یادگیری نحوه نواختن گیتار بیس

یادگیری نحوه نواختن گیتار بیس، راهی عالی برای افزودن کمی موسیقی و ریتم به زندگی شماست. اگرچه شروع آموزش یک ساز جدید ممکن است دلهره آور به نظر برسد، اما خودآموزی اصول اولیه می تواند آسان و مفید باشد.

روش 1 از 3: انتخاب گیتار بیس

1 . تعداد سیم هایی که می خواهید را انتخاب کنید.

از آنجایی که گیتارهای بیس الکتریکی هستند، بدنه گیتار می تواند تقریباً به هر شکل یا رنگی باشد و همچنان صدایی عالی بدهد. اما آنچه مهم است، انتخاب گیتاری با تعداد سیم مناسب برای توانایی های شماست. به عنوان یک مبتدی، بهتر است با یک گیتار بیس 4 سیم کلاسیک شروع کنید.
* گیتار بیس اصلی با 4 سیم ساخته شده است و پایه ای ترین نوع، از این ساز محسوب می شود. تقریباً تمام موسیقی‌های گیتار بیس را می‌توان روی گیتار 4 سیم اجرا کرد و چون دسته این گیتار، باریک‌تر از گیتار 5 یا 6 سیم است، کار کردن با آن آسان‌تر است و دستانتان به راحتی می‌توانند به دور دسته این گیتار بپیچند.
* یک گیتار 4 سیم معمولاً با سیم های EADG نواخته می شود، اما اگر بخواهید، می توان آن را مانند یک گیتار 5 سیم، با یک سیم پایین تر که در عوض آن را BEAD می کند، نواخت.
* گیتارهای 5 سیم و 6 سیم عالی هستند زیرا دامنه بیشتری از نت های موجود را برای نواختن ارائه می دهند. با این حال، آنها همچنین نیاز به کنترل بیشتری برای کاهش وزوز سیم های دیگر و توانایی دسترسی به همه نت ها دارند.

2 . یک اندازه انتخاب کنید.

اندازه گیتار بیس به فاصله بین تیغه سردسته (شیطانک) تا پل اشاره دارد. در اصل این اندازه مربوط به طول سیم های گیتار است. اندازه بلندتر، طول سیم بیشتری نیز خواهد داشت و صدای عمیق تری تولید می کند. مانور دادن بر روی اندازه کوتاه‌تر ممکن است برای یک مبتدی آسان‌تر باشد، اما فاقد عمق صدایی است که یک گیتار بیس در اندازه طولانی دارد.
* بیشتر گیتارهای بیس دارای اندازه 86 سانتی متری (34 اینچی) هستند، اما همچنین می توانید گیتارهای بیس با اندازه کوتاه‌ 76 سانتی متر (30 اینچ یا کمتر)، اندازه متوسط 76 تا 83 سانتی متر (30 اینچ تا 33) و اندازه بسیار بلند 88 سانتی متر (35 اینچ) یا بیشتر را نیز پیدا کنید.
* برای داشتن بهترین صدا هنگام نواختن گیتار بیس، از اندازه 86 سانتی متری استفاده کنید؛ مگر اینکه دستان شما خیلی کوچک یا خیلی بزرگ باشند.
* اگر تصمیم دارید یک گیتار بیس 5 یا 6 سیم تهیه کنید، برای صدای بهتر اندازه را افزایش دهید. اگر تعداد سیم ها را افزایش می‌دهید، همیشه یک اندازه حداقل 88 سانتی متری را انتخاب کنید.

3 . در مورد گیتار فرت دار یا بدون فرت تصمیم بگیرید.

فرت ها جداکننده های فلزی در صفحه انگشت گذاری هستند. فرت ها محل نواختن نت های مختلف روی یک سیم را مشخص می کنند (با فشار دادن سیم روی آنها)، و در همه گیتارها یافت می شوند. با این حال، اگر یک گیتار بیس می‌خرید، این گزینه را دارید که یک گیتار بدون فرت تهیه کنید.
* یک گیتار بدون فرت، جداکننده های فلزی ندارد و در عوض دارای یک صفحه انگشت گذاری بلند و صاف است.
* نواختن گیتار بیس بدون فرت دشوارتر است زیرا نشانگر بصری برای محل قرارگیری نت های خاص ندارید. در عوض باید این نوع از گیتار بیس را با گوش بنوازید.
* به عنوان یک مبتدی که تازه می‌خواهید نواختن گیتار بیس را شروع کنید، بهتر است گیتاری را انتخاب کنند که فرت داشته باشد تا دستورالعمل هایی برای نحوه قرار گیری نت ها و انگشتان داشته باشید. با گذشت زمان، می‌توانید برای به چالش کشیدن خودتان و ایجاد صدایی کمی متفاوت، به سراغ نواختن گیتار بیس بدون فرت بروید.

4 . یک ماده را انتخاب کنید.

گیتارهای بیس از مواد مختلفی از جمله انواع چوب های سخت و نرم و مواد ترکیبی یا مصنوعی ساخته می شوند. اگرچه هر ماده، تا حدی ظاهر و صدای متفاوتی به بیس می دهد، اما تا زمانی که ساز محکم و خوب ساخته شده باشد، ماده ای که گیتار از آن ساخته شده است، عامل اصلی برای انتخاب بیس شما نیست. در هر صورت، در اینجا برخی از ویژگی های مواد مختلف آورده شده است.
* چوب های سخت مانند افرا، چوب گردو، آبنوس و رزوود، صدای ضربی به بیس شما می دهند.
* چوب های نرم از جمله توسکا، لاله درختی و زبان گنجشکی، به ارائه صدای ملایم تر و گرم بیس شما کمک می کنند.
* محبوب ترین ماده مصنوعی برای ساخت گیتار بیس گرافیت است، اگرچه لوتیت یکی دیگر از مواد رایج مورد استفاده است. همه اینها با تولید انبوه بسیار سازگار هستند، زیرا مواد مصنوعی مانند چوب های طبیعی از گیتار به گیتار تغییر نمی کنند.
* بسیاری از گیتارهای بیس از ترکیبی از مواد ساخته می شوند، به ویژه داشتن جنس بدنه از یک ماده و جنس صفحه انگشت گذاری از ماده دیگر. این نیز گزینه خوبی است، بنابراین نیازی به جستجو به دنبال یک بیس تک ماده ندارید.

5 . یک آمپلی فایر پیدا کنید.

برای نواختن گیتار بیس خود، ابتدا باید یک آمپلی فایر داشته باشید تا بیس خود را به آن وصل کنید و بتوانید صدای نواختن خود را بشنوید. یک آمپلی فایر دارای سه جزء اصلی است: تقویت کننده آمپلی فایر، پیش تقویت کننده و محفظه بلندگو. ساده ترین راه برای به دست آوردن هر سه، خرید یک آمپلی فایر ترکیبی است. اگرچه اینها ممکن است قدرت پخش صدای بلندتر آمپلی فایر‌ های بزرگتر را نداشته باشند، اما استفاده از آنها برای مبتدیان بسیار آسان است. بزرگترین مزیت داشتن وسایل جداگانه این است که می توانید هر کدام را مطابق با سلیقه شخصی خود انتخاب کنید. شما باید با یک آمپلی فایر ترکیبی کوچک شروع کنید، و اگر بعداً در سفر یادگیری نواختن گیتار بیس خود نیاز به ارتقاء آن پیدا کردید، بهتر می دانید که در یک آمپلی فایر رده بالاتر به دنبال چه چیزی باشید.

6 . تصمیم بگیرید که می خواهید بیس را با انگشتان خود بنوازید، یا با یک پیک.

نواختن گیتار بیس با انگشتان صدای سنتی بیس را به شما می دهد، و بسیاری از تکنیک های منحصر به فرد انگشت را امکان پذیر می کند، در حالی که نواختن با پیک، صدا را واضح تر و تهاجمی تر می کند (بنابراین بسیاری از نوازندگان راک/متال از آنها استفاده می کنند)، و امکان انجام تکنیک های بیشتری مشابه گیتار را فراهم می کند. بسیاری از مردم توصیه می کنند که هر دو روش را یاد بگیرید، در این صورت، به طور کلی نوازنده همه کاره تری خواهید بود.

روش 2 از 3: نواختن گیتار بیس

1 . گیتار بیس را به درستی نگه دارید.

برای اینکه بهترین موسیقی ممکن را بسازید، مهم است که گیتار را در موقعیت مناسب قرار دهید. همیشه باید از یک بند شانه ای برای نگه داشتن بیس استفاده کنید تا هنگام نواختن گیتار بیس، دستانتان بر روی صداهایی که می خواهید بشنوید تمرکز کنند.
* می‌توانید بنشینید یا بایستید، اما مطمئن شوید که در هر دو حالت وضعیت خوبی دارید. همچنین مطمئن شوید که بند شانه بدون توجه به اینکه شما نشسته اید یا ایستاده اید، بیس شما را در یک سطح نگه می دارد.
* بیس باید در جایی بین لگن و استخوان ترقوه شما نگه داشته شود. اکثر مردم تمایل دارند هنگام نواختن گیتار بیس، آن را نزدیک ناف خود نگه دارند، اما این ها همگی ترجیحات شخصی هستند.
* گیتار باید در زاویه ای حدود 30 درجه نگه داشته شود تا از قرار گرفتن مچ دست در زوایای ناراحت کننده، جلوگیری شود.

2 . بیس خود را کوک کنید.

کوک استاندارد در گیتار بیس 4 سیم E-A-D-G است که E پایین ترین سیم و G بلندترین سیم است. شما می توانید یاد بگیرید که چگونه گیتار خود را از طریق گوش دادن تنظیم کنید، که اغلب خیلی دقیق نیست، یا بیس خود را به یک تیونر الکتریکی وصل کنید، که دقیق تر است. برای بالا بردن یا پایین آوردن نت یک سیم در گام، گوشی های کوک گیتار بیس را بچرخانید.

3 . زخمه زدن گیتار خود را تمرین کنید.

گیتار بیس، بر خلاف گیتارهای دیگر، هنگام نواخته شدن به جای مضراب زدن، زخمه زده می شود. با این حال، حفظ شیوه های خوب زخمه زدن برای ایجاد بهترین موسیقی بسیار مهم است. بیس را می توان مانند گیتار نیز زد که این موضوع به ترجیحات موسیقی شخصی شما بستگی دارد.
* همیشه ناخن های خود را کوتاه کنید. ناخن های شما در صورت استفاده در برابر سیم، صدای گیتار را تغییر می دهند.
* برای افزایش کارایی، با استفاده از دو انگشت خود زخمه بزنید. زخمه زدن متناوب بین انگشت اشاره و انگشت میانی خود را انجام دهید. مهم نیست که با کدام شروع کنید، به شرطی که سرعت و ریتم بین آنها را ثابت نگه دارید.
* سیم ها را نزدیک تر به دسته بزنید تا صدای صاف و گرمی داشته باشید. اگر در پایین گیتار نزدیک به پل زخمه بزنید، سیم‌ها صدای ضربه‌ای بیشتری ایجاد می کنند. هنگامی که نواختن گیتار بیس خود را تمرین می کنید، زخمه زدن را در یک منطقه کوچک بدون حرکت زیاد به بالا و پایین سیم ها نگه دارید.
* برای زخمه زدن بر روی سیم ها، نوک انگشتان خود را بر روی آنها حرکت دهید. در واقع سیم ها را نکشید، زیرا در این صورت آنها صدای خوبی ایجاد نمی کنند. اگر می خواهید صدا را افزایش دهید، صدای آمپلی فایر خود را افزایش دهید، نه قدرت زخمه زدن خود را.

4 . سیم هایی که اجرا نمی شوند را بی صدا کنید.

برای اینکه صدایی واضح داشته باشید و از خفه کردن نت هایی که می نوازید اجتناب کنید، لازم است که سیم ها را با گذاشتن انگشت روی آن ها بی صدا کنید.
* تا جایی که می توانید انگشت شست خود را به سیم E نزدیک کنید، به طوری که هر زمان که آن را نمی نوازید، انگشت شست شما بتواند روی آن قرار گیرد تا آن را بی صدا کند.
* اگر برای اجرای چندین نت مجبور به حذف سیم هستید، سعی کنید از چند انگشت برای کمک به بی صدا کردن استفاده کنید.
* اگر سیم‌های بالاتری را می‌نوازید، می‌توانید انتخاب کنید که انگشت شست خود را از روی سیم E حرکت دهید تا سیم‌های دیگر را بی صدا کنید.
* سیم ها را به شدت به سمت پایین فشار ندهید، بلکه انگشت یا شست خود را به آرامی روی آن ها قرار دهید تا لرزش هایی که باعث ایجاد صدا می شوند را مسدود کنید.

5 . نواختن پایه آکورد را یاد بگیرید.

پایه های آکورد، نت اصلی هستند که یک آکورد از آن ساخته شده است. برای نواختن آکورد، چند سیم را به طور همزمان می نوازیم و پایه آکورد درواقع نتی است که آکورد با آن نامگذاری شده است. به طور معمول، نواختن گیتار بیس را به سادگی با تمرکز بر روی نواختن پایه آکورد به آکورد شروع می کنید.

6 . نحوه نواختن اکتاو ها را بیاموزید.

تمام موسیقی ها از 12 نت تشکیل شده اند که می توانند در نسخه های بالاتر یا پایین تر اجرا شوند. نسخه بالاتر (بم تر) یا پایین تر (زیرتر) یک نت، اکتاو نامیده می شود.
* برای اجرا با صدای یک اکتاو بالاتر از نتی که در حال حاضر می نوازید، به اندازه دو سیم و دو فرت به سمت بالا حرکت کنید.
* برای نواختن نتی که در حال حاضر می نوازید، با صدای یک اکتاو پایین تر، به اندازه دو سیم و دو فرت به سمت پایین حرکت کنید.
* می توانید یک اکتاو پایین تر نت مربوطه را با انگشت اشاره و یک اکتاو بالاتر نت مربوطه را با انگشت حلقه اجرا کنید. از انگشتان دیگر خود برای کمک به بی صدا کردن سیم هایی که نواخته نمی شوند استفاده کنید.

7 . یاد بگیرید که چگونه پایه های آکورد و پنجم ها را با هم بنوازید.

هنگامی که پایه های آکورد را درک کردید، همچنین یاد بگیرید که چگونه پنجم را بنوازید. پنجم نتی است که شما با صدای پنج گام دورتر از پایه آکورد، آن را می نوازید. معمولاً این ها برای همراهی نوازنده دیگری در گیتار یا پیانو، با هم نواخته می شوند. خوشبختانه، پیدا کردن یک پنجم بسیار ساده است.
* برای اجرای یک پنجم بالاتر، دو فرت بالاتر را روی سیم بعدی بنوازید.
* برای اجرای یک پنجم پایین تر، روی همان فرت باقی بمانید و به یک سیم پایین تر بروید.

8 . در حین تمرین نواختن گیتار بیس، ریتم خود را حفظ کنید.

مهمترین وظیفه یک نوازنده بیس خوب این است که ریتم موسیقی خود را حفظ کند. گیتار بیس قطعا به هر قطعه موسیقی، صدای عالی را اضافه می کند، اما وظیفه حیاتی، حفظ یک ضرب آهنگ خوب است. هنگامی که در زخمه زدن و نواختن نت های صحیح بهتر شدید، زمانی را صرف حفظ ریتم کنید.
* به اجرای بیس در برخی از آهنگ های مورد علاقه خود گوش دهید تا راه هایی را که آنها ریتم را حفظ می کنند بشنوید.
* یک مترونوم بخرید تا به شما در تمرین نواختن گیتار بیس کمک کند. مترونوم ها ابزارهای کوچکی هستند که صدای کلیک مانندی را با سرعت مشخصی منتشر می کنند و به شما کمک می کنند تا ریتم را مطابقت دهید. شما می توانید سرعت آنها را برای تمرین با سرعت تند یا آهسته تنظیم کنید.

9 . نواختن گیتار بیس خود را به طور منظم تمرین کنید.

بهترین توصیه برای هر کسی که یک ساز جدید یاد می گیرد، تمرین منظم است. صرف تنها چند دقیقه تمرین در هفته، برتری را دشوار می کند. انجام حداقل 10 تا 20 دقیقه تمرین در روز نه تنها به دستان شما کمک می کند تا با بیس خود احساس راحتی کنید، بلکه باعث می شود موسیقی شما در طول زمان واضح تر و بهتر به نظر برسد.

روش 3 از 3: ادامه راه آموختن

1 . شروع به یادگیری دستان نگاره کنید.

دستان نگاره یک راهنمای تصویری است که اگر نمی‌دانید چگونه موسیقی بخوانید، به شما یاد می‌دهد چگونه نت‌های آهنگ‌ها را اجرا کنید. از آنجایی که بسیاری از مردم نحوه خواندن موسیقی را نمی دانند، دستان نگاره به طور فزاینده ای در حال محبوب شدن است.

2 . شروع به یادگیری گام ها کنید.

گام ها با اینکه ممکن است خسته کننده به نظر برسند، اما در واقع در پیشرفت نوازندگان جدی بسیار مهم هستند. یادگیری گام ها به شما کمک می کند انگشت گذاری خود را تمرین کنید، سرعت و چابکی خود را بهبود بخشید و همچنین به شما کمک می کند تا به صورت انفرادی بداهه نوازی کنید.

3 . شانس خود را در تکنوازی امتحان کنید.

تکنوازی زمانی است که یک نوازنده به تنهایی به راه می افتد و قطعه ای از موسیقی را می نوازد که متمایز، متنوع و گاهی بداهه است. تکنوازی می تواند سخت باشد، اما در عین حال با ارزش است.

4 . شروع به ساخت آهنگ های خود کنید.

وقتی به نقطه ای رسیدید که از نواختن موسیقی دیگران خسته شدید، ممکن است زمان آن رسیده باشد که موسیقی خودتان را بسازید. ساختن موسیقی خودتان زمان، تمرین و شروع های کاذب زیادی می طلبد، اما در نهایت، داشتن آهنگ خودتان شبیه هیچ چیز دیگری در دنیا نیست.

5 . زمانی که احساس کردید آماده هستید، چند تکنیک پیشرفته را بیاموزید.

برخی از این تکنیک‌ها عبارتند از زدن سیم ها با حرکت رفت و برگشتی (با استفاده از انگشتان یا پیک، با انگشتان سخت‌تر است) و زدن سیم ها با تکنیک ترمولو (انجام این تکنیک نیز با استفاده از انگشتان سخت تر از پیک است).

6 . وقتی احساس کردید که نیاز به داشتن دو یا چند بیس دارید، به دنبال آن بروید!

اگر در این مرحله هستید، به این معنی است که واقعاً کاری را که انجام می دهید دوست دارید. ممکن است از تنظیم و کوک کردن بیس خود خسته شده باشید، بنابراین داشتن 2 یا 3 عدد ساز، می تواند در زمان شما صرفه جویی کند.

نکات

* تکنیک های خود را دوباره بررسی کنید. ایجاد یک روش مناسب از همان ابتدا و تبدیل آن به یک عادت، می تواند شما را از آشفتگی در آینده نجات دهد.
* به آهنگ هایی که دوست دارید گوش دهید و همراه با آنها بنوازید. این یک تمرین عالی است و شما از قبل می دانید که آهنگ چگونه پیش می رود!
* یک معلم خوب پیدا کنید. به یاد داشته باشید، یک نوازنده بزرگ لزوما به یک معلم خوب تبدیل نمی شود. یک معلم خوب توانایی های شما را به چالش می کشد و به شما در افزایش درک و دانشتان از ساز، کمک می کند.