت گذاری در گیتار فلامنکو

اگر تجربه نواختن گیتار لید دارید، آلزاپوآ مانند آلترنیت پیکینگ عمل می کند. شما انگشت شست خود را مانند یک پیک استفاده می کنید و یک سیم را در هنگام ضربه نزولی می زنید و در حین ضربه صعودی نیز اجازه می دهید انگشت شست شما آن را بزند.

آلزاپوآ می تواند هم روی تک سیم ها و هم روی  آکورد های کامل استفاده شود، بنابراین می تواند به ریتم یا ملودی شخصیت بیشتری ببخشد. به ویژه زمانی که با توالی هامر-آن و پول-آف ها ترکیب شود، صدای زیبایی ایجاد می کند.

اما درست مانند بسیاری از تکنیک های دیگر، آلزاپوآ اگر به درستی انجام نشود می تواند باعث آسیب شود. باید مطمئن شوید که انگشت شست خود را کاملاً جدا نمی کنید. طمئناً حرکت انگشت شست در آلزاپوآ دخیل است، اما همچنین حرکات ساعد نیز وجود دارد. اگر به خودتان نواختن را یاد می‌دهید، تماشای ویدیوهای گیتاریست‌های با تجربه یا شرکت در کلاس‌های آنلاین برای اطمینان از استفاده از تکنیک مناسب می‌تواند مفید باشد.

برای تسلط کامل به تکنیک آلزاپوآ ممکن است کمی زمان نیاز باشد و این مشکل بسیاری از نوازندگان جدید هم است که به سرعت کافی برسند.

پیکادو

در چند نقطه، گیتار کلاسیک و گیتار فلامنکو با هم همپوشانی دارند و تکنیک پیکادو راست دستی یکی از آنهاست. پیکادو (Picado) از نظر تئوری ساده به نظر می رسد – این تکنیکی است که در آن با انگشت اشاره و میانی خود آلترنیت پیکینگ را انجام می دهید.

این تکنیک معمولاً برای تکنوازی یا نواختن یک ملودی استفاده می شود. گاهی اوقات سایر انگشتان نیز متناوب می شوند، اما اکثر نوازندگان کلاسیک و فلامنکو بین انگشت اشاره و میانی خود تناوب ایجاد می کنند.

نواختن پیکادو شامل استفاده از ضربه استراحت است. در گیتار، یک ضربه استراحت یا آپویاندو، ضربه انگشت راست دستی از طریق یک سیم است که با قرار دادن انگشت روی سیم فوقانی به پایان می رسد. به عنوان مثال، اگر از انگشت اشاره خود برای نواختن اولین سیم استفاده کنید و آن را روی دومین سیم متوقف کنید، شما فقط یک ضربه استراحت را انجام داده اید. در گیتار فلامنکو، نواختن با ضربات استراحت نیز به عنوان نواختن آپویاندو نامیده می شود.

اگر در حال یادگیری نواختن با تکنیک پیکادو هستید، ممکن است قبلاً متوجه شده باشید که چالش این است که انگشتان دست راست خود را تکرار نکنید.

دلیل اینکه نباید هنگام نواختن پیکادو از انگشتان خود تکرار کنید، سرعت است. در حالی که استفاده از انگشت یکسان دو بار پشت سر هم مشکلی به نظر نمی رسد وقتی که تمرینات آهسته تر انجام می دهید، اما اگر در حال نواختن یک قطعه بسیار سریع هستید می تواند مشکلات جدی ایجاد کند.

در هنگام یادگیری نواختن پیکادو در گیتار فلامنکو، به یاد داشته باشید که با انگشتان خود حرکات بسیار کوچکی انجام دهید (و در ابتدا به آرامی بنوازید.) همانطور که یک گیتاریست باتجربه می داند، حرکات گسترده با انگشتان شما به این معنی است که مدتی طول می کشد تا انگشت به سیم ها برگردد.

لنگر انداختن انگشت شست خود روی سیم E پایینی می تواند به شما در حفظ هماهنگی در حین نواختن سیم های بالاتر کمک کند. اگر آماده هستید که دست چپ خود را به کار ببرید، هنگام تمرین یک مقیاس کروماتیک را روی یک سیم بنوازید.

تکنیک پیکادو در گیتار فلامنکو

ترمولو

حتی اگر تقریباً چیزی درباره گیتار فلامنکو نمی دانید، احتمالاً نسخه فلامنکو ترمولو (Tremolo) را در قطعه ای به نام مالاگنیا شنیده اید. این نوع ترمولو صدای زیبایی دارد اما می تواند کمی دشوار باشد. اما از سرعت نترسید -مانند هر تکنیک فلامنکوی دست راست، قبل از اینکه سریعتر به نواختن بپردازید، این یکی باید به آرامی (با تکنیک خوب) نواخته شود.

این یکی از تکنیک های گیتار فلامنکو دست راست می باشد که به روش مشابه توسط گیتاریست های کلاسیک استفاده می شود. هم در موسیقی فلامنکو و هم در موسیقی کلاسیک، یک ترمولوی به خوبی اجرا شده، توهم نواختن دو گیتار را در یک زمان ایجاد می‌کند – شما خط ملودی اصلی را با پس‌زمینه‌ای آرام‌تر و سریع‌تر دارید.

بیشتر گیتاریست های فلامنکو از یک ترمولو فلامنکو پنج نت استفاده می کنند که توسط دان رامون مونتویا توسعه یافته است. در این الگو، سیم های بیس توسط شست نواخته می شوند. درست بعد از این ضربه، سیم های زیر چهار بار به سرعت متوالی با انگشت اشاره، انگشت میانی، انگشت حلقه و سپس دوباره انگشت اشاره زده می شوند.

سجیلا

Cejilla یک تکنیک راست دست یا دست چپ نیست – این بیشتر یک وسیله کمکی است. یک سجیلا همان کاپو است. و همانطور که می دانید، کاپو یک وسیله ای است که می تواند سیم ها را در هر فرت فشار دهد. این یک ابزار مفید برای تغییر کلید یک آهنگ است. علاوه بر این ، قرار دادن استراتژیک یک کاپو می تواند تا حدودی صدای کلی یک گیتار را تغییر دهد. برای اطلاع از قیمت کاپو می توانید به صفحه خرید کاپو مراجعه نمایید.

کلمه سجیلا به طور فنی به یک طراحی کاپو خاص اشاره دارد که در دهه 1700 آغاز شد. سجیلا دارای یک بند چرمی بود که پشت گردن قرار می گرفت و یک بلوک چوبی داشت که روی سیم ها قرار می گرفت. بلوک و بند با یک سیم گیتار به هم متصل بودند. سیم می تواند توسط یک پیچ تنظیم صدا در بالای بلوک چوبی محکم یا شل شود. و اگر یک گیتاریست بسیار سنتی هستید، هنوز می توانید سجیلا های دست ساز مانند این را امروز بخرید. برای اطلاع از قیمت های این نوع گیتار به صفحه خرید گیتار فلامنکو مراجعه کنید.

شاید شما علامت “C2” را دیده باشید که نشان می دهد یک قطعه باید با یک کاپو در فرت دوم نواخته شود. C کاپو را نشان می دهد و عدد بعد از آن مشخص می کند که کاپو باید کجا قرار گیرد. با این حال ، “C” در واقع به معنای “کاپو” نیست – به معنای “سجیلا” است.

اگر شما یک گیتاریست فلامنکو هستید که با خوانندگان اجرا می کنید، یک کاپو می‌تواند تغییر کلید یک آهنگ را برای تناسب با دامنه خواننده بسیار آسان کند.

همچنین یک ابزار عالی برای گیتاریست های جدید است. ببرای مبتدیان نواختن آکوردهای نواری یا کشش انگشتانشان برای نواختن آکورد در حالت اول ممکن است سخت باشد و کاپو این کار را روی دست چپ کمی آسان‌تر می‌کند.

تکنیک سجیلا در گیتار فلامنکو

گلپه

 کلمه “گلپه” (Golpe) فقط به معنای “ضربه” است. و در گیتار فلامنکو ، به منظور ضربه زدن به گیتار به عنوان یک تکنیک ضربه ای اشاره دارد. با این حال ، قبل از اینکه مستقیماً به استفاده از گلپه در تکنیک نواختن یا الگوریتم ریتم خود بپردازید ، باید مطمئن شوید که از گیتار خود محافظت می کنید. نوازندگان گیتار فلامنکو این کار را با یک ” گلپیدور” انجام می دهند ، که شبیه پیک گارد است.

معمولاً گلپیدور یک قطعه پلاستیکی شفاف یا سفید است که درست زیر حفره صدا و همچنین درست روی آن به گیتار می‌چسبد. گاهی اوقات ممکن است گلپیدور را به عنوان یک “صفحه ضربه یا tap plate” توصیف کنید.

اگرچه به نظر ساده می رسد، گلپه می تواند در واقع در هنگام استفاده در اجرای فلامنکو چندین تکنیک مختلف را شامل شود. به عنوان مثال، می توانید با یک ناخن به گلپیدور برای صدای تیزتر ضربه بزنید، یا با کف دست برای صدای پر و سنگین ضربه بزنید.

اما چگونه این تکنیک ضربه ای راست دست را به نواختن خود وارد می کنید؟ گاهی اوقات می توان از گلپه همراه با ضربه به پایین هنگام کشیدن یا ضربه زدن به سیم ها استفاده کرد، و همچنین می‌توان از آن به عنوان یک تکنیک ضربی مستقل استفاده کرد. برخی از نوازندگان گیتار فلامنکو به گلپیدور ضربه می زنند و همزمان یک نت می نوازند.

در این حالت، ضربه برای برجسته کردن نت عمل می کند. گلپه بسیار سرگرم کننده است و یکی از مفید ترین تکنیک های گیتار فلامنکو است – فقط مطمئن شوید که بیش از حد به آن نپردازید!

تیراندو

قبلاً ذکر کردیم که در گیتار فلامنکو، نواختن با ضربه استراحت (به نام آپویاندو) به این معنی است که از طریق یک سیم عبور کرده و سپس اجازه می دهید انگشت روی سیم بعدی از لحاظ فیزیکی بالاتر قرار گیرد. نقطه مقابل ضربه استراحت یک ضربه آزاد است که به آن تیراندو (Tirando) گفته می شود.

تکنیک نواختن تیراندو به این معناست که شما انگشت خود را برای نواختن آن از طریق یک سیم حرکت می دهید و آن انگشت روی سیم دیگر قرار نمی گیرد (یا حتی آن را لمس نمی کند). به عنوان مثال، در یک ترمولو فلامنکو، دست راست روی سیم های بیس با ضربه استراحت می نوازد در حالی که انگشتان دیگر با تیراندو سیم های زیر را می نوازند.

شما احتمالاً تیراندو را در برخی مواقع بدون اینکه آن را تشخیص دهید نواخته اید. اما اگر در حال کار بر روی این تکنیک دست راست هستید، می تواند خست کننده باشد که به طور تصادفی پس از یک ضربه آزاد با سیم های پایین برخورد کنید و صدایی ناخواسته ایجاد کنید.

فکر کردن به این موضوع ممکن است مفید باشد: وقتی درحال نواختن آپویاندو هستید، فکر کنید انگشت خود را به سمت حفره صدا حرکت می دهید. این به شما کمک می کند آن را به اندازه کافی نزدیک به سیم ها نگه دارید که به راحتی انگشت خود را روی سیم مجاور قرار دهید. هنگامی که در حال نواختن تیراندو هستید، فکر کنید ضربه به موازات تخته صدا حرکت می کند.

بنابراین، شما در جهت درست حرکت می کنید و از ضربات تصادفی سیم جلوگیری می کنید. به ویژه در سیم های نایلون، نواختن تیراندو و آپویاندو می تواند صداهای متفاوتی ایجاد کند – در نهایت ، گیتاریست های کلاسیک معمولاً از ضربات آزاد بیشتری نسبت به گیتاریست های فلامنکو استفاده می کنند. 

لیگادو

ممکن است گاهی اوقات بشنوید که لیگادو (Ligado) یا لگاتو را به عنوان تکنیک اسلور (خط اتصال) توصیف می شود، که فقط به استفاده از همر-آن و پول-آف در گیتار فلامنکو اشاره دارد. اگر شما یک گیتاریست هستید، احتمالاً همر-آن و پول-آف را در نواختن خود گنجانده اید.

اما اگر چنین نکرده اید، فقط باید بدانید که یک همر-آن به این معنی است که شما به یک نت بالاتر با “کوبیدن” انگشت روی سیم تغییر می دهید. به عنوان مثال، اگر سیم پایین E باز را (سیم شش) بنوازید و سپس انگشت خود را روی فرت اول فشار دهید، این یک همر-آن است – شما خواهید شنید که نت از E به F بالا می رود.

همر-آن و پول-آف در تکنیک های گیتار فلامنکو

یک پول-آف به این معنی است که یک نت پس از برداشتن انگشت به پائین سقوط می کند. بنابراین اگر یک نت F را روی سیم 6 فرت کنید، آن را بنوازد و سپس انگشت خود را بردارید، خواهید شنید که نت از F به E پایین می رود. این یک پول-آف است.

اگر آماده هستید تا لیگادو را وارد نوازندگی خود کنید، این تکنیک ها اغلب در موسیقی فلامنکو با سرعت بسیار سریع اعمال می شوند. لیگادو می تواند شامل هر یک از انگشتان دست چپ در هر نقطه از فرت باشد. این یک هنر است که به دقت زیادی نیاز دارد. اما هنگامی که بر آن مسلط شدید، واقعاً می تواند نواختن گیتار شما را متحول کند.

پور مدیو

ما در بالا ذکر کردیم که نواختن پور اریبا به معنای نواختن گیتار در حالت فریژین E است. برای نواختن پور مدیو (Por Medio)، باید گیتار را در فریژین A بنوازید، حالت سنتی دیگر که فلامنکو در آن اجرا می شود. هر دو این گام ها می توانند برای نواختن آکورد “آندالوزین کادنس” یا پیشروی از آکورد که معمولاً در فلامنکو می شنوید، استفاده شوند.

البته، اگر تازه شروع به نواختن گیتار فلامنکو کرده اید، ممکن است آماده نباشید که به طور کامل به تمام تئوری های موسیقی مرتبط بپردازید. اما اگر به راهنمایی در مورد گام های فریژین A (پور مدیو) وفریژین E (پور آریبا) و نحوه کار آنها علاقه دارید، باید در کلاس  تکنیک های گیتار فلامنکو شرکت کنید.

آیا آماده شروع یادگیری هستید؟

فلامنکو یک ژانر پیچیده و محرک است که یادگیری آن دشوار است. اما این قطعاً یک تلاش ارزشمند است. خود آموزی نواختن گیتار فلامنکو قطعاً می تواند کارساز باشد، اما بسیاری از نوازندگان زمانی که از یک گیتاریست حرفه ای یاد می گیرند سریعتر پیشرفت می کنند.

خبر خوب این است که شما مجبور نیستید برای یادگیری تکنیک های گیتار فلامنکو از یک گیتاریست حرفه ای به کلاس های خصوصی گیتار فلامنکو بروید. یک دوره آنلاین گیتار می تواند راهی عالی برای تبدیل شدن به یک بازیکن بهتر باشد، و حتی برای شرکت در آن نیازی به سفر ندارید. برای هر سطح توانایی یک دوره وجود دارد – خواه می خواهید گیتار مقدماتی را تسلط داشته باشید. درباره سبک های مختلف موسیقی بیاموزید یا به دنبال کشف تکنیک های فلامنکو پیشرفته باشید، یک دوره آنلاین راهی عالی برای ارتقای نوازندگی شما به سطح بعدی است. و در حین انجام آن از آن لذت ببرید.

سخن پایانی

اگر به دنبال تکنیک های دست مختلف یا مهارت های دیگر برای گسترش توانایی های خود به عنوان یک گیتاریست فلامنکو هستید یا آماده اید تا به کلاس های گیتار فلامنکو بپردازید، امیدواریم لیست ما ایده هایی برای شروع به شما بدهد. نظر شما چیست؟ آیا تکنیکی هست که باید اضافه می کردیم؟ لطفاً در نظرات به ما اطلاع دهید و فراموش نکنید که اگر مفید بود آن را دوست داشته باشید و به اشتراک بگذارید!

سوالات متداول

بهترین راه برای یادگیری تکنیک های گیتار فلامنکو چیست؟

بهترین راه برای یادگیری تکنیک های گیتار فلامنکو این است که از یک گیتاریست فلامنکو حرفه ای درس بگیرید. یک معلم خوب می تواند به شما کمک کند تا تکنیک ها را به درستی یاد بگیرید و از اشتباهات جلوگیری کنید. اگر نمی توانید از یک معلم خصوصی درس بگیرید، می توانید از منابع آنلاین یا کتاب های آموزشی استفاده کنید.

کدام تکنیک های گیتار فلامنکو برای مبتدیان ضروری هستند؟

برای مبتدیان، مهم است که تکنیک های پایه مانند پیکادو، ترمولو و ضربه استراحت (آپویاندو) را بیاموزید. این تکنیک ها پایه و اساس بسیاری از تکنیک های پیشرفته تر هستند.

چقدر طول می کشد تا تکنیک های گیتار فلامنکو را یاد بگیرم؟

مان لازم برای یادگیری تکنیک های گیتار فلامنکو به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله استعداد شما، میزان تمرین شما و کیفیت آموزش شما. با این حال، انتظار داشته باشید که یادگیری تکنیک های فلامنکو زمان زیادی ببرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *