اصطلاحات موسیقی و فرهنگ لغات موسیقی به ترتیب الفبای انگلیسی A تا Z

A

Aube اوبد

اوبد یک آهنگ صبحگاهی است. یک مثال معروف زیگفرید ایدیل است، اثری که ریچارد واگنر برای نواختن برای همسر دومش کوزیما در صبح روز تولدش نوشت.

Atonal آتونال

موسیقی آتونال موسیقی است که هیچ تونالیته خاصی ندارد، در کلید خاصی نیست و بنابراین هیچ نت یا آکورد “خانه” خاصی ندارد. اصطلاح آتونالیته atonality به طور فنی به انواع مختلف موسیقی قرن بیستم اشاره دارد که در کلید نیست.

Assai آسای

آسای که یکی از اصطلاحات موسیقی است اغلب در نشانه‌هایی به نوازندگان برای سرعت یک قطعه موسیقی، مانند Allegro assai، بسیار سریع، یا Allegro assai moderato، نسبتا سریع ظاهر می‌شود.

Aria آریا

آریا یک آهنگ یا هوا است. این کلمه به ویژه برای نشان دادن آهنگ های ساختار یافته به صورت رسمی در اپرا استفاده می شود. به اصطلاح آهنگ دا کاپو اپرا، اوراتوریو و سایر قطعات آوازی دیرتر باروک آریا هستند، که در آن ها اولین بخش معمولاً با تزئینات اضافی و متنوع، پس از دو بخش اول، تکرار می شود. آریتا arietta نشان دهنده آریای کوچک است، در حالی که اریوزو arioso به یک فرم آزادتر از نوشتن آوازی آریا مانند اشاره دارد.

Arco آرکو

آرکو به عنوان یک اشاره به نوازندگان ساز های زهی استفاده می شود که باید از آرشه به جای انگشتان استفاده کنند.

Arabesque آرابسک

در موسیقی، اصطلاح «آرابسک» به ملودی بسیار زینتی اطلاق می‌شود که باز شدن آزاد آن بیانگر کند شدن زمان در آهنگسازی است. برخلاف خط مستقیم که مستقیم‌ترین مسیر از A به B است، حرکت انحنای آرابسک جلوه ای از عبارات دایره‌ای ایجاد می‌کند که ملودی‌های همیشگی را القا می‌کند.

Anthem سرود

یک سرود یک قطعه آوازی کوتاه است. در کلیسای انگلیس این کلمه نشان دهنده چنین ترکیبی است که اغلب از متن غیر مذهبی استفاده می کند (یعنی بخشی از مراسم رسمی نیست). یک سرود کامل برای گروه کر کامل، بدون تکنوازان است، در حالی که یک سرود شعر از تکنوازان انفرادی به طور متناقضی استفاده می کند. هر دو این شکل ها از اواخر قرن 16 در کلیسای انگلیس شکوفا شدند.

Andante آندانته

آندانته کلمه ای است که برای پیشنهاد سرعت یک قطعه موسیقی، در سرعت راه رفتن استفاده می شود. کاهنده آندانتینو andantino مبهم است و به معنای کمی سریعتر یا کمی کندتر از آندانته است.

Alto آلتو

آلتو صدای پایین زن یا صدای نشکسته مرد، یا صدای فالستو مرد با محدوده مشابه است. کلید آلتو علامتی است که روی حامل موسیقی نوشته شده است تا نشان دهد که خط وسط حامل میانه C است. اکنون برای بسیاری از موسیقی های نوشته شده برای ویولا  و سایر سازهای با مشابه محدوده استفاده می شود. تکنوازان آلتو زن معمولاً به عنوان کنترآلتو Contralto به جای Alto توصیف می شوند.

Allemande آلماند

آلماند یک رقص آلمانی است که به صورت 4/4 زمان، اغلب اولین رقص در یک مجموعه رقص باروک است، جایی که اغلب با کورانت courante، رقصی سریع‌تر دنبال می‌شود. آلماند که در منابع انگلیسی اولیه اغلب به عنوان المن، آلمین یا با املای مشابه ظاهر می شود، به طور کلی سرعت متوسطی دارد.آلگرو

Allegro آلگرو

آلگرو به طور کلی سریع در نظر گرفته می شود، اگرچه نه به سرعت Vivace ویواچه یا پرستو presto. (آلگرتو) Allegretto یک کاهنده، به معنی کمی کندتر از آلگرو است. این نشانه های سرعت یا تمپو به عنوان عناوین های عمومی برای قطعات موسیقی با این دستورالعمل ها استفاده می شود. اولین حرکت یک سوناتای کلاسیک، به عنوان مثال، اغلب “یک آلگرو Allegro” است، همانطور که حرکت کند اغلب “یک آداجیو Adagio” است.

Alla آلا

ایتالیایی آلا به معنای “به سبک” است و ممکن است در قطعه هایی مانند Rondo alla Turca موتزارت یافت شود.

Air ایر

ایر گاهی اوقات با املای قدیمی انگلیسی ayre ظاهر می شود، به معنای آهنگ یا ملودی، برای آواز یا ساز است.

Adagio آداجیو

آداجیو که یکی از اصطلاحات موسیقی است یک نشانگر تمپو است و گاهی اوقات برای توصیف یک حرکت کند، حتی زمانی که نشانگر سرعت در ابتدای حرکت ممکن است متفاوت باشد، استفاده می شود. فرم کاهنده آداجیتو adagietto کمی سریعتر از آداجیو است.

Accompaniment آکومپانیمان یا همراهی

یک آکومپانیمان بخشی اضافی برای هر نوع نوازنده است که از اهمیت کمتری نسبت به دیگری برخوردار است که به آن کمک می کند تا پشتیبانی و تقویت کند. پیانو اغلب برای ارائه همراهی به یک خواننده انفرادی استفاده می شود. در آثار سازی مانند ویولن و پیانو، نقش ها ممکن است برعکس شود.

A آ

آ نت موسیقی است که به طور کلی برای لحن استفاده می شود. نت ها در انگلیسی با نام حروف هستند، A،B،C،D،E،F & G.

Arpeggio آرپژ

آرپژ نت های یک آکورد است که به سرعت پشت سر هم پخش می شوند.

B

Brio بریو 

بریو به عنوان یک دستورالعمل به نوازندگان ظاهر می شود، به عنوان مثال، در آلگرو کُن بِریو Allegro con brio، سریع با درخشش و آتش، یک نشانه که توسط بتهوون در چندین مورد استفاده شده است.

Brass برنج

بخش ساز های برنجی از ارکستر شامل ابزارهای فلزی است که صدای آن با دمیدن هوا از طریق یک سرساز فنجان شکل یا مخروطی تولید می شود. بخش ساز های برنجی معمولاً شامل ترومپت ها، ترومبون ها و توبای و هورن های فرانسوی است.

Bourrée بوره

بوره یک رقص فرانسوی با ریتم دوگانه است که گاهی در مجموعه رقص باروک یافت می شود، جایی که بعداً پس از ساراباند sarabande، با رقص های اضافی سبک تر قرار گرفت.

Bolero بولرو

بولرو یک رقص اسپانیایی است که در پاریس در زمان شوپن و در آمریکای لاتین محبوب بود. یکی از بهترین نمونه های این رقص در موسیقی هنری، موسیقی Ravel’s ballet است. موسیقی با شدت فزاینده ای که توسط آهنگساز به عنوان یک کرشندوی ارکستر شده توصیف شده است.

Bewegt بویگت 

بویگت به عنوان یک نشانه tempo استفاده می شود که چیزی شبیه به آجیتاتو ‘agitato’ ایتالیایی است، اگرچه mässig bewegt به عنوان معادل  نسبتا سریع allegro moderato استفاده می شود.

Berceuse برسیوز

برسیوز یک آهنگ گهواره یا لالایی است. مشهورترین نمونه استفاده از این عنوان متعلق به شوپن است که یک برسیوز نوشت.

Beat بیت یا ضرب

ضرب یا پالس در یک قطعه موسیقی، الگوی ریتمیک منظم موسیقی است. هر میزان باید با یک ضرب قوی شروع شود و هر میزان باید با یک ضرب ضعیف پایان یابد. این ممکن است به عنوان ضرب پایین (قوی، در ابتدای یک میزان) و ضرب بالا (ضعیف، در انتهای یک میزان) شناخته شود. بالا و پایین توصیف حرکات یک رهبر ارکستر است، که حتی ضرب بالای آماده او از ضربه پایین او برای نوازندگان مهمتر است.

Bassoon باسون

باسون یک ساز بادی دو نی است. این باس بخش چوبی بادی در ارکستر مدرن است که می تواند با استفاده از یک باسون دوبل پایین تر از محدوده تقویت شود.

Basso continuo باسو کُنتینوئو

باسو کنتینوئو باس پیوسته ای است که معمولاً در موسیقی دوره باروک استفاده می شود. استفاده از نوعی ساز باس، به عنوان مثال، ویولن سل یا ویولا دا گامبا باس و ساز آکوردال، ساز کیبورد یا ساز زهی، که بخشی از آن با اعداد اضافه شده به موسیقی مشخص می‌شود برای ساز باس، نشان دادن آکوردها به عنوان مبنایی برای همراهی بداهه یا «پر کردن» و تزئین هارمونی ها، رایج بود

Bass باس

کلمه ‘Bass’ محدوده پایین و صداهای پایین در موسیقی را توصیف می کند. در موسیقی آوازی، آن را به پایین ترین نوع صدای مردانه اشاره می کند، و در موسیقی دستگاهی معمولاً برای نشان دادن قسمت پایین استفاده می شود. به عنوان یک صفت برای توصیف ابزارهای رجیستر پایین، مانند کلارینت باس استفاده می شود. در گفتار عمومی، کلمه bass که یکی از اصطلاحات موسیقی است ممکن است به معنای باس دوبل، بزرگترین و پایین ترین ابزار خانواده زهی، یا، در گروه های سازهای برنجی، یک ابزار معادل توبا ارکستر، باس خانواده ساز های برنجی باشد.

Bass-baritone باس-باریتون

یک باس-باریتون یک خواننده مرد با محدوده ای است که شامل رجیستر هر دو آهنگ باس و باریتون است که توسط واگنر، برای این نوع صدای نوشت، به عنوان یک باس بالا توصیف شد.

Baroque باروک

یک دفعه، به عنوان یک اصطلاح انتقادی مورد استفاده قرار گرفت، کلمه ‘baroque’ اکنون در موسیقی برای تعیین یک دوره از تاریخ موسیقی از حدود 1600 به حدود 1750 استفاده می شود، اگرچه هرگونه دوره بندی در تاریخ فقط می تواند یک راهنمای تقریبی باشد. در موسیقی شناسی این اصطلاح از تاریخ هنر و معماری قرض گرفته شد. در موسیقی دوره باروک را به راحتی می توان به سه دوره پنجاه ساله تقسیم کرد:

• باروک اولیه
•  باروک میانی
• باروک دیرین

Baritone باریتون

کلمه ‘باریتون’ که یکی از اصطلاحات موسیقی است یک نوع صدای مردانه متوسط ​​را توصیف می کند. این کلمه همچنین برای مشخص کردن ساز های برنجی با صدای بلند و تیوبی با رجیستر پایین تر و به عنوان صفتی برای تشخیص نادرترین عضو خانواده اُبوا، همچنین به عنوان اُبوا باس شناخته می شود، که یک اکتاو (هشت نت) پایین تر از اُبوا معمولی است.

Barcarolle بارکارول

بارکارول یک آهنگ قایق سواری است، معمولاً برای توصیف آهنگ های قایق سواری گوندولا در ونیز استفاده می شد، که توسط آهنگسازان در آهنگ ها و قطعات سازی در قرن نوزدهم تقلید شده است. شوپن یکی از این بارکارول ها را برای پیانو نوشت و مندلسون چهار قطعه پیانو کوتاه از این نوع را ارائه کرد. در پایان قرن و در اوایل قرن 20، آهنگساز فرانسوی  گابریل اوربن فوره سیزده بارکارول نوشت.

Bar میزان

در موسیقی مکتوب غربی، خط میزان شروع به استفاده شد، یک خط عمودی از طریق میله، برای علامت گذاری واحد های متریک یا میزان ها است. تا اواخر قرن 17، در اواخر قرن هفدهم، خط میزان بلافاصله قبل از یک ضرب قوی مورد استفاده قرار گرفت، به طوری که یک میزان به طور معمول با یک نت تاکید شده شروع شد. میزان دوگانه یا خط میزان دوگانه نشان دهنده انتهای یک بخش یا قطعه است.

Ballad تصنیف

تصنیف، مشتق شده از فعل لاتین متاخر “ballare”، به معنای رقص، به طور عمده برای توصیف یک آواز محلی با شخصیت روایی یا یک آهنگ یا شعر نوشته شده در تقلید از چنین آواز محلی استفاده می شد. عنوان Ballade توسط شوپن برای توصیف چهار قطعه پیانو با محتوای روایی پنهان استفاده شد، ظاهراً بر اساس شعرهای روایی از نوع balade توسط شاعر میهن پرست آدام برنارد میتسکیه ویچ، در حالی که یوهانِس برامس در یکی از تصنیف های خود یک تصنیف روایی قدیمی اسکاتلندی را به موسیقی منتقل می کند.

Bagpipe بگ پایپ

بگ پایپ یک ابزار باستانی است، حداقل در ابتدایی ترین شکل آن، و هنوز هم در بسیاری از کشورها یافت می شود. این یک ساز بادی است که با صدایی که توسط هوا از یک کیسه چرمی بیان می شود. به طور کلی از یک لوله واحد استفاده می کند که می تواند برای تولید صداهای مختلف انگشت گذاری شود چیزی شبیه به نی انبان بوشهری خودمان است. با لوله های اضافی، لوله هایی که یک نت تولید می کنند، یک ویژگی برجسته موسیقی بگ پایپ و تقلید آن برای سایر ابزارها است.

Bagatelle باگاتِل

باگاتل به عنوان عنوان یک قطعه کوتاه و سبک موسیقی، به طور قابل توجهی توسط بتهوون در یک مجموعه ای از آهنگ ها برای پیانو استفاده شد. عنوان توصیفی پس از آن توسط بسیاری از آهنگسازان دیگر استفاده شد.

Badinerie بادینری

بادینری نشان دهنده یک قطعه موسیقی با شخصیت سبک است. شناخته شده ترین بدینری آخرین موومان پر جنب و جوش سوئیت باخ در B مینور برای فلوت، زه و کُنتینوئو است.

B بی

بی یک نت در گام موسیقی است.

Bariolage باریولاژ

در نواختن ویولن، یک افکت ویژه است که در آن نوازنده به سرعت بین دو سیم به عقب و جلو می رود. دو نوع وجود دارد: 

• یک گام واحد را می توان هم بر روی یک سیم باز و هم در یک سیم متوقف پخش کرد که باعث ایجاد یک تکرار سریع (اما از لحاظ صدای متمایز) می شود.
•  یک گام واحد را می توان با آهنگ های مختلف جایگزین کرد و یک ملودی را روی یک دْرُون(Drone) تولید کرد.

C

Chorale prelude پرلود کورال

پرلود کورال، مقدمه ای بر یک گروه کر، در قرن هفدهم آلمان به عنوان یک ترکیب ارگ بر اساس ملودی کرال ساخته شد. این فرم در اواخر قرن هفدهم در آثار بوکستهوده و در اوایل قرن هجدهم به ویژه در 45 پرلود کورال یوهان سباستیان باخ یافت می‌شود.

Chorale کورال

کرال یک آهنگ سرود لوتری آلمانی است که تعدادی از آنها توسط خود لوتر ساخته یا تنظیم شده است و در قرن های بعد با هارمونی های مختلف اقتباس شده است که مشهورترین آنها توسط یوهان سباستین باخ است. این کلمه همچنین در آمریکا برای اشاره به یک گروه کر یا کورس استفاده می‌شود.

Choir گروه کر

گروه کر گروهی از خوانندگان است. این کلمه معمولاً برای نشان دادن چنین گروهی در یک کلیسا یا قسمتی از کلیسای که معمولاً چنین گروهی در آن قرار دارد استفاده می‌شود.

Chapel چپل

کلمه Chapel در معنای عادی، مکان عبادت را نشان می‌دهد. در موسیقی ممکن است برای اشاره به گروهی از موسیقی‌دانان استخدام شده توسط کلیسا یا توسط دربار، مانند گروه موسیقی انگلیسی Chapel Royal، گروه موسیقی استخدام شده توسط پادشاه انگلیس، یا در اصطلاحات قاره‌ای، هر مؤسسه موسیقی، استفاده شده است

Chant سرود

چانت یک افکت ارکسترال برای یک گروه کر و ارکستر است که معمولاً برای مراسم مذهبی استفاده می‌شود.

C سی

سی یک نت در گام موسیقی است.

Chanson شانسون

شانسون یک آهنگ فرانسوی است. این کلمه برای اشاره به آهنگ‌هایی از آثار تروبادور قرون وسطی تا ترانه‌های هنری قرن 19 و 20 استفاده می‌شود.

Chamber orchestra ارکستر مجلسی

ارکستر مجلسی به ارکستری کوچکتر از ارکستر سمفونیک معمولی اشاره دارد.

Chamber music موسیقی مجلسی

موسیقی مجلسی موسیقی برای یک گروه کوچکی از سازها است که برخلاف کلیسا یا ساختمان بزرگتر برای اجرا در اتاق یا سالن، طراحی شده است.

Chaconne شاکن

شاکن در اصل یک رقص محبوب در اسپانیا در اوایل قرن 17 بود. این به معنای فرمی است که در آن یک سری تغییرات بر روی یک الگوی باس یا آکورد کوتاه تکرار شده وجود دارد. نمونه‌های معروف این فرم در Chaconne باخ برای ویولن بدون همراه در پارتیتای D مینور یا Chacony قبلی در G مینور اثر هنری پورسل یافت می‌شود.

Cembalo چمبالو

کلمه “cembalo” معمولاً برای اشاره به هارپسیکورد استفاده می‌شود.

Cello ویولن سل

کلمه Cello اکنون به جای کلمه طولانی‌تر violoncello، یک مخفف از کلمه violone، که ویولن بزرگ، کنترباس خانواده ویولن است، مورد استفاده عمومی قرار می‌گیرد. ویلنسل معمولاً خط باس بخش زهی را در یک ارکستر می‌نوازد، رجیستر آن تقریباً معادل صدای پایین‌ترین مرد است.

Celesta چلستا

چلستا که یکی از اصطلاحات موسیقی است یک ساز کوچک کیبورد است که در اواخر قرن 19 توسعه یافت و از چکش‌هایی استفاده می‌کند که بر روی میله‌های فلزی برخورد می‌کنند تا صدای زنگ‌دار ایجاد کنند. چایکوفسکی از چلستا، که آن زمان یک ساز جدید بود، در رقص باله فندق شکن استفاده کرد.

Cassation کاساسيون

ریشه کلمه “cassation” مورد بحث است و عمدتاً در سه‌ماهه سوم قرن هجدهم در جنوب آلمان برای توصیف قطعه موسیقی شبیه به دیورتیمنتو divertimento یا سِرِناد serenade، موسیقی که عمدتاً برای سرگرمی در نظر گرفته شده است، استفاده شد. موتزارت از این کلمه برای توصیف سه سرناد خود استفاده کرد.

Capriccio, Caprice کاپریس یا کاپریچیو

کاپریچیو در معانی مختلف موسیقی ظاهر می‌شود، که در دوره‌های مختلف و توسط آهنگسازان مختلف به‌طور متفاوت استفاده می‌شود. در اواخر قرن 16 و 17 به‌طور کلی نشان‌دهنده یک ترکیب فوگال بود، اما بعداً به معنای رقص‌ها یا مجموعه‌های رقص یا هر ترکیبی که اجازه نواختن نسبتاً آزاد می دهد.

Cappella کاپلا 

کاپلا ، به معنای کلیسا، به ویژه در عبارت “a cappella آکاپلا” برای آواز گروهی بدون همراهی استفاده می‌شود. کلمات chapel، cappella و Kapelle، به جای یک مکان، یک مکان موسیقی را نشان می دهند، همانطور که در نمازخانه انگلیسی رویال، موسیقیدانان پادشاه است.

Cantata کانتاتا یا کانتات

کانتاتا معمولاً یک اثر کرال چند بخشی است که از آواز گروهی و همچنین آواز تکنفره با همراهی ساز تشکیل شده است. متن‌های مورد استفاده در کانتاتا می‌تواند مذهبی یا غیر مذهبی باشد. برخی از کانتاتاها از آواز تکنفره بدون گروه کر یا کورس استفاده می‌کنند.

Cantabile کانتابیله

کانتابیله اغلب در ابتدای قطعات موسیقی مانند آندانته کانتابیله – با سرعت راه رفتن و به سبک آواز – استفاده می‌شود.

Canon کانُن

کانن در موسیقی یک دستگاه در کنترپوان است که در آن ملودی اعلام شده با یک صدای جداگانه یا ساز توسط یک یا چند صدای جداگانه یا ساز دیگر تقلید می‌شود، که پس از شروع اولین صدا، به روش یک دور وارد می‌شود. کلمه کانن ممکن است دستگاه را همانطور که در یک قطعه موسیقی رخ می‌دهد یا یک ترکیب کامل در این فرم، مانند کانن معروف یوهان پاخلبل، توصیف کند.

Camera کمرا

کمرا (ایتالیایی: اتاق، سالن) عمدتاً در عبارت “سونات دکامرا sonata da camera” ، سونات مجلسی، یافت می‌شود که باید در موسیقی دوره باروک از سونات کیزا sonata da chiesa، سونات کلیسایی، متمایز شود. سونات مجلسی غیرمذهبی معمولاً از حرکات رقص تشکیل شده است.

Cadenza کادنزا

کادنزا، اغلب بر اساس یک کادانس Cadence نهایی طولانی و تزئینی، حداقل در کنسرت‌های کلاسیک، قطعه ای است که در ابتدا توسط نوازنده بداهه پردازی می‌شد که در آن توانایی نوازندگی ویرتئوز نمایش داده می‌شد. کادنزا ها اکنون بیشتر توسط آهنگساز نوشته می‌شوند، اگرچه برخی از نوازندگان مدرن همچنان به بداهه پردازی ادامه می‌دهند. در کنسرت‌های کلاسیک، کادانزا اغلب به آخرین بخش یک حرکت منجر می‌شود.

Cadence کادانس

از دیگر صطلاحات موسیقی می توان به کادانس اشاره کرد که معمولاً از دو آکورد تشکیل شده است و علامت گذاری موسیقی در انتهای عبارات یا جملات را ایجاد می‌کنند.

Chord آکورد

آکورد صدای همزمان دو یا چند نت است. مطالعه هارمونی شامل قرار دادن صحیح آکوردها در ارتباط با یکدیگر است.

Chorus گروه کر

گروه کر گروهی از خوانندگان است. این کلمه همچنین برای اشاره به یک تکرار در یک آهنگ استفاده می‌شود.

Chromatic کروماتیک

نت‌های کروماتیک آنهایی هستند که متعلق به گام دیاتونیک نیستند. اگر گام صعودی از نت C گرفته شود، به شکل C، D، E، F، و غیره، نت‌های کروماتیک C# (سی شارپ) و D# (دی شارپ) و غیره، نت‌هایی هستند که در گام دیاتونیک C بزرگ یافت نمی‌شوند، که هیچ تیز یا صافی ندارد.

Clarinet کلارینت

کلارینت یک ساز بادی چوبی با یک نی است، در مقابل ابوا، که دارای دو نی است. کلارینت از سال 1800 به بعد از شالامو  chalumeau اولیه، که فقط در اکتاو پایینی می‌نواخت، توسعه یافت. این ساز جدید نت‌های بیشتری را در اکتاو بالاتر اضافه کرد. کلارینت‌ها در گام‌های مختلف ساخته می‌شوند، که بیشتر در گام B صاف و در A استفاده می‌شوند.

Clarino کلارینو

کلارینو اصطلاحی بود که در قرن‌های 17 و 18 برای ترومپت استفاده می‌شد. اکنون این کلمه به رجیستر بالایی ترومپت اشاره دارد که در دوره باروک بسیار مورد استفاده قرار گرفت، زمانی که ترومپت به دلیل عدم داشتن سوپاپ فقط می‌توانست نت‌های متوالی را در بالاترین رجیستر تولید کند، هنری که بعداً به طور موقت از کار افتاد.

Classical کلاسیکال

در رایج‌ترین معنای این کلمه، موسیقی کلاسیک ممکن است موسیقی عالی یا موسیقی جدی را نشان دهد. به طور دقیق‌تر، این کلمه ممکن است به یک دوره در تاریخ موسیقی، اواخر قرن هجدهم، عصر هایدن، موتزارت و بتهوون اشاره کند. کلاسیک را می‌توان از آنچه به اصطلاح رمانتیک نامیده می‌شود، متمایز کرد، انواع موسیقی نسبتاً تجربی و کمتر رسمی که در قرن نوزدهم متداول شد.

Clavichord کلاویکورد

کلاویکورد یک ساز اولیه کلید دار کوچک با مکانیزم ضربه‌ای است. سیم‌ها با یک تانژانت، یک نوار فلزی کوچک مستطیلی، ضربه می‌خورند و صدای نرم ایجاد می‌کنند. گسترده دینامیکی محدود کلاویکورد آن را برای اجرای عمومی نامناسب می‌کند، اما در گذشته مورد علاقه آهنگسازانی مانند کارل فیلیپ امانوئل باخ، دومین پسر یوهان سباستیان باخ و یک نوازنده برجسته کیبورد در اواسط قرن هجدهم بود.

Clef کلید

پنج خطی که معمولاً در نگارش موسیقی استفاده می‌شود بدون افزودن یک کلید در سمت چپ هیچ معنای دقیقی ندارند، علامتی که مشخص می‌کند کدام نت باید توسط یکی از خطوط نشان داده شود، از آنجایی که نت‌های دیگر ممکن است اندازه گیری شوند. کلید سل (treble clef) که برای پیانیست‌ها و ویولونیست‌ها آشنا است، به غیر از کلید G، برای نشان دادن این است که دومین خط از پایین G است. کلید بیس (bass clef)، به غیر از کلید F، نشان می‌دهد که دومین خط از بالا F زیر میانه C است. کلید C روی هر خطی برای نشان دادن موقعیت نت معروف به میانه C استفاده می‌شود.

Coda کدا

کدا پایان یک قطعه موسیقی است. این ممکن است بسیار کوتاه باشد، اما در یک ترکیب که در مقیاسی بزرگ است ممکن است گسترش یابد. کلمه کدتا codetta کوچک برای نشان دادن قسمت انتهایی یک بخش از یک ترکیب استفاده می‌شود.

Coloratura کولوراتور

کلمه کولوراتور که در اصل به معنای رنگ‌آمیزی است، عموماً برای توصیف موسیقی آوازی استفاده می‌شود که به طور گسترده تزئین شده است و توانایی را در یک رجیستر بسیار بالا می‌طلبد. یک قسمت معمولی برای یک سوپرانوی کولوراتور آن قسمت ملکه شب در اپرای موتزارت فلوت جادویی (Die Zauberflöte) است.

Concertante کنسرتانت

یک قطعه کنسرتانت در یک قطعه موسیقی بخشی است که مانند یک کنسرت کلاسیک به برخی از عناصر اجرای انفرادی نیاز دارد. این کلمه در عبارت سینفونیا کنسرتانت Sinfonia concertante یافت می‌شود، که برای نشان دادن یک ترکیب ارکسترال با دو یا چند ساز انفرادی استفاده می‌شود، عنوانی که از اواخر قرن هجدهم به بعد مورد استفاده قرار گرفته است.

Concertino کنسرتینو

کنسرتینو گروه کوچکی از سازهای انفرادی استفاده شده در یک کنسرتو گروسو در مقابل کل گروه ارکستر است که شامل نوازندگان ریپیِنو است. یک کنسرتینو ممکن است همچنین یک کنسرتو کوچک باشد.

Concerto کنسرتو

کنسرتو قطعه ای موسیقی سازی است که یک ساز انفرادی یا گروه کوچکی از سازهای انفرادی را در مقابل بدنه اصلی ارکستر مقایسه می‌کند. در اوایل قرن هفدهم، این کلمه معنای گسترده‌تری داشت، اما در اوایل قرن هجدهم به معنای اصلی یک اثر به شرح بالا بود.

Concerto grosso کنسرتو گروسو

کنسرتو گروسو در انتهای قرن هفدهم به ویژه با آثار کورلی، و به دنبال آن توسط هندل و بسیاری دیگر از آهنگسازان، توسعه یافت. یک گروه کوچکی از تکنوازان، اغلب دو ویولن، ویولنسل و هارپسیکورد، کنسرتینو، با کل ارکستر زهی، کنسرتو گروسو، با نوازندگانی با مهارت کمتر ریپینو، مقایسه می‌شود. کنسرتو گروسو ممکن است شامل سازهای بادی علاوه بر زهی باشد. این فرم توسط برخی از آهنگسازان قرن بیستم، حداقل به صورت اسمی، احیا شده است.

Consort کانسورت

کانسورت، که در انگلیسی اولیه استفاده می‌شد، گروهی از سازها، به عنوان مثال، یک کانسورت ویولن در اواخر قرن شانزدهم و اوایل قرن هفدهم را نشان می‌دهد. یک کانسورت شکسته کانسورتی از سازهای ترکیبی، زهی و بادی است.

Continuo کُنتینوئو

یک قسمت کُنتینوئو، یک ویژگی منظم بسیاری از موسیقی های دستگاهی در قرن هفدهم و هجدهم بود، توسط یک نوازنده کیبورد یا نوازنده روی یک ساز کوردال مانند عود یا چنگ نواخته می‌شد، با خواندن از خط باس یک ترکیب، به طور کلی با اعداد برای نشان دادن انتخاب آکوردها، که سپس با سایر تزئینات ملودی و کنترپونتال پر می‌شد.

Contralto کنترآلتو

کنترآلتو گونه‌ای از صدای زنان در موسیقی است.

Cor anglais کُر آنگله

کُر آنگله یک ساز هورن انگلیسی است. یک ابوای تنور که صدای آن یک پنجم کمتر از آنچه نوشته شده است.

Cornet کورنت

کورنت یک ساز بادی برنجی با سوپاپ است که شبیه به ترومپت است اما دارای یک حفره عریض تر است. این ساز قبل از توسعه کامل ترومپت با سوپاپ در ربع دوم قرن نوزدهم استفاده می‌شد، اما اکنون عمدتاً در گروه ساز های برنجی یافت می‌شود.

Cornetto کورنتو

کورنتو یک ساز ساخته شده توسط چوب یا عاج است، اما امروزه با فایبرگلاس تولید می‌شود. دارای یک سر ساز شکل فنجان، مانند سازهای برنجی، اما حفره های انگشت، مانند یک ریکوردر است. در قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم، اغلب برای پشتیبانی یا حتی جایگزینی صدای زیر بسیار استفاده می‌شد. باس خانواده کورنت سرپنت است که زمانی در گروه‌های موسیقی روستایی در انگلستان یافت می‌شود و اکنون احیا شده است.

Counterpoint کنترپوان

کنترپوان ترکیب دو یا چند خط ملودیک است که ملودی های اضافی دوم یا بعدی به عنوان کنترپوان خط اول توصیف می شوند. اگر هارمونی به صورت عمودی در نظر گرفته شود، همانطور که در نگارش موسیقی معمولی است، که نشان دهنده صدای همزمان نت‌ها در آکوردها است، کنترپوان را می‌توان به صورت افقی در نظر گرفت. صفت کنترپوان، کنترپونتال است.

Countertenor کُنتِرتِنور

 صدای کنترتنور صدای یک آلتوی مردانه است. گاهی اوقات بین این دو تمایز قائل می‌شود، دومی نشان دهنده سنت فالستو falsetto انگلیسی و اولی صدای طبیعی با محدوده مشابه است.

Courante کورانت

کورانت فرانسوی، یک حرکت رقص سه زمانه که اغلب در مجموعه رقص باروک یافت می‌شود، به طور کلی پس از آلماند، رقص افتتاحیه آلمانی، دنبال می‌شود. گاهی اوقات از کورنت ایتالیایی متمایز نمی‌شود، اگرچه کورنت به طور کلی از نظر بافت و ریتم ساده تر از همتای فرانسوی خود است.

Crescendo کرشندو

کرشندو که یکی از اصطلاحات موسیقی است به طور مکرر به عنوان یک دستورالعمل دینامیکی برای اجراکنندگان استفاده می‌شود.

Cycle چرخه

یک چرخه آهنگ مجموعه‌ای از آهنگ‌ها است که برای اجرا به صورت گروهی در نظر گرفته شده است، مانند Dichterliebe (عشق شاعر) اثر رابرت شومان یا Winterreise (سفر زمستانی) اثر فرانتس شوبرت. آهنگساز کشور چک قرن نوزدهم بدریخ اسمتانا یک چرخه از شعرهای سمفونیک، Ma Vlast (کشور من) نوشت.

Cymbals سِنج

سنج ها جفت صفحه‌های فلزی گرد هستند، به طور کلی از آلیاژ قلع و مس ساخته شده اند، که ممکن است با برخورد به هم نواخته شوند. یک سنج تک ممکن است آویزان شود و با یک چوب سخت یا نرم ضربه بخورد. این ساز از قدمت بسیار قدیمی دارد، اما استفاده مدرن آن در ابتدا عمدتاً در اواخر قرن هجدهم رخ می‌دهد، به عنوان بخشی از موسیقی ترکی، به عنوان مثال توسط موتزارت در The      Abduction From The Seraglio مورد استفاده قرار گرفت. در قرن نوزدهم و بیستم استفاده بسیار کامل تر و متنوع تری یافت.

D

Da capo دا کاپو

دا کاپو، که با حروف D.C در انتهای یک قطعه موسیقی یا بخشی از آن خلاصه می شود، به این معنی است که باید دوباره از ابتدا نواخت یا خوانده شود. یک دا کاپو آریا da capo aria، که اغلب در دوره باروک بعدی یافت می شود، یک آهنگ با سه بخش است، سومین بخش تکرار تزئین شده  بخش اول است.

D دی

 دی یک نت در گام موسیقی است.

Decrescendo دِکِرشِندو

دکرشندو به عنوان یک دستورالعمل برای اجرا کنندگان استفاده می شود، به معنای نرمتر شدن است.

Diminuendo دی می نواِندو

دی می نواِندو به عنوان یک دستورالعمل برای اجرا کنندگان برای نواختن نرم تر استفاده می شود.

Divertimento دیوِرتیمِنتو

یک دیورتیمنتو یک ترکیب ابزاری است که معمولاً در چندین حرکت برای سرگرمی در نظر گرفته شده است. این اصطلاح به ویژه در نیمه دوم قرن هجدهم استفاده می شود. یوزف هایدن اولین کوارتت های (چهارنوازی) زهی خود را به عنوان دیوِرتیمنتی توصیف کرد و این عنوان همچنین توسط موتزارت و سایر آهنگسازان این دوره استفاده می شود.

Divertissement دیورتیسمنت

کلمه فرانسوی دیورتیسمنت در انگلیسی عمدتاً برای اشاره به سرگرمی رقص اضافی که اغلب بخشی از باله کلاسیک است استفاده می شود. یک مثال شناخته شده می تواند مجموعه ای از رقص های مشخص باشد که قهرمان را در پایان فندق شکن(Nutcracker) چایکوفسکی سرگرم می کند.

Double bass کنترباس

کنترباس که یکی از اصطلاحات موسیقی است بزرگترین و پایین ترین سازهای بخش زهی ارکستر است. به طور کلی چهار یا پنج سیم دارد و موسیقی آن یک اکتاو (هشت نت) پایین تر از آنچه نوشته شده است. اگر، همانطور که اغلب در موسیقی قبل از 1800، باس دوبل همان موسیقی را مانند ویولنسل می نوازد، صدای آن یک اکتاو پایین تر خواهد بود.

Double bassoon باسون دوبل

باسون دوبل یک اکتاو پایین تر از باسون می نوازد.

Drum طبل

شکل طبل که معمولاً در ارکستر یافت می شود، طبل کاسه ای یا، به اشتباه ایتالیایی، تیمپانی است، زیرا تیمپانو ایتالیایی به ندرت در کاربرد انگلیسی ظاهر می‌شود. سایر طبل های کوچکتر و بزرگتر نیز ممکن است استفاده شوند، از جمله: طبل باس و طبل اسنیر که یک ساز کوچکتر با نوار لرزشی که می تواند روشن یا خاموش شود. تیمپانی ها قابل تنظیم هستند، امروزه معمولاً به وسیله پدال هایی که پوسته طبل را شل یا سفت می کنند.

Duet دوئت یا دونوازی

دوئت یک قطعه موسیقی برای دو نوازنده است. در پیانو چنین قطعه ای شامل دو نوازنده روی یک ابزار خواهد بود.

Duo دو

دو نیز مانند دوئت یک قطعه موسیقی برای دو نوازنده است. در پیانو، چنین قطعه ای به دو نوازنده و دو پیانو نیاز خواهد داشت.

Dynamics دینامیک

دینامیک ها سطوح صدای تند یا نرم در یک قطعه موسیقی هستند.

E

Elegy مرثیه

یک مرثیه یک نوحه ای است، چه آوازی یا سازی.

English Horn هورن انگلیسی

هورن انگلیسی در انگلیس بیشتر به عنوان کُر آنگله شناخته می شود. این ابوا تنور است.

Ensemble آنسامبل

کلمه آنسامبل در سه معنا استفاده می شود. ممکن است به همبستگی یک گروه از نوازندگان اشاره کند: اگر آنسامبل ضعیف باشد، نوازندگان با هم نیستند. ممکن است بخشی از یک اپرا را نشان دهد که شامل یک گروه از خوانندگان است. همچنین می تواند به گروهی از اجرا کنندگان اشاره کند.

E ای

ای یک نت در گام است.

Entr’acte انتراکت

همانطور که از کلمه استفاده می شود، یک انتراکت موسیقی بین اعمال یک نوازندگی یا اپرا است.

Etude اتود

اتود یک مطالعه است که در اصل برای تمرین فنی نوازنده در نظر گرفته شده است. شوپن، فرانتس لیست و آهنگسازان بعدی اتود را بدون تمرین اضافی به یک قطعه موسیقی مهم تبدیل کردند.

Exposition اکسپوزیسیون یا گشایش

گشایش در فرم سونات-آلگرو اولین بخش موومان است که در آن مطالب موضوعی اصلی اعلام می شود. در یک گشایش فوگال صداها یکی یکی با موضوع یکسان وارد می شوند: گشایش زمانی به پایان می رسد که همه صداها وارد شده باشند.

F

Fagott فاگوت

فاگوت باسون است، باس بخش بادی چوبی در ارکستر است.

Fanfare فانفار

فانفار یک جلوه زیبا از ترومپت ها یا سایر سازهای مشابه است که برای اهداف نظامی یا تشریفاتی استفاده می شود یا موسیقی که این برداشت را منتقل می کند.

F اف

اف یک نت در گام است.

Fantasy فانتزی

فانتزی یک فرم نسبتاً آزاد در قرون 16 و 17 است که در آن یک آهنگساز ممکن است علاقه‌مندی خود را معمولاً به شکل کنترپونتال به کار ببرد. در دوره های بعدی از این کلمه برای توصیف یک فرم بسیار آزادتر استفاده شد، مانند بداهه پردازی های نوشته شده برای پیانو با این عنوان توسط موتزارت، یا سوناتا موسوم به Moonlight Sonata بتهوون، که توسط آهنگساز به عنوان Sonata quasi una fantasia، Sonata like a Fantasia توصیف شد.

Fiddle فیدل

فیدل یک ویولن است، اما این کلمه به صورت محاوره ای یا برای نشان دادن یک ساز فولکلور یا محلی استفاده می شود. آهنگساز استرالیایی پرسی گرنجر، که به استفاده از کلمات لاتین اعتراض داشت، از کلمه فیدل برای ویولن، middle-fiddle (فیدل وسط) برای ویولا و bass fiddle (فیدل بیس) برای ویولنسل استفاده کرد، که بخشی از واژگان عجیب و غریب او به نام “انگلیسی چشم آبی” بود.

La Follia لا فولیا

لا فولیا ایتالیایی یک ملودی معروف رقص است که از قرن 16 یا قبل از آن محبوب بود و در آثار آهنگسازانی مانند آرکانجلو کورلی یافت می شود، که از این موضوع برای مجموعه ای از تغییرات تشکیل دهنده یک سونات ویولن استفاده کرد، یا بعد ها توسط سرگئی راخمانینف در نام اشتباه خود تغییراتی روی تم کورلی استفاده شد.

Forte فورته

از دیگر اصطلاحات موسیقی می توان به فورته اشاره کرد در دستورالعمل های اجراکنندگان استفاده می شود. در فرم عالی فورتیسیمو fortissimo، بسیار بلند ظاهر می شود. حرف f یک اختصار برای forte است، ff یک اختصار برای فورتیسیمو است، با fff یا به ندرت ffff حتی بلندتر است.

Fortepiano فورته پیانو

کلمه فورته پیانو، با همان معنای پیانو فورته، نام کامل پیانو، با مکانیزم ضربه گیر و توانایی تولید صداهای بلند و نرم، مطابق با نیروی وارد شده به کلیدها، به طور کلی برای اشاره به شکل اولیه پیانو استفاده می شود، همانطور که در قرن 18 توسعه یافت. به عنوان مثال، پیانوی موتزارت ممکن است فورته پیانو نامیده شود. این ساز کوچکتر، ظریف تر و تندتر از ساز مدرن است و از برخی جهات انعطاف پذیرتر است.

Fugue فوگ

فوگ به عنوان بافتی در مقابل فرم توصیف شده است. این، در اصل، یک ترکیب کنترپونتال است. فوگ معمولی با یک موضوع یا تم در یک صدای جداگانه باز می شود. یک صدای ثانویه با همان موضوع جابجا شده و گاهی اوقات کمی تغییر یافته، معمولاً در فاصله پنجم، پاسخ می دهد، در حالی که صدای اول با همراهی ادامه می دهد که ممکن است دارای ماهیت کنتر سوژه (Countersubject) باشد که در ادامه قطعه دوباره استفاده شود.

G

Galliard گالیارد

گالیارد یک رقص درباری قرن 16 و اوایل قرن 17 در 3 متر است که معمولاً پس از یک پاوان 2 متر کندتر است. این دو رقص اغلب در ترکیبات آهنگ ابزاری آن دوره و گاهی در سوئیت‌ها یافت می شوند.

Galop گَلوپ

گلوب یک رقص سریع در 2 متر است، یکی از محبوب ترین رقص های سالن رقص قرن 19 می باشد. این رقص به عنوان یک تقلید در اپرا اورفئوس در دنیای زیرین اثر ژاک افنباخ در یک کن کن (can can) ظاهر می شود.

Gamba گامبا

گامبا در زبان انگلیسی به صورت محاوره ای برای تعیین ساز ویولا دا گامبا یا لگ-ویول، ساز زهی کمانی که از قرن شانزدهم تا اواسط قرن هجدهم رایج بود و به سمت پایین نگه داشته می شد، استفاده می شد، مانند آنچه برای ویولنسل مدرن استفاده می شد، برخلاف ویولا دا براچیو (viola da braccio)، ساز خانواده ویولن، که روی بازو یا شانه نگه داشته می شد.

G جی

G یک نت در گام موسیقی است.

German dance رقص آلمانی

رقص آلمانی به طور کلی رقص های 3 متر اواخر قرن 18 و اوایل قرن 19 را توصیف می کند، که در لندلر Ländler و والس  Waltz یافت می شد. نمونه هایی از این رقص در آثار بتهوون و شوبرت وجود دارد.

Gigue ژیگ

ژیگ یک رقص سریع معمولاً در 2 متر مرکب (ضربه‌های اصلی به جای دو به سه تقسیم می‌شوند). گیگ به رقص نهایی پذیرفته شده در سوئیت های سازی باروک تبدیل شد.

Giocoso جوکوسو

جوکوسو که یکی از اصطلاحات موسیقی است گاهی اوقات به عنوان بخشی از یک دستورالعمل تمپو برای یک نوازنده مانند allegro giocoso آلگرو جوکوسو، سریع و شاد یافت می شود. همان صفت ایتالیایی که در عنوان توصیفی اپرای دون جیووانی موتزارت، یک جوکوسو درام dramma giocoso استفاده شده است.

Giusto جوستو

جوستو در نشانه های تمپو یافت می شود، مانند، به عنوان مثال، آلگرو جوستو allegro giusto، مانند موومان آخر پیانو کوئینتت، قزل آلای فرانتس شوبرت، یا تمپو جوستو tempo giusto، در زمان دقیق، گاهی اوقات، مانند فرانتس لیست، نشان دهنده بازگشت به سرعت اصلی موسیقی پس از یک گذر آزادتر است.

Glissando گلیساندو

این کلمه ایتالیایی که از واژه فرانسوی glisser گرفته شده است، برای توصیف لغزش در موسیقی از یک نت به نت دیگر استفاده می شود.روی ساز چنگ یا هارپ یا پیانو این با کشیدن انگشت یا انگشتان روی سیم ها یا کلیدها حاصل می شود و می توان به طور مشابه در سازهای زهی آرشه ای و با ابزارهای دیگر در ترومبون، کلارینت، هورن فرانسوی و تیمپانی پدال به دست آورد.

Glockenspiel گلوکن اشپیل

گلوکن اشپیل یک ساز کوبه ای است که شبیه به زیلوفون (Xylophone)، اما با میله های فلزی به جای میله های چوبی برای نت ها است. این ساز تنها به تدریج در سالن کنسرت و خانه اپرا ظاهر شد و در اپرای سول اوراتوریو اثر جرج فردریک هندل و جاهای دیگر یافت می شود. موتزارت ساز گلوکن اشپیل را با استفاده در فلوت جادویی (Die Zauberflöte) معروف کرد، جایی که یک ابزار جادویی برای کامیک bird-catcher Papageno است. در حال حاضر یک ساز شناخته شده اگرچه به ندرت استفاده می شود در بخش ساز پرکاشن یا کوبه ای ارکستر مدرن است.

Gong گونگ

گونگ یک ساز کوبه ای است که منشا آن شرق است. در ارکستر مدرن معمولاً به شکل تام تام بزرگ چینی یافت می شود. گونگ در موسیقی ارکسترال غربی در اواخر قرن 18 ظاهر شد، و استفاده قابل توجهی از مجموعه ای از گونگ ها با اندازه های مختلف در اپراهای شرقی مادام باترفلای و توران‌دخت جاکومو پوچینی شد.

Grave گراوه

گراوه به عنوان نشانه تمپو و حالت استفاده می شود و به معنای آهسته و جدی است.

Grazioso گراسیوزُو

 گراتزیا Grazia صفت ایتالیایی گراسیوزو را تشکیل می دهد، که به عنوان نشانه ای از بیان و تمپو، به ویژه در قرن 18 استفاده می شد.

Gregorian chant سرود گریگوری

Plainchant پلین چانت، سرود مدال مسیحیت پیشین و عبادت مستمر کاتولیک و مشتقات آن، اغلب به عنوان سرود گریگوری شناخته می شود، پس از پاپ گرگوری کبیر، سنت گرگوری، که تلاش برای استاندارد سازی شعار در اواخر قرن ششم به او نسبت داده می شود.

Guitar گیتار

گیتار کنسرت مدرن یک ساز زهی است که معمولاً شش سیم دارد. این ساز به هر شکلی تاریخچه طولانی دارد. در زمان‌های اخیر در وین در اوایل قرن نوزدهم با آثار آهنگساز و گیتاریست ایتالیایی مائورو جولیانی و در پاریس با کاتالان فرناندو سور محبوب شد. البته در اسپانیا این ساز ملی بود.

Ground Bass باس زمینه

یک خط بیس تکرار شونده، معمولاً چهار تا هشت متر طول دارد، که اغلب در موسیقی دستگاهی اولیه به عنوان چارچوبی برای بداهه نوازی استفاده می شود. قطعات ساخته شده بر روی باس زمینه اغلب با عنوان “زمین” نامگذاری می شوند.

H

Habanera هابانرا

هابانرا یک رقص کوبایی از هاوانا است که بعداً به اسپانیا معرفی شد. یکی از معروف ترین نمونه های آن در اپرای اسپانیایی کارمن اثر ژرژ بیزه یافت می شود، جایی که خود کارمن یک هابانرا اغوا کننده می خواند. راول شامل یک هابانرا در راپسودی اسپانیول خود می شود و همچنین یک Vocalise en forme de habanera نوشت، در حالی که کلود دبوسی از ریتم مشخص رقص استفاده می کند.

Harmonica هارمونیکا

هارمونیکای غربی یا ساز دهنی یک اختراع اوایل قرن نوزدهم است که از هارمونیکای بامبو باستانی چینی، شنگ الهام گرفته شده است. هارمونیکای کروماتیک قرن 20، که لری ادلر از پیشگامان آن بوده است، الهام بخش بسیاری از آهنگسازان بوده است، از جمله رالف وان ویلیامز، که یک رومانس (موسیقی رمانتیک) برای هارمونیکا و ارکستر نوشت.

H اچ

حرف H در آلمانی برای نشان دادن نت B انگلیسی استفاده می شود، در حالی که B در آلمانی نت B صاف انگلیسی را نشان می دهد. در استفاده از حروف یک کلمه برای تشکیل یک موتیف موسیقی، وجود H اجازه می دهد تا یک نسخه کامل موسیقی از نام  BACH توسط آهنگسازان مختلف، از جمله فرانتس لیست استفاده شود. آهنگساز روسی دمیتری شوستاکوویچ از یک رمزنگاری موسیقی مشتق شده از حروف اول نام خود به آلمانی، DSCH استفاده می کند، که تبدیل به D – Es (= E صاف) – C – H می شود. این در بسیاری از آثار او به عنوان نوعی امضای موسیقی رخ می دهد.

Harmoniemusik هارمونی موزیک

هارمونی موزیک موسیقی برای گروه های ساز های بادی است. در معنای محدودتر، این اصطلاح برای توصیف موسیقی برای آنسامبل های سازهای بادی یا گروه های ساز های بادی در خدمت اشراف از اواسط قرن 18 تا پایان دهه سوم قرن نوزدهم و همتایان محبوب آنها استفاده می شد. هارمونی، خود گروه، که متشکل از دو تا شش یا هشت نفر که اغلب یافت شده یا به تعداد بسیار بیشتری از نوازندگان بود، در فرانسه و انگلیس و همچنین جانشینان آنها در میان مهاجران به ایالات متحده آمریکا داشت.

Harmonium هارمونیوم

هارمونیوم، که در اوایل قرن نوزدهم از آزمایشات در آخرین ربع قرن قبل توسعه یافت، یک ساز کیبوردی است که صداهای خود را از طریق با استفاده از هوا از انبار هایی که از نی های آزاد عبور می‌کند، زبانه های فلزی که باعث ارتعاش می شوند، تولید می کند. این ساز دارای رپرتوار کلاسیک نسبتاً کوچکی است، استفاده آن یا خانگی است یا به عنوان جایگزین ارزان قیمت برای ارگ کلیسا است. آنتونین دورژاک برای دو ویولن، ویولن سل و هارمونیوم باگاتل ها نوشت و آرنولد شونبرگ از هارمونیوم در تنظیم های مجلسی آثار خودش و در نسخه های دو والس اثر یوهان اشتراوس استفاده کرد.

Harmony هارمونی

هارمونی که یکی از اصطلاحات موسیقی است توصیف صداهای همزمان دو یا چند نت و تکنیکی است که ساخت چنین آکوردهایی را کنترل می کند و ترتیب آنها را در یک توالی آکورد قرار می دهد. به دنبال قرارداد نوشتن موسیقی از چپ به راست بر روی یک مجموعه افقی از خطوط (حامل  یا خطوط حامل)، هارمونی را می توان عمودی در نظر گرفت، در مقابل کنترپوان که افقی است. به عبارت دیگر، هارمونی با آکورد، صداهای همزمان و کنترپوان با ملودی در مقابل ملودی سر و کار دارد.

Harp هارپ یا ساز چنگ

چنگ یا هارپ یک ساز باستانی است که از حدود 3000 سال قبل از میلاد در سومر نشان داده شده است. شکل این ساز تغییر کرده است، اما چنگ اکشن دوتایی مدرن، که توسعه اوایل قرن نوزدهم است، به طور کلی در ارکستر استفاده می شود. سیم ها به صورت تخت کوک شده اند، سیم ها از C صاف پایین شروع می شوند، با هفت پدال، که هر کدام می توانند یک مجموعه سیم را به طبیعی یا تیز تغییر دهند. پدال C، بنابراین، در سه حالت خود، می تواند همه C های روی ساز را تخت، طبیعی یا تیز کند. سایر اشکال هارپ باقی مانده اند.

Harpsichord هارپسیکورد

هارپسیکورد یک ساز کیبوردی است که سیم‌هایی از جلو تا پشت جعبه افقی بال‌شکل و تخته‌های صوتی آن کشیده شده اند. برخلاف پیانو و کلاویکورد اولیه که با کوبیدن چکش که روی سیم ها نواخته می شود، هارپسیکورد دارای مکانیزمی است که با آن سیم ها کشیده می شوند. این ساز در قرن چهاردهم شکلی ساده داشت و از اوایل قرن شانزدهم تا اواخر قرن هجدهم که پیانو فورته به طور کامل توسعه یافت، اهمیت قابل توجهی پیدا کرد.

Heldentenor هلدن تنور

تنور قهرمانی یا هلدن تنور نوعی تنور است که صدای آن برای نقش های قهرمانانه اپرای بزرگ فرانسه قرن نوزدهم و موسیقی-درام های واگنر، مانند نقش تنهوزر در اپرای تنهوزر اثر ریچارد واگنر است.

Horn هورن یا ساز کر

هورن نام خود را از شاخ یک حیوان گرفته است، شکل اصلی این ساز بادی در قدیم اینگونه بود. این ساز برای مدت طولانی با شکار و به عنوان وسیله ای برای علامت دهی نظامی مرتبط بود. این ساز اکنون به طور کلی به عنوان هورن فرانسوی شناخته می شود که در فرانسه در شکل مارپیچی آشنای خود توسعه یافته است، اما در اوایل قرن هجدهم، هورن در یک شکل یا اشکال دیگر به یک ساز رایج در موسیقی برای کلیسا، تئاتر و مجلس تبدیل شد.

Hornpipe هورن پایپ

هورن پایپ یک رقص سریع بریتانیایی است که در مترهای مختلف سه، دوگانه و چهارگانه وجود دارد. در شکل انگلیسی اولیه آن، در سوئیت های کیبورد و موسیقی صحنه ای آهنگساز انگلیسی هنری پرسل و در حرکات کیبورد و ارکسترال جرج فردریک هندل یافت می شود. بعداً به طور خاص با دریانوردان در Sailors Hornpipe که از یک ملودی فیدل گرفته شده است، مرتبط شد.

Humoresque هومورسک‌

روبرت شومان اولین آهنگسازی بود که عنوان هومورسک را برای یک اثر نسبتاً طولانی برای پیانو استفاده کرد، طنز این عنوان بیشتر به معنای حال و هوای یک نوع یا دیگری است. این کلمه بعداً برای نشان دادن قطعات بسیار کوتاه تر، مانند Humoresque G flat معروف آنتونین دورژاک، یکی از مجموعه ای از هشت تایی، به کار رفت.

Hymn مناجات

مناجات یک آهنگ ستایش است، خواه برای خدا، قدیس یا قهرمان باشد. مناجات پلین چانت جایگاهی در مقام الهی دارد. در عبادت مسیحی پروتستان، جایی که مناجات اهمیت قابل توجهی یافت، پس از سرود های مارتین لوتر و پیروانش، شکل متریک همفونیک غالب بود.

I

Impressionism امپرسیونیسم

امپرسیونیسم اصطلاحی بود که در ابتدا به تمسخر برای توصیف کار نقاش فرانسوی کلود مونه و حلقه هایش استفاده می شد، که بعدها از خود این کلمه استفاده کردند. به همین ترتیب برای توصیف عنصری از ابهام و غیر دقیق همراه با توجه بیش از حد به رنگ در موسیقی اولیه کلود دبوسی استفاده می شد، که از انتقاد یا برچسب استقبال نکرد، اگرچه نوآوری های هارمونیک و رویکرد او به آهنگسازی با آرمان های کلود مونه مشترک است.

Impromptu بداهه پردازی

کلمه بداهه برای اولین بار در سال 1822 توسط آهنگساز بوهمیایی Jan Václav Voříšek برای شش قطعه پیانو استفاده شد، که توسط ناشر فرانتس شوبرت در نامگذاری مجموعه ای از چهار بداهه پیانو تقلید شد، و به دنبال چهار مورد دیگر، شاید به نام همین آهنگساز باشد. فردریک شوپن از این عنوان برای چهار ترکیب در این فرم به ظاهر بداهه استفاده کرد، و از دیگر آهنگسازان از آن دوره به بعد، عموماً، اما نه همیشه، برای یک ساز، بداهه های بیشتری وجود دارد.

Improvisation بداهه نوازی

بداهه نوازی زمانی بخشی عادی از تجارت یک نوازنده بود. بسیاری از بزرگترین آهنگسازان-نوازندگان، از باخ تا موتزارت و بتهوون استاد بداهه پردازی بودند، اما در قرن نوزدهم این بخش در اجرای عمومی کمتر رایج شد، اگرچه همچنان یک مهارت ضروری برای ارگ نواز کلیسا بود، به طور سنتی برای ارائه همراهی موسیقی با طول های مختلف برای مراسم مذهبی مورد نیاز بود.

Instrumentation سازبندی

اصطلاح سازبندی به طور کلی به معنای ارکستراسیون، هنر نوشتن موسیقی برای سازها، یا به طور متناوب، امتیاز دهی واقعی یک ترکیب خاص است.

Interlude اینترلود

در تئاتر، یک اینترلود همان کارکرد یک انتراکت را انجام می دهد، موسیقی بین اعمال یا صحنه ها، برای پر کردن شکاف طراحی شده است. همچنین ممکن است برای نشان دادن موسیقی اجرا شده یا خوانده شده بین دو اثر دیگر یا دو بخش از یک اثر استفاده شود.

Intermezzo اینترمتزو

اینترمزو قرن نوزدهم که پیش از این به معنای اینترلود کمیک در میان اجراهای یک اپرا سریا بود، اغلب یا یک اینترلود موسیقی در یک آهنگ بزرگ‌تر یا یک قطعه موسیقی به خودی خود، اغلب برای پیانو سولو بود. در این معنای دوم، توسط روبرت شومان و بعداً توسط یوهانس برامس در موسیقی پیانو آنها استفاده می شد، در حالی که  فلیکس مندلسون و یوهانس برامس هر دو از این کلمه به عنوان، عنوان موومان در موسیقی مجلسی استفاده می کنند.

Interval فاصله

در موسیقی، فاصله مسیر بین دو نت است، که از نت پایین به بالا شمارش می شود و نت پایین به عنوان اولین نت در نظر گرفته می شود. به عنوان مثال، ویولن در فواصل یک پنجم، G به D، D به A و A به E، کنترباس در چهارم، از E به A، A به D و D به G کوک می‌شود. فواصل  هارمونیک به طور همزمان رخ می دهند، همانطور که وقتی یک ویولنیست ساز را کوک می کند و به دقت به صدای دو سیم مجاور که با هم نواخته می شوند گوش می دهد. فواصل ملودیک بین دو نت که یکی پس از دیگری نواخته می شوند رخ می دهد.

Intonation اینتوناسیون

اینتوناسیون دقت یا عدم دقت زیر و بمی موسیقی در نواختن یا خواندن است. اینتوناسیون جمعی مربوط به گروهی از ابزارها است، که در آن تغییرات جزئی فردی در زیر و بمی می تواند در یک اثر کلی مطلوب تر از بین برود.

Invention انوانسیون

انوانسیون های دو بخشی یوهان سباستین باخ، ترکیبات کیبورد دو صدایی کنترپونتال هستند، و این کلمه اغلب به این معنا درک می شود، اگرچه در موسیقی اولیه معنای دقیق کمتری داشت.

Istesso tempo ایستسو تمپو

ایستسو تمپو، همان سرعت، به عنوان دستورالعملی برای نوازنده برای بازگشت به سرعت قبلی موسیقی یافت می شود.

J

Jig جیگ

جیگ، یک رقص پر جنب و جوش در زمان مرکب، تبدیل به رقص نهایی معمولی مجموعه رقص باروک شد.

Jota خوتا یا ترانه

خوتا یک سبک موسیقی و رقص سنتی اسپانیایی است که توسط آهنگساز روسی میخائیل ایوانویچ گلینکا در خوتا آراگونی خود به یک ترکیب ارکسترال تبدیل شده است.

K

Kapelle کاپلا

چپل Chapel یک مؤسسه موسیقی، به طور کلی برای یک پادشاه، شاهزاده یا حاکم دیگر است.

Kapellmeister کاپل مایستر

کاپل مایستر یک مؤسسه موسیقی، اعم از پادشاه یا شاهزاده، یا یک خانه اپرا یا شهرداری است. اصطلاح Kapellmeister musik دارای یک معنای تحقیرآمیز است، که نشان می دهد موسیقی که صحیح اما بی روح است، انتقادی گسترده که اگر ناآگاهانه به تعداد زیادی از آهنگسازان قرن نوزدهم اعمال شده است، اکنون مورد ارزیابی مجدد قرار دارد.

Key کلید

کلیدها در یک ساز موسیقی اهرم هایی هستند که وقتی فشار داده می شوند، یک نت خاص را تولید می کنند. این کلمه ممکن است برای سازهای کیبورد مانند پیانو، ارگ و هارپسیکورد، یا کلیدهای فلزی سازهای بادی چوبی مانند فلوت، ابوا، کلارینت و باسون به کار رود.

Key signature سرکلید

سرکلید شامل شارپ (دیِز یا #) یا فلت (بِمُل یا b) یا عدم وجود هر دو در ابتدای یک قطعه موسیقی است که شارپ، فلت ها و بکار (♮) را که متعلق به کلید موسیقی هستند، نشان می دهد. از آنجا که گام ماژور یا مینور، که این دو در حال حاضر مورد استفاده متداول هستند، دارای ترتیب ثابتی از پرده و نیم‌ پرده ها هستند، اینها فقط می توانند در صورت تغییر علامت کلید با اضافه کردن دیز و بمل حفظ شوند. به عنوان مثال، در گام ماژور، بین درجه سوم و چهارم و درجه هفتم و هشتم گام نیم پرده وجود دارد.

Konzertmeister کنسرت مایستر

رهبر یک ارکستر (یعنی ویولن اول اصلی) به زبان آلمانی به عنوان Konzertmeister و در ایالات متحده به عنوان concertmaster شناخته می شود، این اصطلاح اکنون در سایر کشورهای انگلیسی زبان به جز بریتانیا محبوبیت بیشتری پیدا کرده است، جایی که کلمه رهبر هنوز ترجیح داده می شود.

L

Lament سوگواری

مرثیه یا نوحه یک عنصر مهم در تمرین موسیقی بدوی در عزاداری مردگان یا در لحظه های دیگر فراق است. یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین نوحه های موسیقی غربی، مرثیه مونته وردی Monteverdi’s Lament از آریانا است که تسئوس آن را در جزیره ناکسوس رها کرد و در آنجا پیرو خدای دیونیزوس شد. این تنها بخش باقیمانده از یک اپرای گمشده در سال 1608 است. این نوحه بسیار مورد تقلید قرار گرفت، به ویژه توسط آهنگساز انگلیسی هنری پرسل در مرثیه ای که دیدو خواند، معشوقش آئنیاس، در اپرای کوتاه دیدو و آئنیاس Dido and Aeneas به او خیانت کرد.

Lamentations مرثیه ها

مرثیه های ارمیا بخشی از مراسم عبادت کاتولیک هفته مقدس است، هفته قبل از عید پاک، که به طور سنتی خوانده می شود، اما از اواسط قرن پانزدهم موادی را برای محیط چندصدایی فراهم می کند.

Ländler لندلر

لندلر یک رقص کشور اتریشی در متر سه گانه آهسته، پیش درآمدی بر موسیقی والس است.

Larghetto لارگتو

لارگتو  نوعی فرم کاسته شده از لارگو است که معمولاً برای هدایت تمپو است و به معنای آهسته است.

Largo لارگو

لارگو که یکی از اصطلاحات موسیقی است به عنوان یک دستورالعمل مکرر برای نوازندگان استفاده می شود. لارگو جرج فردریک هندل، یک آریا از اپرای سرسه او، در واقع با علامت لارگتو شناخته می‌شود، اگرچه به نظر نمی‌رسد که این روی سرعت آن در اجرای محبوب تأثیر بگذارد.

Legato لگاتو یا متصل

لگاتو یا متصل به عنوان دستورالعمل برای نوازندگان استفاده می شود. این برعکس استاکاتو staccato است، که نشانگر کوتاه شدن و در نتیجه جدا شدن نت ها است.

Leggero (Leggiero) لژیرو

لژیرو  به معنی نور است و به عنوان جهت برای نوازندگان استفاده می شود.

Legno لگنو

لگنو، چوب، در عبارت “کل لگنو (Col legno)” ظاهر می شود، با چوب، دستورالعمل نوازندگان ساز های زهی است که به آنها می گوید با پشت کمان به سیم ها ضربه بزنند. نمونه هایی از کل لگنو در رقص مردگان از کامی سن-سانس و در افتتاحیه سوئیت ارکسترال “سیارات” اثر برجسته گوستاو هولست یافت می شود.

Leitmotif لایت موتیف یا نغمه معرف

لایت موتیف به ویژه با موسیقی-درام واگنر همراه است، هرچند این عمل دارای سابقه ای طولانی تر است. انگیزه اصلی یک مضمون یا بخشی از یک موضوع است که در آثار واگنر با یک شخصیت، ایده یا رویداد مرتبط است و در موسیقی-درام های او عنصر اساسی در ساخت آنها را تشکیل می دهد.

Lento لنتو

لنتو در دستورالعمل برای نوازندگان استفاده می شود. به طور منفی برخی از آهنگسازان فرانسوی، به ویژه فرانسوا کوپرن، بدون کندی از جهت sans lenteur استفاده می کنند.

Libretto لیبرتو

لیبرتو، کتاب کوچک، متن یک اپرا یا اثر آوازی مشابه است که در اصل در یک کتاب چاپی کوچک منتشر شده است.

Lied لید

لید، که جمع آن لیدر Lieder است، بیشتر برای اشاره به آهنگ هایی در سنت بزرگ ترانه سرایی آلمانی است که نمونه آن آثار شوبرت، شومان، برامس، هوگو ولف، ریچارد اشتراوس و دیگران است. لید نباید با، غم و اندوه، مانند Liebesleid Kreisler، غم عشق، اشتباه گرفته شود.

L’istesso tempo لیستسو تمپو

لیستسو تمپو، همان سرعت، به عنوان دستورالعملی برای نوازنده برای بازگشت به سرعت قبلی موسیقی یافت می شود.

Loure لور 

لور یک رقص فرانسوی از قرن هفدهم و هجدهم است که نام آن از یک بگ پایپ که در نورماندی استفاده می شد گرفته شده است. این رقص معمولاً در زمان 6/4 است و به عنوان یک ژیگ Gigue آهسته توصیف شده است. نمونه هایی در پارتینای E ماژور سباستین باخ برای ویولن بدون همراهی و در پنجمین سوئیت های فرانسوی او یافت می شوند.

Lute ساز لوت

لوت، یک ساز زهی محبوب از قرون وسطی تا قرن 18 و اکنون احیا شده، اصالتاً از شرق آمده است، نام آن از عود عربی گرفته شده است. این ساز در اشکال مختلف وجود داشت و در شکل غربی آن معمولاً به شکل گلابی، با شکم صاف و حفره های صدای مرکزی یا گل رز است. دسته آن دارای فرت ها است، قطعاتی از تار که برای نشان دادن نت ها روی فینگر بورد بسته شده اند، و جعبه گوشی آن معمولاً به عقب خم شده تا زاویه قائمه را با دسته تشکیل دهد. تعداد سیم ها در این ساز متفاوت می باشد، اگرچه لوت شش سیمی رایج است.

Lyre چنگ رومی ،شلیاق یا لیر

لیرا، نماد یک نوازنده در سنت فرهنگی غربی، یک ساز باستانی است که در شکل مشخصی در یونان باستان یافت می شود، جایی که ساز آپولو بود. سازهای مشابهی با سیم هایی که از یک میله متقاطع به یک جعبه صدای پایین کشیده شده اند، برای نگه داشتن در بازوی چپ و نواختن با دست راست، در فرهنگ های دیگر یافت می شوند.

M

Madrigal مادریگال

مادریگال که در اصل نوعی آهنگسازی آوازی در قرن چهاردهم ایتالیا بود، در قرن‌های 16 و 17 به یکی از محبوب ترین فرم های آهنگ قطعه ای تبدیل شد که ابتدا از ایتالیا سرچشمه گرفت. در انگلستان، مادریگال در دو دهه آخر قرن 16 با اقتباس از آثار ایتالیایی و در آثار جدیدی از آهنگسازان انگلیسی محبوب شد.

Maestoso مائِسْتوزو

مایستوزو برای نشان دادن یک روش اجرای باشکوه، خواه در مود یا سرعت استفاده می شود.

Magnificat مگنیفیکات

مگنیفیکات یک سرود است که از گفته های کتاب مقدس گرفته شده است که به مادر مسیح نسبت داده شده است، روح من خداوند را بزرگ می کند. این بخشی از مراسم شب عشاء، در مقام الهی مراسم عبادت کاتولیک است، و بنابراین در تنظیمات ترکیبی ظاهر می شود به عنوان بخشی از مراسم شبانه کلیسای انگلستان، به همین ترتیب مورد درمان موسیقی قرار گرفته است. تنظیمات قابل توجهی در اوایل قرن 17 توسط کلودیو مونته وردی و صد سال بعد توسط جان سباستین باخ و آنتونیو ویوالدی و بسیاری دیگر وجود دارد.

Major ماژور

ماژور یا گام بزرگ در اصطلاحات موسیقی برای توصیف یک شکل گام استفاده می شود که با حالت یونین (Ionian) مطابقت دارد، گامی که از نت های سفید صفحه کلید از C تا C است. فواصل بین اولین نت یا تونیک (نت کلیدی) و دومین، سوم، ششم و هفتمین درجه گام ماژور به عنوان ماژور توصیف می شوند (یعنی C به D، ماژور دوم؛ C به E، ماژور سوم؛ C به A، ماژور ششم؛ C به B، ماژور هفتم).

 یک آکورد ماژور یا سه صدایی یا تریاد ماژور از یک نت پایین با یک نت ماژور سوم بالاتر از آن و به صورت اختیاری، یک نت پنجم کامل بالاتر از نت پایین تشکیل شده است.

Malagueña مالاگوئنا

مالاگوئنا یک رقص اسپانیایی از منطقه مالاگا است. این کلمه بعداً برای اشاره به یک شکل آواز کولی اسپانیایی استفاده می شود. نمونه‌ای از مود و ریتم مالاگوئنا در راپسودی اسپانیول اثر موریس راول وجود دارد.

Mandolin ماندولین

ماندولین، یک ساز زهی شبیه لوت، در اشکال مختلف وجود دارد. دارای فرت های فلزی ثابت و سیم های فلزی به صورت جفت است. روش متداول نواختن ترمولاندو tremolando، تکرار سریع نت ها با یک پلکتروم است. در اپرا، به ویژه در اتلوی جوزپه وردی و در فالستاف، و در سالن کنسرت در سمفونی های هفتم و هشتم گوستاو مالر استفاده شده است.

Manual منوال

منوال یک صفحه کلید برای دست ها است، کلمه ای که برای ابزارهایی مانند ارگ یا هارپسیکورد استفاده می شود که اغلب بیش از یک صفحه کلید دارند. در مقابل پدال بورد قرار دارد که معمولاً روی ارگ و به ندرت در هارپسیکورد یا پیانو فورته یافت می شود.

Marimba ماریمبا

ماریمبا یک نوع زیلوفون رزونانسی است که گاهی اوقات در ارکستر غربی در آثار قرن بیستم استفاده می شد.

Mass مس

مس، مراسم عشای ربانی عبادت کاتولیک مدتهاست که متونی را برای تنظیم موسیقی ارائه کرده است. مراسم عبادت عادی مس، بخش‌های معمولی مکرر عبادت، شامل:

• (Kyrie eleison; Christe eleison; Kyrie eleison) بخشش خداوند، شامل حال ما باد! بخشش مسیح، شامل حال ما باد! بخشش خداوند، شامل حال ما باد!
• (Gloria) یک قطعه شادست که به ستایش خداوند و مسیح می‌پردازد.
• (Credo) تنظیم موسیقایی اعتقادنامه نیقیه و طولانی‌ترین متن از موسیقی مَس است.
• (Sanctus) سروده کوتاهِ ستایشگر تثلیث است.
• (Benedictus ) ادامه Sanctus است.
• (Agnus Dei) تنظیمی برا قطعه لاتین ‘بره خدا’ است.

اینها متونی هستند که اغلب تنظیم می شوند. عبادت مس با توجه به فصل یا مناسبت روز به روز تغییر می کند.

N

Nachtmusik موسیقی شبانه

Nachtmusik به بهترین وجه از موسیقی کوچک شبانه Eine kleine Nachtmusik موتزارت، A Little Night Music، یک سِرناد شناخته شده است.

Natural نچرال

یک نت طبیعی که نه دیز و نه بمل است. این صفت برای توصیف هورن طبیعی یا ترومپت طبیعی بدون سوپاپ استفاده می شود.

Neoclassical نئوکلاسیک

سبک نئوکلاسیک در موسیقی نشان دهنده بازگشت اکلکتیک یا التقاطی قرن بیستم توسط برخی از آهنگسازان به سبک ها و اشکال مختلف دوره های قبلی، اعم از کلاسیک یا باروک است. این سبک در امتیاز برای باله پولچی نلا Pulcinella توسط ایگور استراوینسک یا توسط همان آهنگساز اپرای The Rake’s Progress مثال زدنی است.

Nocturne نوکتورن

نوکتورن، یک قطعه شبانه است، موسیقی که حال و هوای شبانه را برمی انگیزد. این فرمی از موسیقی پیانو انفرادی توسط پیانیست و آهنگساز ایرلندی جان فیلد (John Field) در اوایل قرن 19 توسعه یافت که منجر به استفاده قابل توجه آن توسط فردریک شوپن شد. این عنوان اخیراً توسط سایر آهنگسازان برای ترکیبات ساز و آواز استفاده شده است.

Nonet نونت

نونت یک ترکیب برای 9 نوازنده است.

Notation نتاسیون یا نگارش موسیقی

نگارش موسیقی روشی برای نوشتن موسیقی است که شیوه های آن در طول تاریخ متفاوت بوده است. نگارش حامل موسیقی نگارشی است که از حامل پنج خطی یا خطوط حامل استفاده می کند، در حالی که برخی از آهنگسازان اخیر از سیستم های نگارش گرافیکی استفاده کرده اند تا الزامات متنوع خود را نشان دهند، که اغلب نیاز به توضیحات دقیق در مقدمه امتیاز دارند. نتاسیون به ناچار غیر دقیق است، و راهنمایی با دقت متغیر برای نوازندگان فراهم می کند، که باید علاوه بر این از سنت سبکی نیز استفاده کنند.

Note نت

یک نت در انگلیسی یا یک صدای واحد یا نمایش آن در نگارش موسیقی است. انگلیسی آمریکایی به یک صدا به عنوان یک تن که پیروی از شیوه آلمانی است، اشاره می کند.

O

Obbligato اوبْلیگاتو

اوبلیگاتو اغلب به عنوان یک اسم در انگلیسی، علیرغم ریشه آن استفاده می شود. برای نشان دادن یک قطعه ساز اضافی استفاده می شود که نمی توان آن را حذف کرد، به ویژه زمانی که یک ساز تکنواز یک ملودی همراه در برخی فرم های آوازی باروک اضافه می کند. به عنوان مثال، یک ویولن اوبلیگاتو معروف برای آریای متزوسوپرانو Laudamus te، در مس B مینور باخ وجود دارد.

Oboe اُبوا

ابوا یک ساز دو نی است که بخشی مهم از قسمت بادی چوبی ارکستر مدرن است. مکانیسم کلیدهای آن در قرن 19 توسعه قابل توجهی یافت. در اوایل، بخشی مهم از گروه موسیقی نظامی در فضای باز بود، اما ارکستر سمفونیک غربی معمولاً از یک جفت ساز استفاده می کند. ابوا دامور Oboe d’amor آلتوی خانواده ابوا است که در دوره باروک استفاده می شد، و تنور در کُر آنگله یا در اواسط قرن 18 در ابوا دا کاچا oboe da caccia یافت می شود.

Octave اکتاو

اکتاو فاصله یک هشتم است، به عنوان مثال از نت C به C یا D به D. اولین نت می تواند یک دیز یا بمل داشته باشد، مشروط بر اینکه نت آخر دارای دیز یا بمل مربوطه باشد (یعنی C دیز به C دیز).

Octet اُکتِت

از دیگر اصطلاحات موسیقی می توان به اکتت اشاره کرد که یک قطعه برای هشت نوازنده است.

Ondes Martenot اوند مارتنو

اوند مارتنو، یک ساز الکترونیکی که توسط موسیقیدان فرانسوی موريس‌ مارتنو Maurice Martenot اختراع شد که صداهای تکی را با استفاده از صفحه کلیدی که فرکانس ها را از یک نوسانگر کنترل می کند، تولید می کند. دارای دامنه وسیع و امکان گلیساندو را ارائه می دهد. این ساز در میان آهنگسازان فرانسوی از جمله داریوس میو، آرتور اونگر، شارل کوشلین، فرانتس اشمیت، ژاک ایبر، آندره ژولیوه، الیویه مسیان و پیر بولز محبوب شد.

 Opera اپرا

اپرا یک درام است که در آن اکثر بازیگران تمام یا بیشتر قسمت های خود را می خوانند. این فرم در پایان قرن 16 در ایتالیا توسعه یافت، از آنجا به مناطق دیگر اروپا گسترش یافت، اگرچه تا اوایل قرن 18 به طور منظم بخشی از زندگی موسیقی لندن نشد. اپرا ایتالیایی در سطح بین المللی بسیار مهم و محبوب بوده است، در حالی که اپرا در فرانسه در اواخر قرن 17 تحت رهبری آهنگساز ایتالیایی ژان باتیست لولی به طور مستقل توسعه یافت.

Opéra bouffe اپرا بوفه

اپرا بوفه اصطلاح فرانسوی برای اپرت کمیک از آهنگسازانی مانند ژاک افنباخ در فرانسه قرن 19 است.

Opéra bouffa اپرا بوفا

اپرا بوفا اپرا کمیک ایتالیایی است، به ویژه در شکلی که در اوایل قرن 18 در ایتالیا داشت.

Opéra comique اپرای کمیک

اپرا کمیک فرانسوی که در ابتدا کاملاً کمیک و بعداً در مود احساساتی تر بود، شامل دیالوگ های گفتاری بود که با آهنگ ها در هم آمیخته شده بود.

Opera seria اپرا سریا

اپرا سریا شکل اپرا جدی ایتالیایی بود که به مدت صد سال تحت تأثیر اصلاحات اوایل قرن هجدهم بود. این امر به قوانین سختگیرانه ای در مورد موضوع و ساختار حاکم شد و در نیمه دوم قرن 18 با آهنگساز کریستف ویلیبالد گلوک در جهت واقع گرایی (رئالیسم) بیشتر مورد اصلاح قرار گرفت.

Operetta اپرت

اپرت یک اپرای سبک است که عمدتاً در قرن 19 توسعه یافته است که نمونه آن در آثار ژاک افنباخ در فرانسه و یوهان اشتراوس (پسر) در وین به نمایش گذاشته شده است.

Opus اپوس یا شماره اثر

اپوس یا شماره اثر به طور کلی برای فهرست بندی آثار یک آهنگساز با شماره های اپوس استفاده می شود، معمولاً به اختصار Op گفته می شود. از آنجایی که جمع لاتین اپرا منجر به سردرگمی غیر ضروری می شود، بهتر است از آن اجتناب شود، اگرچه گزینه اپوس ها (opuse) جایگزین راضی کننده نیست. شماره های اپوس همیشه راهنمایی برای تاریخ ساخت یا حتی تاریخ انتشار نیستند.

Oratorio اوراتوریو

اوراتوریو ریشه در اجراهای موسیقی مورد استفاده توسط پیروان سنت فیلیپ نری، مُصلّائیان (Oratorians)، یک فرقه مذهبی تاسیس شده در سال 1575 دارد، اگرچه ممکن است ریشه دورتری در درام های مذهبی قرون وسطی داشته باشد. اشکال اوراتوریو تغییر می کند، اما هنوز هم عمدتاً یک اثر است که متون مذهبی اغلب با محتوای روایی برای اجرا توسط خوانندگان و سازها تنظیم می شوند.

Orchestra ارکستر

ارکستر مجلسی به این معنی است که یک ارکستر کوچکتر از ارکستر سمفونیک معمولی است.

Orchestration ارکستراسیون

ارکستراسیون هنری تنظیم موسیقی برای ارکستر یا نحوه انجام این کار است.

Organ اُرگ یا ارغَنون

ارگ یک ساز کیبوردی است که در آن صدا از طریق عبور هوا از لوله‌هایی با اندازه‌ها و ساختارهای مختلف تولید می‌شود تا طیف گسترده‌ای از نواک و طنین و تمبر را ارائه دهد. این ساز احتمالاً منشا غربی آن در عصر هلنیستی، با ارگ آبی اسکندریه دارد. در اواخر قرن 17، با توجه به اندازه و کارایی مکانیکی، ارگ باعث ایجاد یک مدرسه عملکرد مهم تبدیل شد که مستقیماً به دستاورد یوهان سباستیان باخ در نیمه اول قرن 18 منجر شد.

Ostinato اوستیناتو

اوستیناتو قسمتی را نشان می دهد که همان ریتم یا عنصر ملودیک را تکرار می کند. باسو اوستیناتو یا باس اوستیناتو در باس زمینه آریاهای باروک که در آن ملودی روی یک الگوی باس مکرر تنظیم می شود، رخ می دهد. اوستیناتو توسط آهنگساز باواریایی، کارل ارف در روش های تدریس سازهای خود استفاده می شود، جایی که ممکن است پایه ای برای بداهه نوازی دانش آموزان باشد.

Overture اورتور یا پیش درآمد

اورتور یک قطعه مقدماتی است که اغلب برای آغاز یک اپرا یا دیگر آثار نمایشی طراحی شده است. اورتور فرانسوی اواخر قرن 17 ژان باتیست لولی با یک بخش آهسته در ریتم نقطه دار (ناهموار) و به دنبال آن یک بخش فوگال قبل از بازگشت آهسته باز می‌شود. اورتور ایتالیایی منشأ سمفونی را با دو موومان سریع که یک موومان آهسته مرکزی را احاطه می کند، فراهم می کند. کلمه Ouvertüre یا Ouverture گاهی اوقات به معنای یک سوئیت ارکسترال، مانند چهار سوئیت ارکستر یوهان سباستین باخ است.

P

Pantomim پانتومیم

اگرچه پانتومیم در بریتانیا به یک سرگرمی کودکانه کریسمس اشاره دارد که از عناصر سنتی و موضوعی در ترکیبی از داستان پریان، روتین کمیک و آهنگ محبوب استفاده می کند، اما این کلمه در اصل به یک اجرا کاملاً در میم اشاره داشت، که در این معنا تاریخچه طولانی دارد. در این معنای دوم و اصلی، پانتومیم گاهی اوقات به عنوان بخشی از عنوان توصیفی یک اثر موسیقی یا بخشی از یک اثری که در اصل برای این منظور در نظر گرفته شده است، یافت می شود.

Part پارت

یک پارت ممکن است خط یا موسیقی مورد نظر برای یک نوازنده خاص را نشان دهد. به عنوان مثال، موسیقی کرال قبلی در پارت بوک های جداگانه، یکی برای هر بخش، نوشته شده بود، همانطور که در تمرین مدرن با پارت های ارکسترال وجود دارد، به جای امتیاز کامل موسیقی آوازی که در حال حاضر معمول است.

هنر پارت نویسی یا به زبان آمریکایی صداپیشگی، هنر نوشتن قطعات همزمان بر اساس قوانین هماهنگی است. یک آهنگ پارت یک اثر صوتی است که در آن از صداهای مختلف استفاده می شود، برخلاف یک آهنگ که در آن همه ملودی واحدی را می خوانند.

Partita پارتیتا

پارتیتا که یکی از اصطلاحات موسیقی است یک کلمه دیگر برای سوئیت است، که به عنوان مثال توسط یوهان سباستیان باخ در عنوان یک مجموعه از سوئیت کیبورد یا در سه پارتیتا برای ویولن بدون همراهی استفاده شده است.

Passacaglia پاساکالیا

پاساکالیا یک فرم رقص باروک با تغییر روی یک فرمول ملودی کوتاه است که معمولاً در باس رخ می دهد. این شبیه به فرم شاکن است، که در آن یک الگوی باس تکراری پایه ترکیب را تشکیل می دهد، به این معنی که پیشرفت هارمونیک تکراری رخ می دهد. این دو فرم گاهی اوقات توسط آهنگسازان اشتباه گرفته می شوند.

نمونه های معروف پاساکالیا شامل پاساکالیای C مینور یوهان سباستین باخ برای ارگ است. چیزی از این فرم در آخرین موومان سمفونی چهارم  یوهانس برامس ظاهر می شود و پاساکالیا ها در اپرای ویتسک کوارتت آلبان برگ و در اپرای پیتر گریمز بنجامین بریتن رخ می دهد.

Passion مصائب عیسی

چهار روایت از رنج و مرگ مسیح، که در چهار کتاب اول عهد جدید آورده شده است، معمولاً در طول مراسم مذهبی کاتولیک هفته مقدس با تقسیم بندی بخش هایی که در آن سخنرانی مستقیم دخیل است، خوانده می شد. در قرن پانزدهم مرسوم شد که در روایات کتاب مقدس، آواز بخش‌های جمعیت در مکان‌های چند صدایی، با گسترش تدریجی عنصر چندصدایی در قرن بعد، مجاز شود.

 Pastorale موسیقی شبانی

پاستورال یک بیان موسیقی از یک ژانر آشنا در ادبیات اروپایی از زمان های هلنیستی یا قبل از آن است، یک آرمان سازی از روستایی، در قالب ادبی، در زندگی و عشق چوپان های مرد و زن، و سپس، با گسترش کشور به طور کلی این کلمه ممکن است به عنوان، عنوان یک قطعه موسیقی استفاده شود که یک تصویر روستایی را نشان می دهد. در ایتالیا به ویژه با فرم رقص، سیسیلیانو، مورد استفاده قرار گرفت تا صحنه چوپان ها در مزارع نزدیک بیت لحم در هنگام تولد مسیح را نشان دهد.

Pavan پاوان

پاوان، رقصی باشکوه با ضرب دوگانه در قرن های 16 و اوایل 17، در املای های مختلف انگلیسی، paven، pavin و اشکال دیگر ظاهر می شود. همراه با گالیارد با ضرب سه گانه سریعتر،یکی از محبوب ترین رقص های آن زمان بود. 

منشا این کلمه به شهر ایتالیایی پادووا یا پیکاک نسبت داده شده است. نمونه های معروف عبارتند از: لاکرایمای یا هفت اشک (Lachrimae, or Seaven Teares) جان دولند در Seven Passionate Pavans شکل گرفته است یا Pavane Pour Une Infante Defunte که اثر موریس راول می باشد.

Pentatonic پنتاتونیک

گام پنتاتونیک یا پنج نت توسط نت های سیاه کیبورد یا نت های سفید C، D، E، G و A دو پرده کامل یک مینور سوم و یک پرده کامل تشکیل می شود. این شکل گام پایه ملودی های فولکلور در بسیاری از کشورها، از چین تا اسکاتلند است و گاهی اوقات، هر چند به طور گذرا، در آثار آهنگسازان قرن بیستم نیز دیده می شود. این یک عنصر مهم در موسیقی آموزشی کارل ارف و روش کرال آهنگساز مجارستانی زولتان کدای است.

 Percussion پركاشن

بخش پرکاشن ارکستر شامل همه سازهایی است که با ضربه زدن به آنها نواخته می شوند، از جمله پیانو و سلستا. در ابتدا شامل یک جفت طبل‌ کاسه ای یا تیمپانی می شد که معمولاً با یک جفت ترومپت در ارکستر اواخر قرن 18، یک واردات نظامی، دیده می شد. بخش پرکاشن با مد ترکیه ای ظاهری اواخر قرن 18 به طور قابل توجهی گسترش یافت که شامل استفاده گاه به گاه از طبل باس، سنج ها و مثلث یا تری انگل در تقلید از گروه جنیساری یا مهتر بود.

Performance practice تمرین عملکرد

تمرین عملکرد یا تمرین اجرا نشان دهنده تلاش برای اجرای موسیقی به همان روشی است که در اصل توسط آهنگساز تصور شده است. نیمه دوم قرن بیستم علاقه قابل توجهی را به موسیقی شناسی و فناوری و دانش لازم برای ساختن کپی از سازهای قبلی و مطالعه روش های اجرای این سازها به ارمغان آورده است. مطالعه تمرین اجرا از مطالعه موسیقی دوره های اولیه تا دوره های نسبتاً اخیر قرن 19 و اوایل قرن 20 گسترش می یابد.

Philharmonic فیلارمونیک

صفت فیلارمونیک و اسم فیلارمونیا معمولاً به عنوان عناوین پذیرفته شده توسط ارکسترها یا انجمن های موسیقی دوستدار موسیقی از یک نوع یا نوع دیگر استفاده می شوند. این کلمات هیچ معنی فنی دیگری ندارند.

Phrase فراز

یک فراز در موسیقی، بر اساس استفاده نحوی، یک واحد موسیقی قابل تشخیص است که معمولاً با یک کادانس از نوع خاصی پایان می یابد و بخشی از یک دوره یا جمله را تشکیل می دهد. فرازینگ در عملکرد از کاربرد دقیق کمتری برخوردار است و نشان دهنده گروه بندی صحیح نت ها است، خواه به عنوان فراز ها در معنای فنی و چه در واحدهای متمایز کوچکتر، که با انواع مختلف استفاده نحوی از نشانه گذاری مطابقت دارد.

Piano پیانو

پیانو معمولاً با حرف p در دستورالعمل های نوازندگان نشان داده می شود. پیانیسیمو، که با pp نشان داده می شود، به معنای بسیار نرم است. افزودن حروف p بیشتر نشان دهنده درجات نرمی بیشتر است، مانند سمفونی ششم چایکوفسکی، که در آن از pppppp بیش از حد استفاده شده است.

Piano Trio پیانو تریو

پیانو تریو، پیانو کوارتت‌ و پیانو کوئینتت نشان دهنده آثاری برای پیانو با تعداد متغیر سازهای زهی هستند.

•  پیانو تریو برای پیانو، ویولن و ویولن سل
•  کوارتت پیانو برای پیانو، ویولن، ویولا و ویولن سل 
•  کوئینتت پیانو برای پیانو، دو ویولن، ویولا و ویولن سل

تنظیم شده است.

Pianoforte پیانوفورته

پیانوفورته که به طور کلی به عنوان پیانو شناخته می شود، در قرن 18 توسعه یافت. یک ساز کیبوردی است که از هارپسیکورد با عمل چکشش متمایز می شود، با چکش هایی که هنگام فشردن کلیدها به سیم ها برخورد می کنند. تغییر پویا با اعمال بیشتر یا کمتر نیروی به کلیدها امکان پذیر است. این ساز در طول قرن تغییرات فنی زیادی را تجربه کرد و در سال های بعد به محبوب ترین ساز سرگرمی خانگی تبدیل شد.

Piccolo پیکولو

پیکولو فلوت کوچکی است که یک اکتاو بالاتر از فلوت معمولی است. از نظر صفت، این کلمه ممکن است به سایر سازها یا گروه ها مانند کورو پیکولو، گروه کر کوچک به کار رود،. ویولون پیکولو، یک ویولن کوچکتر، توسط یوهان سباستیان باخ در اولین کنسرتو براندنبورگ استفاده می شد، که باید یک سوم بالاتر کوک شود.

Pitch زیر و بمی یا نواک

پیچ یک نت موسیقی است که بر اساس فرکانس ارتعاش سیم ها تعیین می شود. پیچ دقیق نت ها در طول سال ها متفاوت بوده است و امروزه بین قاره ها و حتی بین ارکسترهای مختلف متفاوت است. پیچ های اولیه معمولاً پایین تر بودند، اما لزوماً استاندارد نبودند. پیچ کامل توانایی تشخیص زیر و بمی یک نت، بر اساس نامگذاری عمومی پذیرفته شده است. پیچ نسبی توانایی تشخیص زیر و بمی یک نت با نت دیگر است.

Più پیو

پیو در دستورالعمل های نوازندگان یافت می شود، مانند پیو فورته به معنی بلندتر یا پیو لنتو به معنی آرام تر است.

Pizzicato پیتزیکاتو

پیتزیکاتو  که یکی از اصطلاحات موسیقی است یک دستورالعمل برای نوازندگان سازهای زهی برای نواختن تار ها است. بازگشت به استفاده از آرشه با کلمه “arco”، نشان داده می شود. نت های پیتزیکاتو در ویولن، ویولا و ویولن سل معمولاً با انگشت اشاره دست راست نواخته می شوند. با این حال، ویولونیست بزرگ نیکولو پاگانینی تکنیک پیتزیکاتو دست چپ را برای استفاده گاه به گاه معرفی کرد، به ویژه در یکی از انواع کاپریس 24 خود، جایی که یک اثر بسیار خاص ایجاد می کند.

Plain chant پلین چانت

پلین چانت سرود تک صدایی سنتی بود که در مراسم مذهبی کاتولیک و مسیحی شرقی استفاده می شد. در اروپای غربی، پلین چانت تا حد زیادی اما نه به طور کامل تحت عنوان پاپ گریگوری کبیر در پایان قرن ششم استاندارد شد.

 این شکل از سرود در ریتم آزاد است و از کلمات متون مذهبی پیروی می کند، و با استفاده از گام های هشت حالت کلیسا به صورت مدال است. در طول تاریخ طولانی خود دستخوش اصلاحات، بازنگری ها و تلاش های مختلفی برای بازسازی شده است.

Poco پوکو

پوکو در دستورالعمل های نوازندگان یافت می شود، مانند پوکو آلگرو، اگرچه un poco allegro، کمی سریع و دقیق تر است. پوکو در واقع، به معنای un poco (یک مقدار کم)، به طور رایج استفاده می شود.

Polacca پولاکا

پولاکا، لهستانی، اغلب در عبارت Alla polacca، به شیوه لهستانی، مانند آخرین موومان اولین کنسرتو براندنبورگ یوهان سباستیان باخ، ظاهر می شود.

Polka پولکا

پولکا، رقص بوهمیایی، یکی از محبوب ترین رقص های سالن رقص در قرن 19 شد، عنوان آن ممکن است به لهستان اشاره داشته باشد. این رقص توسط بدریخ اسمتانا در اپرای The Bartered Bride در کشور چک و دیگر نقاط و در jeu d’esprit Faade ویلیام والتون استفاده شده است.

Polonaise پولونز

پولونز یک رقص لهستانی با ضرب سه گانه است. اگرچه عنوان آن در سوئیت فرانسوی شماره 6 یوهان سباستیان باخ و در جاهای دیگر در اواخر قرن 18 یافت می شود، اما این فرم بیشتر از قطعات پیانو نوشته شده توسط شوپن صد سال بعد شناخته شده است، آثاری که رقص اصلی را به یک سطح بالاتر ارتقا دادند، در حالی که روحیه جاری ملی گرایی (ناسیونالیسم) لهستانی را گرفتند.

 Polyphony چند صدایی یا پُلی فونی

پلی فونی نوشتن موسیقی در بسیاری از قسمت ها یا بیش از یک قسمت، به ویژه با اشاره به شیوه های کنترپوان است. مونودی یا مونوفونی متضاد های احتمالی این عبارت هستند.

Post Horn پست هورن

پست هورن نوعی هورن نسبتاً ساده است که زمانی توسط پستچی ها به عنوان سیگنال حرکت، ورود یا نزدیک شدن یک کالسکه استفاده می شد. موتزارت استفاده کوتاهی از این ساز در سرناد پست هورن خود داشت و صدای آن توسط آهنگسازان مختلفی تقلید شد، از جمله یوهان سباستیان باخ در کاپریچیو هارپسیکورد خود در خروج برادر محبوبش، که شامل یک آریای پستیلیون و یک فوگ با صدای پست هورن است.

Postlude پس درآمد

پس درآمد که یکی از اصطلاحات موسیقی است در پایان یک قطعه نواخته می شود و به طور خاص فراز های پیانو اضافی را نشان می دهد که ممکن است در انتهای یک آهنگ، پس از اینکه خواننده متوقف شده است، ظاهر شود. این کلمه به طور گسترده تری برای توصیف بخش پایانی یک اثر یا برای نشان دادن قطعه موسیقی برای نواختن به عنوان خاتمه یک مراسم، مخالف پیش درآمد، استفاده می شود.

Prelude پیش درآمد

پیش درآمد موومان یا بخش یک اثر است که قبل از موومان یا بخش دیگری از یک اثر قرار دارد، اگرچه این کلمه همچنین برای قطعات مستقل کوتاه که ممکن است به تنهایی بایستند، یا حتی برای آثاری طولانی تر مانند پیش درآمد Prélude l’après-midi d’un faune کلود دبوسی استفاده شده است.

Presto پرستو

پرستو به طور مکرر به عنوان دستورالعملی برای نوازندگان استفاده می شود. سرعت حتی سریع‌تر توسط پرستیسیمو فوق‌العاده یا حتی il più presto possibile، با حداکثر سرعت ممکن نشان داده می‌شود.

Programme music موسیقی برنامه ای

موسیقی برنامه ای به موسیقی هایی گفته می شود که دارای محتوای فراموسیقی روایی یا توصیفی باشد. این نوع موسیقی تاریخچه طولانی دارد، اما اصطلاح موسیقی برنامه توسط فرانتس لیست ابداع شد، که اشعار سمفونیک او عمدتاً سعی می کنند آثار ادبی مانند فاوست اثر یوهان ولفگانگ فون گوته یا کمدی الهی اثر دانته آلیگیری را به اصطلاحات موسیقی ترجمه کنند. به نظر می رسد ترجیح داده شده که این اصطلاح محدود به موسیقی سازی برای استفاده كنسرت باشد و نباید شامل موسیقی صحنه یا موسیقی باله باشد.

Psalm مزمور

مزامیر متون موجود در کتاب مزامیر کتاب مقدس هستند و جایگاه مهمی در خدمات مقام الهی کاتولیک دارند که به پلین چانت خوانده می شوند. متون کتاب مقدس متریک نیستند و بنابراین از یک شکل نسبتاً ساده سرود استفاده می کنند که می تواند با استفاده از یک نت طولانی تر گسترش یابد، آخرین هجاها به یک فرمول هجاهای کوتاه خوانده می شوند. پس از اصلاحات اوایل قرن شانزدهم، نسخه های متریک از مزامیر رایج شد، با متونی که می توانستند به ملودی های سرود خوانده شوند.

Portamento پورتامنتو

یک لغزش روان، یکپارچه، از یک پیچ به پیچ دیگر، جایی که پیچ های میانی قابل شنیدن هستند.

Q

Quadrille کوادریل

کوادریل یکی از محبوب ترین رقص های سالن رقص قرن نوزدهم بود، معمولاً در ضرب دوگانه سریع بود.

Quarter-tone ربع پرده

تقسیم های نتی کوچکتر از نیم پرده گاهی در موسیقی هنری، به ویژه در قرن بیستم یافت می شوند. ربع پرده در قسمت  تکنوازی ویولن کنسرتوی ویولن شماره 2  بلا بارتوک وجود دارد.

Quartet کوارتت

کوارتت ترکیبی برای چهار نوازنده یا نام گروهی از چهار نوازنده است.

Quintet کوئینتت

کوئینتت ترکیبی برای پنج نوازنده یا نام گروهی از پنج نوازنده است.

Quodlibet کودلیبت

کودلیبتیک ترکیبی سبک است که معمولاً شامل ترکیبی از آهنگ های معروف است. مثالی در واریاسیون‌های گلدبرگ یوهان سباستیان باخ وجود دارد، جایی که آهنگساز تم تغییرات را با دو آهنگ محبوب آن زمان ترکیب می کند.

R

Rallentando رَلِنتاندُو

رلنتاندو یک دستورالعمل برای نوازنده برای نواختن تدریجی آهسته تر است.

Recitative رسیتِتیو یا گفت آواز

رسیتتیو در آثار آوازی، به ویژه اپرا و اوراتوریو، معمولاً برای یک خواننده انفرادی، در ریتم آزاد نسبی استفاده می شود. در این راستا، رسیتتیو از آریا رسمی متمایز است. رسیتتیو ممکن است با باسو کُنتینوئو، هارپسیکورد یا سایر سازهای آکوردال و یک ساز باس مانند رسیتاتیو سِکّو (recitativo secco) یا گفت‌آواز خشک همراه باشد، یا با تعداد بیشتری ساز مانند (recitativo accompagnato) گفت آواز همراهی شونده همراه باشد. رسیتتیو اغلب برای روایت یا برای پیشبرد طرح در اپرا استفاده می شود.

Recorder فلوت ریکوردر

ریکوردر، فلوت مستقیم، در اندازه های مختلفی، از جمله دسکانت یا سوپرانو، تربل یا آلتو، تنور و باس موجود است. اولین و سومین آنها دارای محدوده ای از C به بالا هستند و دوم و چهارم آنها دارای محدوده ای از F به بالا، با مکانیزم انگشت گذاری مشابه هستند. سایر اندازه های ریکوردر شامل: کوچکترین، سوپرانینو، یک اکتاو بالاتر از تربل و گریت باس، یک اکتاو پایین تر از تنور است. حتی یک خانواده بزرگتر از ریکوردر در اواخر قرن شانزدهم وجود داشت.

Reed نی

نی ها، که از مواد سنتی یا پلاستیکی یا فلز ساخته شده اند، برای تولید صدای موسیقی از طریق ارتعاش آنها توسط یک ستون هوا استفاده می شوند. کلارینت از یک نی واحد استفاده می کند که به یک دهانه توخالی متصل شده است، در حالی که ابوا و باسون از یک نی دوبل استفاده می کنند که یک طرف در برابر طرف دیگر می لرزد. لوله های نی ارگ معمولاً از فلز ساخته می شوند، و زبانه‌ای نازک ارتعاشی برای تولید صدا دارند. مشابه این لامیناها در ارگ دهانی و هارمونیکا استفاده می شود. برخی از سازها، مانند بگ پایپ ها یا کرام هورن، از نی های دوگانه پوشیده شده استفاده می کنند که داخل یک محفظه هوا قرار دارند.

Register رجیستر

رجیستر یک صدا یا ساز بخشی متمایز از محدوده آن است. به عنوان مثال، کلارینت دارای یک رجیستر پایین مشخص است که از منشأ ساز به عنوان رجیستر شالمو شناخته می شود و یک رجیستر فوقانی با تَمبِر فلوت مانند است.

Registration رجیستریشن

رجیستریشن انتخاب توقف های مورد استفاده توسط یک ارگ نواز یا هارپسیکورد است، که برای ارگ نواز بسیار پیچیده تر است.

Requiem Mass رکوئیم مس یا آمرزش خوانی

مراسم کاتولیک برای مردگان با کلمات Requiem aeternam dona eis، Domine (آرامش ابدی به آنها عطا کن، خداوندا) آغاز می شود که منجر به استفاده از کلمه Requiem برای مراسم آمرزش خوانی برای مردگان می شود. تنظیمات مهم رکوئیم شامل تنظیمات موتزارت و گام بزرگ رکوئیم توسط لوئی هکتور برلیوز و جوزپه وردی است. یوهانس برامس مجموعه ای از متون لوتری را برای شکل دادن به آمرزش خوانی آلمانی خود تنظیم کرد، در حالی که گابریل فوره یک متن مذهبی تنظیم کرد که از بخش هایی از مراسم خاکسپاری استفاده می کرد.

Rhapsody راپسودی

عنوان راپسودی در موسیقی اواسط قرن نوزدهم به طور گسترده ای، به ویژه با راپسودی های مجارستانی فرانتس لیست مورد استفاده قرار گرفت. این یک اثر آزاد در فرم و الهام است، اغلب بیانی از خلق و خوی ملی، مانند راپسودی های اسلاوی آنتونین دورژاک و راپسودی اسپانیایی موریس راول است.

Rhythm ریتم

ریتم که یکی از اصطلاحات موسیقی است، یک عنصر اساسی در موسیقی به نوعی، ترتیب نت ها بر اساس مدت زمان نسبی و تاکید نسبی آنها است.

Rigaudon ریگودون

رقص فولکلور فرانسوی، ریگودون، گاهی در مجموعه های رقص سازهای قرن هفدهم و هجدهم یافت می شود. معمولاً در ضرب دوگانه سریع بود.

Ritardando ریتارداندو

ریتارداندو که اغلب به rit کوتاه می شود، اغلب به عنوان یک دستورالعمل برای نوازندگان استفاده می شود.

Ritenuto ریتِنوتو

ریتنوتو به نوازنده دستور می دهد تا سرعت خود را به یکباره کاهش دهد.

Ritornello ریتورنِلّو

ریتورنلو، یک فراز یا پاساژ تکراری، یک ویژگی فرم باروک است، جایی که یک آریا ممکن است با ظاهر شدن مجدد یک فراز کوتاه ابزاری نقطه گذاری شود. این یک عنصر مکرر در کنسرت های تکنواز باروک توسط آهنگسازانی مانند آنتونیو ویوالدی و آثاری با مفاهیم اپرایی شد.

Rococo روکوکو

روکوکو، اصطلاحی که از معماری و هنرهای تجسمی، مانند بسیاری از اصطلاحات دیگر در موسیقی شناسی، قرض گرفته شده است، به ویژه برای توصیف سبک تزئینی سبک فرانسه که در آثار فرانسوا کوپرن و ژان فیلیپ رامو در نیمه اول قرن 18 یافت می شود، استفاده می شد.

Romanticism رمانتیسیسم

رمانتیسیسم در تاریخ فرهنگی کلمه ای است که تعریف دقیقی ندارد. در موسیقی، معمولاً به یک دوره یا ویژگی های غالب آن دوره، از اوایل قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم، اطلاق می شود. ویژگی های رمانتیسیسم در موسیقی شامل توجه به احساسات به جای تقارن رسمی است، که در استفاده آزادانه تر از فرم های سنتی، گسترش منابع ابزاری موسیقی و گسترش زبان هارمونیکی بیان می شود.

Rondo روندو

روندو شامل استفاده از یک تم تکراری بین مجموعه ای از قسمت های متنوع است، که اغلب برای موومان سریع نهایی کنسرتو کلاسیک یا سمفونی استفاده می شود.

Rubato روباتو

روباتو، کوتاه شده تمپو روباتو (tempo rubato) است. یک دستورالعمل برای اجرای موسیقی به طور بیانی، سریعتر یا کندتر از آنچه پیروی دقیق از ضرب نشان می دهد.

S

Saltarello سالتارلو

سالتارلو یک رقص ایتالیایی سریع با ضرب سه گانه است که نمونه هایی از آن از قرون وسطی باقی مانده است. ریتم و انرژی این رقص شبیه به رقص تارانتلا است. یک نمونه شناخته شده در موومان پایانی سمفونی “ایتالیایی” فلیکس مندلسون ظاهر می شود.

Sarabande ساراباند

ساراباند یک رقص آهسته با ضرب سه گانه است که معمولاً در مجموعه سازهای باروک یافت می شود. به نظر می رسد منشا این رقص آمریکای لاتین است و از آمریکای لاتین به اسپانیا در قرن 16 وارد شد.

Saxophone ساکسیفون

ساکسیفون، سازی تک نی، توسط آدولف ساکس در اواسط قرن نوزدهم اختراع شد. این ساز به طور گسترده در جاز استفاده می شود و هرگز عضو دائمی ارکستر سمفونیک نبوده است. موریس راول از ساکسیفون در بولرو خود و در ارکستراسیون سوئیت تابلوهای نمایشگاه  اثر موسورگسکی استفاده قابل توجهی کرده است، و آهنگسازان دیگر از این ساز برای ایجاد افکت های ویژه استفاده کرده اند.

Scale گام

گام که یکی از اصطلاحات موسیقی است یک دنباله از نت ها است که به ترتیب صعودی یا نزولی به صورت مرحله ای قرار می گیرند.

scherzo اسکرتسو

اسکرتسو یک موومان سبک است که از اوایل قرن 17 در فرم های مختلف یافت می شود، اما توسط بتهوون به عنوان جایگزینی برای مینوئت یا منوئه در سمفونی ها، سونات ها و سایر فرم های ساز استفاده می شد. فردریک شوپن این فرم را بسیار گسترش داد. شرزینو (Scherzino) یا شرزتو (scherzetto) کاسته شده گاهی یافت می شود، در حالی که شرزاندو (scherzando) به عنوان یک دستورالعمل برای نوازندگان رخ می دهد. اسکرتسو ، مانند مینوئت، معمولاً برای قاب بندی یک بخش سه نوازی از مواد متضادی استفاده می شود.

Score پارتیتور

پارتیتور موسیقی نوشته شده ای است که همه قسمت ها را نشان می دهد. به عنوان مثال، یک ارکستراتور ممکن است تا سی قسمت ساز مختلف همزمان را در یک صفحه داشته باشد، معمولاً با سازهای بادی چوبی در بالا، سپس برنج، پرکاشن و زهی وجود دارد. تفاوتی بین پارتیتور آوازی وجود دارد که قسمت های صوتی را با نسخه دو خط ساده شده هر قسمت ساز ارائه می دهد و پارتیتور کامل که شامل همه قسمت های آوازی و ساز در حامل های جداگانه است. برای امتیاز دادن به یک اثر، باید در پارتیتور نوشته شود.

Seguidilla سگیدلیا

سگیدلیا یک رقص اسپانیایی نسبتاً سریع با ضرب سه گانه است. یک تقلید معروف از این فرم در سگیدلیای کارمن  در عمل اول اپرای کارمن ژرژ بیزه دیده می شود.

Semi-opera شبه اپرا

اصطلاح نیمه اپرا برای توصیف آثار نمایشی انگلیسی اواخر قرن هفدهم ابداع شد که درام گفتاری را با عنصر مهمی از موسیقی ترکیب می‌کرد، مانند کینگ آرتور اثر هنری پرسل با متن اسپنسر درایدن، یا همان آهنگساز ملکه پری (The Fairy Queen)، اقتباسی از رویای شب نیمه تابستان اثر شکسپیر است.

Sempre سمپرا

سمپرا در دستورالعمل های نوازندگان یافت می شود، مانند سمپرا پیانو، همیشه نرم.

Senza سنزا

سنزا در دستورالعمل های نوازندگان یافت می شود، به ویژه در عباراتی مانند سنزا سوردینو (senza sordino)، بدون بی صدا است.

Septet سِپتِت یا هفت نوازی

سپتت یک قطعه موسیقی برای هفت نوازنده یا نام یک گروه هفت نفره است.

Serenade سِرِناد

سرناد اغلب از نظر فرم شبیه دیورتیمنتو (divertimento) است. از نظر لغوی، قطعه ای برای اجرا در شب، معمولاً در فضای باز، نقطه مقابل اوباد (موسیقی صبحگاهی)، این عنوان به معنای بسیار کلی تری تبدیل شد، اگرچه اغلب نشان دهنده قطعه موسیقی به افتخار کسی یا چیزی، گسترش اجرای سنتی یک عاشق در زیر پنجره معشوقه اش را پیشنهاد می کند.

Serialism سریالیسم

سریالیسم یک تکنیک مهم ساخت موسیقی قرن 20 است که از یک سری دوازده نیم پرده اکتاو در یک ترتیب خاص به عنوان مبنای وحدت استفاده می کند، که سپس می تواند در فرم پس رفت (Retrograde) و پس رفت معکوس (Retrograde inversion) و همچنین در انتقال قرار گیرد. این تکنیک که یک گسترش کروماتیسم رمانتیک متاخر است، توسط آرنولد شونبرگ در دهه 1920 فرموله شد و سپس توسط شاگردانش آلبان برگ و آنتون وبرن و بسیاری دیگر از آهنگسازان دنبال شد.

Sextet سکستت یا شش نوازی

از دیگر اصطلاحات موسیقی می توان به سکستت اشاره کرد که یک قطعه موسیقی برای شش نوازنده یا نام یک گروه شش نفره است.

Sharp دیِز یا شارپ

یک شارپ، که با علامت # نشان داده شده است، قبل از یک نت اضافه می شود، نواک آن را یک نیم پرده افزایش می دهد. به طور کلی، موسیقی که تیز است ممکن است فقط از لحن خارج باشد، در نواک خیلی زیاد باشد.

Siciliana سیسیلیانا

سیسیلیانا احتمالاً منشا آن در رقص یا آواز چوپان سیسیلی است. در اواخر قرن 17 با موسیقی شبانی  (pastorale)، به ویژه در کنسرتو کریسمس آن دوره مرتبط شد. سیسیلیانا معمولاً در ریتم نقطه ای مرکب است و کند و گاهی اوقات حالت مالیخولیایی دارد.

Side-drum اسنیر یا طبل کوچک یا ساید درام

ساید درام یا طبل اسنیر منشأ نظامی دارد. یک طبل کوچک است که با دو استیک چوبی نواخته می شود، با یک نوار از رشته ها یا سیم‌های تاری که می تواند در زیر سطح طبل کشیده شود تا هنگام ضربه زدن افکت تند و تیز ایجاد کند.

Sinfonia سینفونیا

سینفونیا در کاربرد اولیه نشان دهنده یک پاساژ یا قطعه ای از موسیقی ساز بود، گاهی یک قطعه مقدماتی، که بعدها به اورتور ایتالیایی منجر شد، که به عنوان سینفونیا قبل از اپرا شناخته می شد، منشأ سمفونی ایتالیایی دارد.

Sinfonia concertante سینفونیا کنسرتانت

سینفونیا کنسرتانت یک کنسرتو است که از دو یا چند ساز تکنوازی استفاده می کند. این عنوان در اواخر قرن 18 توسط موتزارت، هایدن و معاصران آنها استفاده شد و از آن زمان به بعد گهگاه توسط آهنگسازان استفاده شده است.

Sinfonietta سینفونیتا

سینفونیتا یک سمفونی کوچک است. این کلمه گاهی اوقات برای نشان دادن یک ارکستر کوچک استفاده می شود.

Singspiel زینگ اشپیل

زینگ اشپیل یک فرم آلمانی از نمایشنامه با موسیقی است. این کلمه برای نشان دادن یک اثر صحنه ای استفاده می شود که از دیالوگ گفتاری استفاده می کند، حتی در زمینه ای که به طور عمده مورد علاقه موسیقی است. نمونه هایی از آن در اپرای  فلوت جادویی موتزارت و تنها اپرای بتهوون، فیدلیو یافت می شود.

Sonata-form سونات فرم

سونات فرم، که به طور اشتباه با نام های فرم موومان اول یا فرم سونات-الگرو شناخته می شود، در نیمه دوم قرن هجدهم به عنوان یک شکل اصلی در موسیقی ساز، از هایدن به بعد، توسعه یافت. این فرم بر اساس یک تقسیم سه گانه موومان به نمایش، توسعه و خلاصه سازی است. بخش اول معمولاً حاوی دو موضوع متضاد است، اولین مورد در کلید تونیک و دومین مورد در کلید غالب یا در ماژور نسبی یک موومان کلید مینور است. این بخش با یک کودا یا کدتا به پایان می رسد.

Sonata سونات

عنوان سونات در اصل موسیقی که باید نواخته شود و نه خوانده شود را تعیین می کرد. سونات باروک در دو شکل موازی توسعه یافت. اول، سونات کیزا (sonata da chiesa) یا سونات کلیسا، معمولاً از چهار موومان در ترتیب آهسته-سریع-آهسته-سریع تشکیل شده بود، موومان های سریع تر فوگال بودند. دوم، سونات دکامرا(sonata da camera) یا سونات مجلسی، در اصل یک مجموعه رقص بود.

Sonatina سوناتینا

سوناتینا یک سونات کوچک است، ساختار ساده تر و کوتاه تر از یک سونات دارد.

Soprano سوپرانو

سوپرانو بالاترین نوع صدای زنانه است. این کلمه ممکن است به عنوان صفت برای توصیف سازهای دامنه بالاتر، مانند ساکسوفون سوپرانو، یا برای اصلاح کلمه کلید (clef) استفاده شود، کلید سوپرانو، که اکنون کمتر استفاده می شود، یک کلید C را در خط پایینی حامل قرار می دهد.

Sostenuto سوستنوتو

سوستنوتو که یکی از اصطلاحات موسیقی است یک دستورالعمل برای نوازندگان برای اجرای روان است.

Spinet اسپینت

اسپینت یک نوع کوچکی از هارپسیکورد است.

Staff خطوط حامل

Staff یا stave مجموعه خط هایی است که برای نگارش نتهای مختلف استفاده می شود. حامل پنج خطی به طور کلی مورد استفاده قرار می گیرد، و برای پلین چانت از حامل چهار خطی استفاده می شود. این سیستم با خطوط رنگی برای C و برای F، اصولی را دنبال می کرد که در قرن 11 توسط گوئیدو د آرتزو پیشنهاد شد. نگارش خطوط حامل سیستمی است که از خط حامل استفاده می کند.

Stop استاپ

استاپ در یک ارگ وسیله ای است که یک مجموعه خاص از لوله ها را به کار می اندازد.

Stretto استِرِتّو

در فوگ استرتو دستگاهی است که بوسیله آن صدای دوم وارد می شود و سوژه با صدای اول همپوشانی دارد، نه اینکه بعد از اتمام سوژه توسط صدای اول شروع شود. این کلمه گاهی اوقات برای نشان دادن سرعت بیشتر، به ویژه در اوج یک موومان استفاده می شود.

String زهی

ابزارهای زهی کوردوفون هستند، ابزارهایی که با ارتعاش یک سیم با تنش خاصی صدا می دهند. بخش زهی ارکستر مدرن از ویولن اول و دوم، ویولا، ویولن سل و کنترباس استفاده می کند. یک سه نوازی زهی شامل ویولن، ویولا و ویولن سل است؛ یک چهار نوازی زهی شامل دو ویولن، ویولا و ویولن سل و یک پنج نوازی زهی یا از دو ویولن، دو ویولا و ویولن سل، مانند اثر موتزارت در این فرم، یا از دو ویولن، ویولا و دو ویولن سل، مانند مورد معروف کوارتت زهی C ماژور شوبرت و کوارتت های لوئیجی بوکرینی است.

Study استادی

یک استادی قطعه ای از موسیقی است که در ابتدا برای توسعه فنی نوازنده طراحی شده است. استادی ها با این حال، به ترکیبات موسیقی قابل توجهی، مانند اتود اثر شوپن یا لود دبوسی تبدیل شدند.

Subject سوژه

سوژه یک موضوع یا گروهی از موضوعات است.

Suite سوئیت

یک سوئیت قطعه ای از موسیقی ابزاری است که از چندین قطعه کوتاه تر تشکیل شده است. سوئیت باروک معمولاً شامل یک سری حرکات رقص، به ویژه آلماند، کورانت، ساراباند و ژیگ است. انواع سوئیت های بعدی وجود دارد که برخی از آنها با استخراج از یک اثر بزرگتر، یک اپرا، رقص یا موسیقی تصادفی تشکیل شده اند.

Symphony سمفونی

سمفونی در اصل نشان دهنده یک بخش یا ترکیب کلی ابزاری بود، مانند مورد مقدمه کوتاه ابزاری برای اپرای اورفئو اثر کلودیو مونته‌وردی، سمفونی تبدیل به مهمترین شکل جدی ارکسترال در اواخر قرن 18 و پس از آن شد. فرم بعدی سمفونی منشأ مستقیم خود را در پیش درآمد سه موومانی ایتالیایی به اپرا دارد که در آثار الساندرو اسکارلاتی در اواخر قرن هفدهم و اوایل قرن هجدهم یافت شد.

Sul ponticello سول پونتیچلو

در بریج دستوری برای نوازندگان ساز های زهی برای قرار دادن آرشه نزدیک به بریج (قطعه کوچک چوبی که تار ها را از ساز دور می کند). طنین صوتی کاهش می یابد و صدایی فلزی تر ایجاد می شود.

Sotto Voce سوتو وچه

به معنای واقعی کلمه “زیر صدا” به ایتالیایی است. کاهش چشمگیر لحن آواز یا ساز – لزوماً پیانیسیمو نیست، اما با کیفیتی خفه شده است.

T

Tafelmusik تافل موزیک

تافل موزیک، نشان دهنده موسیقی است که برای همراهی ضیافت ها استفاده می شود. گئورگ فیلیپ تیلمان نمونه ای شناخته شده از آن را در سه مجموعه Musique de Table ارائه می دهد که اکنون بیشتر تحت عنوان آلمانی تافل موزیک شناخته می شود.

Tam-tam تام تام

تام تام یک گونگ است، سازی با منشأ چینی در فرم ارکسترال غربی است. این اولین بار در این زمینه در اواخر قرن 18 یافت شد، زمانی که برای ایجاد افکتی دراماتیک استفاده شد. گوستاو هولست از تام تام در آهنگ مریخ از سیارات استفاده می کند و مجموعه هایی از گونگ های کاملاً شرقی توسط پوچینی در اپراهای مادام باترفلای و توران دخت استفاده شد.

Tambourine تمبورین

تمبورین یک طبل دستی کوچک تک سره با جینگل هایی در قاب چوبی است. این یک ساز با قدمتی طولانی است، اما اولین بار در قرن نوزدهم در ارکستر سمفونیک یافت شد، زمانی که برای ایجاد جلوه های عجیب و غریب استفاده شد، مانند کاپریچیو اسپانیول و شهرزاد اثر نیکلای ریمسکی-کورساکف، که به ترتیب تاچ اسپانیایی و خاورمیانه را می بخشد.

Timpani تیمپانی

تیمپانی، طبل های کاسه ای، برخلاف بسیاری از طبل های دیگر، دارای نواک مشخصی هستند که امروزه با پدال ها تنظیم می شوند، اما در گذشته با ضربه هایی که همان هدف را داشتند، پوسته طبل را سفت یا شل می کردند تا نت های بالاتر یا پایین تر تولید کنند. در اواخر قرن 18، جفت هایی از تیمپانی به طور کلی همراه با جفت هایی از ترومپت ها استفاده می شد، هر دو ساز منشأ نظامی داشتند. بتهوون مانند کنسرتو ویولن خود که نقش مهمی را ایفا می کند، از تیمپانی استفاده بدیعی کرد.

Tanto تانتو

تانتو گاهی در نشانه های تمپو یافت می شود، مانند آلگرو ما نون تانتو (allegro ma non tanto)، مشابه معنایی، اگر کمی ضعیف تر از آلگرو ما نون تروپو (allegro ma non troppo) اما نه خیلی زیاد باشد.

Tarantella تارانتلا

تارانتلا یک رقص محلی از شهر جنوبی ایتالیا تارانتو است. یک رقص سرعتی در ضرب 6/8، به دلیل فرایندی نادرست از ریشه شناسی، با عنکبوت تارانتولا و یا اثرات نیش آن یا وسیله ای برای درمان آن مرتبط شده است. نمونه های معروف آن در قطعات پیانو از شوپن و فرانتس لیست وجود دارد.

Te Deum ته دوم

ته دوم یک سرود است که در شکرگزاری خوانده می شود و بخشی از مقام الهی است، جایی که پس از صبح در روزهای یکشنبه و اعیاد اصلی ظاهر می شود. بعداً بخشی از مراسم صبحگاهی کلیسای انگلستان شد. نمونه های معروف در دو تنظیم توسط جرج فردریک هندل، Te Deum Utrecht و Te Deum Dettingen با تنظیمات دقیق تر در قرن 19 از هکتور برلیوز و آنتون بروکنر یافت می شوند.

Temperaments اعتدال

 اعتدال، تغییرات مختلف تنظیم دقیق برای اهداف عملی هستند. اعتدال مساوی (Equal temperament)، اکنون در استفاده عمومی، شامل تقسیم اکتاو به دوازده نیم پرده مساوی است، که این روش مستلزم اصلاح برخی از فواصل از شکل واقعی آنها، طبق نسبت های فیزیک است. اعتدال مساوی، که نمونه آن در 48 پیش درآمد و فوگ های یوهان سباستین باخ برای کلاویه خوش خلق بود، در قرن هجدهم به تدریج مورد پذیرش قرار گرفت و جایگزین سیستم های کوک قبلی شد.

Tempo تمپو

تمپو  که یکی از اصطلاحات موسیقی است به سرعتی که یک قطعه موسیقی اجرا می شود اشاره دارد. گاهی اوقات سرعت دقیق در ابتدای یک قطعه موسیقی با تعداد ضربه در دقیقه، همانطور که توسط مترونوم اندازه گیری می شود، داده می شود. بیشتر اوقات، نشانه های تمپو به نوازنده آزادی بیشتری می دهد، اگرچه به عنوان مثال آهنگساز مجارستانی بلا بارتوک، زمان بندی دقیق را، اغلب از هر بخش یک اثر ارائه می دهد. در موسیقی بسیار قدیمی تر، تمپو در نگارش یا در نوع موسیقی به طور ضمنی وجود دارد.

Tenor تنور

صدای تنور بلندترین صدای مردانه است، به جز فالستو یا رجیستر آلتوی باس یا سوپرانوی مردانه که از صدای طبیعی آنها تولید می‌شود. در قرون وسطی این کلمه معنای متفاوتی داشت. قسمت تنور یک قطعه موسیقی آوازی، پایه موضوعی آن بود که اغلب از دعای مذهبی اقتباس می‌شد. صدای تنور به نقش‌های اصلی در اپرا تبدیل شد و عمدتاً جایگزین کاستراتو در اواخر قرن هجدهم شد.

Ternary form فرم سه بخشی

فرم سه بخشی یک ساختار موسیقی سه قسمتی است که در آن قسمت سوم، یک تکرار دقیق یا اصلاح شده از قسمت اول است. نمونه‌های استاندارد فرم سه بخشی را می‌توان در قطعات مینوئت و سه نوازی یوزف هایدن و موتزارت یا دراسکرتسو و موومان های سه نوازی گسترش یافته بتهوون شنید.

Theme تم

تم یک ملودی کامل یا یک لحن است که از اهمیت اساسی در یک قطعه موسیقی برخوردار است. دگردیسی موضوعی یا دگرگونی موضوعی فرایندی است که توسط فرانتس لیست و دیگران استفاده می‌شود که در آن یک تم ممکن است ممکن است دستخوش دگرگونی شود تا مواد لازم برای ادامه سایر موومان ها یا بخش‌های یک اثر را فراهم کند، جایی که مضامین جدید و ظاهراً نامرتبط ممکن است در غیر این صورت استفاده شده باشد.

Theremin تِرِمین

ترمین، یک ساز الکترونیکی توسط لئون ترمین، دانشمندی فرانسوی الاصل که در روسیه زندگی و کار می‌کرد، اختراع شده است. ویژگی اصلی این ساز این است که بدون اینکه نوازنده آن را لمس کند، نواخته می‌شود. فرکانس‌ها و داینامیک ها توسط حرکت دستان نوازنده در هوا کنترل می‌شوند، با این تفاوت که نواک صدا بسته به فاصله دست راست از یک آنتن و داینامیک با استفاده مشابه دست چپ تغییر می‌کند.

Time ضرب

ضرب، برخلاف کلمه تمپو، که به معنای سرعت یا تندی است، در موسیقی برای تقسیمات متریک یا طول میزان یک قطعه موسیقی استفاده می‌شود. اینها توسط دو عدد در ابتدای یک اثر یا در هنگام معرفی یک ضرب تغییر یافته توسط دو عددی که یک كسر ميزان را تشکیل می‌دهند، نشان داده می‌شوند. بالاتر از دو عدد نشان می‌دهد که چند ضرب در یک میزان وجود دارد، در حالی که عدد پایین نشان می‌دهد که چه نوع نتی است. به این ترتیب، یک كسر ميزان دوتایی از 2/4 به این معنی است که هر میزان از دو ربع نت ها یا پرانی یا معادل آنها در نت‌های کوتاه‌تر یا طولانی‌تر تشکیل شده است.

Toccata توکاتا

توکاتا یک قطعه موسیقی ابزاری است که اغلب برای نمایش مهارت فنی یک نوازنده طراحی شده است و به ویژه در موسیقی کیبورد از قرن پانزدهم به بعد یافت می‌شود. نمونه‌های قابل توجهی در موسیقی ارگ یوهان سباستیان باخ وجود دارد، با این که برخی از توکاتا ها شامل یک سری موومان ها هستند.

Tombeau تونبو

تونبو عنوانی است که توسط آهنگسازان فرانسوی در ادای احترام ارائه شده به پیشینیان یا معاصران خود استفاده می‌شود. موریس راول در سال 1914 در تونبو فرانسوا کوپرن، به این عنوان باروک متوسل شد.

Tone poem پوئم تن

پوئم تن یک پوئم سمفونیک است، یک اثر ارکسترال که سعی دارد ایده‌های خارج از موسیقی را در موسیقی بیان کند. اصطلاح Tondichtung توسط ریشارد اشتراوس، استاد این فرم، ترجیح داده شد.

Transcription آوانویسی و بازنویسی یا ترانسکریپسیون

موسیقی ممکن است برای سازهایی غیر از آنچه که برای آنها طراحی شده است، آوانویسی یا تنظیم شود. آوانویسی های شناخته شده در میان قطعات کوتاهی که برای ویولن و پیانو توسط ویولونیست معروف فریتس کرایسلر تنظیم شده است، یافت می‌شود.

Transposition انتقال

موسیقی ممکن است هنگامی که کلید اصلی تغییر کند، منتقل شود، فرایندی است که برای همراهی خوانندگان بسیار ضروری است و برای آنها ممکن است انتقال موسیقی به پایین یک یا دو تن لازم باشد. برخی از سازها به عنوان سازهای انتقالی شناخته می شوند زیرا نت های نوشته شده برای آنها صدای بالاتر یا پایین تر از صدای نوشته شده ظاهری دارند، هنگامی که نواخته می شوند.

Transverse flute فلوت افقی

فلوت ارکستر افقی است، به صورت افقی نگه داشته می شود، برخلاف فلوت ریکوردر، که به صورت عمودی نگه داشته می شود.

Treble تريبل

صدای تریبل صدایی در رجیستر بالاتر است. این کلمه به طور کلی برای صدای ناگسستنی پسران استفاده می شود، اگرچه رجیستر ممکن است مشابه صدای سوپرانوی زن باشد. سازهای تریبل سازهای محدوده بالاتر هستند و کلید G در این محدوده به طور معمول به عنوان کلید تریبل شناخته می شود. در اصل تریبل یا تریپلوم سومین قسمتی بود که بالای دوپلوم یا قسمت دوم اضافه شده بود که بالای پایین‌ترین قسمت، یعنی تنور موتت قرون وسطایی قرار داشت.

Tremolo ترِمولو

ترمولو که یکی از اصطلاحات موسیقی است نشان دهنده تکرار سریع یک نت، به خصوص در نواختن ساز زهی است. این کار با یک نت واحد در کیبورد غیرممکن است، اما افکت های ترمولو را می توان با نواختن دو نت آکورد به صورت متناوب سریع به دست آورد.

 Triangle مثلث یا تری انگل

مثلث اکنون بخشی از ساز های کوبه ای ارکستر است. این یک ساز با نواک نامشخص است که از یک میله فولادی خم شده به شکل مثلث متساوی الاضلاع ساخته می شود و با یک کوبنده فولادی یا، برای اثرات نرم تر، با یک استیک چوبی نواخته می شود. این ساز در اوایل قرن هجدهم به ندرت در اپرا استفاده می شد، اما با موسیقی ترکی، به عنوان مثال، اپرای موتزارت به نام The Abduction from the Seraglio به خود آمد. حضور آن در کنسرتو پیانوی E فلت فرانتس لیست در سال 1853 باعث ایجاد سرگرمی در میان منتقدان متخاصم شد.

Trill تریل

تریل یک تزیین موسیقی است که با جایگزینی بیشتر یا کمتر سریع یک نت و نت بالای آن ایجاد می شود، که در دوره کلاسیک معمولاً از دومی شروع می شود.

Trio سه نوازی

یک تریو ترکیبی است که برای سه نوازنده طراحی شده است یا نام گروهی از سه نوازنده است. این کلمه همچنین نشان دهنده بخش مرکزی متناقض است که توسط یک مینوئت یا اسکرتسو احاطه شده است.

Trio sonata سونات تریو

سونات تریو، محبوب ترین فرم های سازهای میانی و اواخر باروک، یک سونات برای دو ساز ملودی و باسو کنتینوئو است، معمولاً یک ساز باس و یک ساز کوردال، و در نتیجه معمولاً برای چهار نوازنده فراخوان می شود. سونات های تریو در بهترین شکل خود در آثار آرکانجلو کورلی در پایان قرن هفدهم یافت می شوند. اینها شامل دو مجموعه از یک دوجین سونات کلیسا (sonate da chiesa) و دو مجموعه از یک دوجین سونات مجلسی (sonate da camera) است.

Trombone ترومبون

ترومبون اولین بار در اواسط قرن 15 ظاهر شد. این یک ساز برنجی با یک دهانه فنجانی و یک قسمت کشویی است که به نوازنده اجازه می دهد لوله را کوتاه یا بلند کند و در نتیجه نت های یک سری هارمونیک مشخص را اجرا کند. ترومبون اولیه در انگلیسی به عنوان سکبات (sackbut) شناخته می شد. این ساز دارای انجمن های تشریفاتی بود و در اواخر قرن 18 فقط به ندرت در ارکستر، به ویژه توسط موزارت در اپرا ماسونی او «فلوت جادویی» (Die Zauberflöte) و در رکوئیم مس او استفاده می شد.

Troppo تروپو

 تروپو در نشانه های تمپو یافت می شود و به یک نوازنده هشدار می دهد که یک افکت را بیش از حد انجام ندهد، مانند allegro ma non troppo، آلگرو اما نه بیش از حد.

Troubadour تروبادور

تروبادورها شاعران و آهنگسازان دربار در جنوب فرانسه در قرن های ۱۲ و ۱۳ بودند. ترووارها به ویژه در قرن ۱۳ در شمال کشور شکوفا شدند. موسیقی بازمانده آنها بدنه مهمی از آهنگ غیرمذهبی این دوره را تشکیل می دهد.

Trumpet ترومپت

ترومپت دارای نیای دوری است. ترومپت مدرن، عضو استاندارد بخش ساز های برنجی ارکستر، از سه سوپاپ استفاده می کند، که با آنها طول لوله تغییر می کند تا نت های سری هارمونیک را از اساس های مختلف تولید کند. نوازندگان ترومپت باروک به استفاده از لحن بالایی یا کلارینو ترومپت طبیعی بدون سوپاپ، رجیستری که در آن نت های مجاور امکان پذیر بود، تخصص یافتند.

Tuba توبا

توبا پایه بخش ساز های برنجی ارکستر را فراهم می کند، با تعداد متغیر سوپاپ برای کوتاه شدن و بلند شدن لوله است در اواخر دهه 1800 توسعه یافت.

Tubular Bells زنگ های لوله ای

زنگ های لوله ای، لوله های فلزی کوک شده ای که از یک قاب عمودی آویزان شده اند، در بخش کوبه ای ارکستر مدرن برای جلوه های ویژه استفاده می شوند و اولین حضور آنها عمدتاً در اپرا است.

Tuning fork دیاپازون

دیاپازون، یک اختراع انگلیسی در اوایل قرن هجدهم، یک وسیله فلزی دو شاخه است که در هنگام برخورد با یک سطح سخت برای ایجاد نواک ثابت استفاده می شود. کاربرد موسیقی آن برای کوک کردن سایر سازها به یک نواک استاندارد است.

Turca تورکا

آلا تورکا در اواخر قرن 18 و بعد از آن در عنوان های توصیفی موسیقی یافت می شود، مانند روندو آلا تورکا (Rondo alla Turca) معروف موتزارت، که روندویی در سبک ترکی است. موسیقی ترکی در آن دوره به صورت سطحی تقلید می شد، عمدتاً با استفاده از مثلث، سنج و طبل بیس، اضافه شده به یک ملودی فرضی با ماهیت نظامی، که از طریق گروه ینی چری گرفته شده بود.

Tutti توتی

توتی در موسیقی ارکسترال برای تمایز بخش یک ساز تکنواز از سایر بخش ها یا ارکستر استفاده می شود. در انگلیسی، این صفت جمع ایتالیایی به عنوان یک اسم مورد استفاده قرار گرفته است ، مانند در عبارت “an orchestral tutti”، به معنای یک قطعه که توسط کل ارکستر نواخته می شود، یا حداقل نه به طور خاص توسط سازهای انفرادی نواخته شود.

Twelve-note composition ترکیب دوازده نتی

ترکیب دوازده نتی، ترکیبی به وسیله استفاده از دوازده نیم پرده اکتاو در یک ترتیب از پیش تعیین شده یا سری است که می تواند معکوس، به صورت پس رفت نوشته شود یا در پس رفت معکوس قرار گیرد و منتقل شود. این سیستم ترکیب بندی، که توسط آرنولد شونبرگ در اوایل قرن بیستم توسعه یافته است، تاثیر زیادی بر موسیقی قرن بیستم داشته است.

U

Unison همنوازی یا یونسیون

همنوازی به معنای نواختن یک نت واحد توسط دو یا چند خواننده یا نوازنده به صورت همزمان است. آهنگ های همنوازی در قسمت های مختلفی نیستند و همه خواننده ها ملودی را با هم می خوانند.

V

Variation واریاسیون

فرم واریاسیون شامل تکرار یک تم با تغییراتی در آن می باشد. می توان ملودی، ریتم و هارمونی را تغییر داد یا با افزودن عناصر جدید، تم را تغییر داد. فرم های واریاسیون اولیه شامل شاکن و پاساکالیا هستند که در اصل رقص هایی بودند که بر اساس تغییرات یک الگوی باس یا آکورد تکراری ساخته شده اند. نمونه های بعدی واریاسیون شامل واریاسیون های معروف انیگما (Enigma) ادوارد الگار و واریاسیون های جرج فردریک هندل، یوزف هایدن و نیکولو پاگانینی بر روی تم های یوهانس برامس می باشد.

Verismo وِریسمو

وریسمو به تلاش های رئالیسم (واقع گرایی) در اپراهای ایتالیایی اواخر قرن نوزدهم، به ویژه با اپرا Cavalleria rusticana پیترو ماسکانی، به دنبال پالیاچی اثر لئون کاوالو اشاره دارد.

Vespers وسپرس

وسپرس مراسم عصرگاهی مقام الهی است که عناصر آن مناسب برای تنظیمات پیچیده تر از دعای معمولی است. به ویژه در این زمینه، مجموعه سال 1610 توسط مونته وردی برای وسپرس منتشر شده او به افتخار باکره مقدس قابل توجه است.

Vibraphone ویبرافون

ویبرافون شکلی از متالوفون با رزوناتور هایی در زیر میله‌های فلزی چیده شده به صورت افقی و مکانیزمی است که امکان ایجاد افکت ویبراتو را فراهم می‌کند و رزونانس مشخصی به ساز می‌دهد. از آن برای افکت های ویژه توسط تعدادی از آهنگسازان قرن بیستم استفاده شده است.

Vibrato ويبراتو

ویبراتو که یکی از اصطلاحات موسیقی است تکنیکی است که روی انواع سازها و توسط خوانندگان استفاده می شود، در زمانی به ندرت یا اصلاً استفاده نمی شد، اما به دلیل اینکه نوازندگان مشتاق هستند تا از لحن بد پنهان شوند، تمایل به استفاده بیش از حد دارد.

Viol ویول

ویول ها سازهای زهی آرشه ای هستند که معمولاً به صورت پایین نگه داشته می شوند و به همین دلیل به عنوان ویول دا گامبا (ویول های پایی) توصیف می شوند، در مقابل سازهایی مانند ویولن و پیشینیان آن، که به صورت افقی نگه داشته می شوند و به عنوان ویول دا براچیو (ویول های بازو) توصیف می شوند. ویول ها در اندازه های مختلف ساخته می شوند، معمولاً با شش تار و با فرت، طول های تار که به دور گردن و فینگر بورد بسته می‌شود تا موقعیت نت‌ها را نشان دهد.

Viola ویولا

ویولا، تنور خانواده ویولن مدرن است، با محدوده ای که یک پنجم کمتر از ویولن و یک اکتاو بالاتر از ویولن سل شروع می شود. ویولا ها در اندازه های مختلف ساخته می شوند و در یک زمان برای هر دو رجیستر آلتو و تنور استفاده می شدند.

Viola d’amore ویولا د آمور

ویولا د آمور، که عمدتاً در قرن های هفدهم و هجدهم مورد استفاده قرار گرفت، یک ساز آرشه است که معمولاً دارای هفت سیم خمیده و هفت سیم سیمپاتیک است که به طور هماهنگ با تار های نوازنده به ارتعاش در می آید. این ساز دارای طنین خاصی است و دارای یک رپرتوار مدرن کوچک اما جالب است.

Violin ویولون

ویولون، یک ساز آرشه ای با چهار سیم، برای ارائه قسمت های سوپرانو و آلتو در بخش ساز های زهی ارکستر مدرن و چهارنوازی زهی استفاده می شود. این ساز در قرن شانزدهم به شکلی نزدیک به شکل مدرن خود توسعه یافت و به تدریج به دلیل خواص آکوستیکی و تطبیق پذیری قابل توجه خود به موقعیتی بی رقیب دست یافت.

Violone ویولونه

ویولونه کنترباس خانواده ویول است، اگرچه این کلمه گاهی اوقات به طور نادرست برای نشان دادن ویولن سل یا هر ویولن بزرگ استفاده می شد.

Virginal ویرجینال

ویرجینال یک نوع کوچک و متنوع از هارپسیکورد است. این کلمه در قرن شانزدهم و هفدهم در انگلستان به طور گسترده ای برای این نوع سازها با کیبورد و مکانیزمی که توسط قلم‌ پرهایی که سیم‌های کشیده شده به صورت افقی را می‌کوبند، استفاده می‌شد.

Vivace ویواچه

ویواچه، تند و پرنشاط، معمولاً به عنوان یک علامت تمپو استفاده می‌شود.

Vocalise وُکالیز

یک وکالیز یک اثر آوازی است، چه یک تمرین باشد و چه نباشد، که بدون کلام است. یک وکالیز معروف و به طور مکرر توسط سرگئی راخمانینف نوشته شده است، و وکالیزاسیون همچنین در یک زمینه ارکستر با قطعات کر نپتون در سوئیت های سیارات گوستاو هولست مورد نیاز است.

Voice صدا

صدا در موسیقی فنی به معنای یک خط موسیقی خاص است، حتی اگر این برای یک نوازنده و نه یک خواننده در نظر گرفته شده باشد. اصطلاح آمریکایی “هدایت صدا” معادل انگلیسی “نوشتن بخشی” است، که به نوشتن بخش های مختلف یا خطوط موسیقی برای اجرا همزمان اشاره دارد.

W

Waltz والس

والس، رقصی با ضرب سه گانه، در قرن نوزدهم محبوب‌ترین رقص سالن های رقص شد، که در وین با آثار و اجراهای خانواده یوهان اشتراوس شناخته می‌شود. به عنوان یک فرم صرفاً ابزاری، والس وسیله ای مناسب برای آهنگسازان از شوپن تا راول فراهم کرد.

Woodwind سازهای بادی چوبی

بخش سازهای بادی چوبی ارکستر مدرن شامل فلوت‌ها، ابواها، کلارینت‌ها و باسون ها و سازهای مرتبط است، اگرچه فلوت‌ها معمولاً دیگر از چوب ساخته نمی‌شوند. این سازها همه آئروفون هستند، سازهای دمنده، صدایی که در مورد فلوت با دمیدن در یک حفره ایجاد می‌شود، در مورد کلارینت با ارتعاش یک نی تکی و در مورد ابوا و باسون با ارتعاش دو نی ایجاد می‌شود.

X

Xylophone زیلوفون

زیلوفون یک ساز کوبه ای با نواک مشخص است که از میله‌های چوبی مسطح تشکیل شده است که در یک قاب قرار گرفته‌اند و با چکش‌های پلاستیکی سخت یا چوبی نواخته می‌شوند.

Y

Yodel یُدِل

یدل که یکی از اصطلاحات موسیقی است یک تکنیک موسیقایی شامل تغییرات سریع در زیر و بم، که معمولا در موسیقی محلی استفاده می شود.

Z

Zigzag staff خطوط حامل زیگزاگ

نت موسیقی مورد استفاده برای سازهای کوبه ای است.