آموزش نواختن یوکلله؛ چگونه یوکلله بنوازیم؟

یوکلله یک ساز هاوایی با صدایی زنده و شاد است. اندازه کوچک این ساز باعث سهولت حمل آن می شود و به نوازندگان در هر سنی این شانس را می دهد که نواختن یوکلله را یاد بگیرند و بر آن مسلط شوند. کمی در مورد اصول اولیه نواختن یوکلله بیاموزید و در نهایت یک نوازنده یوکلله فوق العاده خواهید شد!

روش 1 از 4: نگه داشتن یک یوکلله

1 . یوکلله را طوری جهت دهید که دسته آن در دست چپ شما قرار بگیرد.

منظور از دسته، قسمت نازک تر و طولانی تر یوکلله است. با توجه به نحوه نظم دهی سیم ها، اگر یوکلله را رو به جهت دیگر نگه دارید، یادگیری نواختن یوکلله بسیار دشوار خواهد بود.
* اگر چپ دست هستید، سیم ها را مجدداً بر روی ساز نصب کنید. اگر ساز را از جهت دیگر نگه دارید، یادگیری آکوردها و تمرین آهنگ ها و در نهایت، نواختن یوکلله برای شما سخت خواهد بود. شما می توانید به همان روشی که سیم های گیتار آکوستیک را تعویض می کنید، سیم های یوکلله را نیز تعویض کنید.
* سبک های مختلفی از یوکلله وجود دارد. اساساً شما می‌توانید همه آنها یاد بگیرید، به جز یوکلله باریتون، که واقعاً بزرگ است و شباهت کمتری به سایر یوکلله ها دارد. همچنین نت‌های مربوط به این سبک از یوکلله نیز کمی با بقیه یوکلله ها متفاوت است.

2 . بایستید یا بنشینید و یوکلله را جلوی بدن خود نگه دارید.

نواختن یوکلله را می توانید هم در حالت ایستاده و هم در حالت نشسته انجام دهید. در هر صورت، برای نواختن یوکلله، ساز را کمی زیر سینه خود نگه دارید و دقت کنید که دسته ساز با زاویه 15 درجه به سمت بالا باشد. ساعد راست خود را طوری روی بدنه یوکلله قرار دهید که دست راستتان در مقابل سوراخ صدا که روزنه ای وسط بدنه یوکلله است قرار گیرد.
* اگر نواختن یوکلله را در حالت ایستاده انجام دهید، نمی توانید از پایین از یوکلله پشتیبانی کنید. پس برای نگه داشتن یوکلله، باید آن را با ساعد راست خود به بدن خود فشار دهید.
* اگر نواختن یوکلله را در وضعیت نشسته انجام می دهید، پای راست خود را بر روی زانوی چپ خود بگذارید. در این صورت می توانید با کمک ران راست خود، برای ساز تکیه گاه ایجاد کنید و یوکلله را راحت تر و محکم تر نگه دارید.
* بندهایی وجود دارند که می توانید به یوکلله ببندید و هنگام نواختن یوکلله آن را به دور گردن خود بیندازید، مانند گیتار. هرچند اکثر نوازندگان، برای نواختن یوکلله از بند استفاده نمی کنند زیرا یوکلله ها بسیار سبک هستند و شما برای نگه داشتن آنها نیازی به بند ندارید، اما در صورت تمایل می توانید یکی از آنها را خریداری کنید.

3 . انگشت شست خود را در بالای اولین فرت قرار دهید.

فرت ها میله های فلزی مسطحی هستند که نت ها و آکوردها را از هم جدا می کنند. برای شروع نواختن یوکلله، انگشت شست دست چپ خود را روی بالاترین فرت قرار دهید. سپس 4 انگشت خود را زیر دسته ساز حلقه کنید تا بتوانید سیم ها را از سمت دیگر دسته نگه دارید. در حین نواختن یوکلله، ممکن است دست شما در امتداد دسته به جلو و عقب حرکت کند تا سیم‌ها را بین سایر فرت ها نگه دارد، اما انگشت شست شما باید همیشه بالای دسته باقی بماند.
* دست چپ شما باید در حالتی کمی شبیه به حرف C انگلیسی قرار بگیرد که دور دسته ساز پیچیده شده است.
* اگر دست‌های کوچک‌تری دارید و نمی‌توانید از زیر ساز به سیم بالایی برسید، به جای آن، برای نواختن یوکلله، انگشت شست خود را به‌صورت عمودی پشت دسته ساز قرار دهید.

4 . برای نواختن یوکلله، با کناره انگشت اشاره دست راست خود، بر روی سیم ها مضراب بزنید.

دست راست خود را به سمت سیم های روی سوراخ صدا، در ساز خم کنید. انگشت اشاره خود را کمی بیرون بیاورید تا به طور عمود بر سیم ها اشاره کند. انگشت شست خود را روی پد، نزدیک نوک انگشت اشاره خود قرار دهید؛ به طوری که انگشت شست و اشاره شما، شکل قطره اشک را بسازند. برای نواختن یوکلله، کنار انگشت اشاره خود را در امتداد سیم‌ها بکشید تا نوک انگشتتان بر روی سیم‌ها حرکت کند.
* برخلاف سایر سازهای زهی، نوازندگان یوکلله تقریباً هرگز نت های خاصی را نمی نوازند. آنها تقریباً همیشه هنگام نواختن یوکلله، هر 4 سیم را می‌نوازند.
* در صورت تمایل می توانید از پیک یوکلله استفاده کنید، اما پیک ها در بین علاقه مندان به یوکلله چندان محبوب نیستند. وقتی از پیک استفاده می‌کنید، نت‌های ملایم یوکلله کمی خشن می‌شوند.
* اگر نواختن یوکلله توسط حرفه ای ها را تماشا کنید، ممکن است آنها را ببینید که دستی باز را در امتداد سیم ها بالا و پایین می برند. هنگامی که در مضراب زدن پیشرفت کردید، می توانید انگشت شست را رها کنید و فقط با انگشت اشاره یوکلله را بنوازید. اما در حال حاضر، برای حفظ دقت در حین نواختن یوکلله، انگشت شست را در مقابل انگشت اشاره نگه دارید.

روش 2 از 4: یادگیری نت ها و آکوردها

1 . نت های طبیعی را که سیم های ساز شما می سازند، از پایین به بالا به خاطر بسپارید.

هنگام یادگیری آهنگ‌ها، نت‌های جداگانه را نمی‌نوازید، اما باید آنها را به خاطر بسپارید تا خواندن نمودارهای آکورد را برای خود آسان‌تر کنید و ترتیب چیدمان سیم‌ها را درک کنید. هر سیم را به تنهایی بنوازید تا صدای آن را شناسایی کرده و به حافظه بسپارید. متوجه خواهید شد که بم ترین صدا در واقع صدای بالاترین سیم است. این به این دلیل است که سیم های یوکلله وارونه چیده شده اند. بالاترین نت (G یا 4) بم ترین صدا را دارا است و پایین ترین نت (A یا 1) دارای زیرترین صدا است.
* به ترتیب، سیم ها از پایین به بالا شامل: A (1), E (2), C (3), G (4) (از چپ به راست) هستند. در نمودارهای آکورد و صفحه نت های مبتدی، معمولاً اعداد و حروف را خواهید دید.
* این ممکن است کمی گیج کننده باشد زیرا اگر در مورد صدا صحبت می کنید، سیم “بالا” از نظر فنی نت “پایین” است. وقتی در حین آموزش نواختن یوکلله، عبارت “سیم بالا” را می شنوید، فرض کنید در مورد G (4) صحبت می کنند که زیرترین نت است.
* از تیونر استفاده کنید تا مطمئن شوید که هر سیم، نت درستی را می نوازد. یک تیونر را روشن کنید، آن را به سر ساز خود متصل کنید و هر نت را جداگانه بنوازید. تیونر را برای هر سیم بچرخانید، تا زمانی که آهنگ صدای مناسب را پیدا کنید.

2 . نواختن آکوردهای ماژور ساده‌تر را تمرین کنید، با C و F شروع کنید.

آکوردهای ماژور پرکاربردترین آکوردها هستند. با آکوردهای ساده مانند C و F شروع کنید. برای نواختن آکورد C ماژور، سیم A (1) را به کمک انگشت حلقه یا انگشت اشاره دست چپ خود، زیر فرت دوم نگه دارید، و با دست راست خود هر 4 سیم را بزنید. این آکورد را 4-5 بار تمرین کنید تا به آن عادت کنید. برای نواختن آکورد F ماژور، سیم E (3) را با انگشت حلقه خود در زیر سردسته یوکلله، و سیم G (4) را با انگشت اشاره یا وسط خود در زیر فرت اول نگه دارید. سپس بر روی چهار سیم مضراب بزنید. این آکورد را 4-5 بار اجرا کنید تا به حس و صدای آن عادت کنید.
* هنگام نواختن یوکلله، انگشتانی که سیم ها را پایین نگه می دارند به شما بستگی دارند. اکثر نوازندگان از انگشتان وسط، اشاره و حلقه خود برای رسیدن به بالاترین سیم ها G (4) و C (3) استفاده می کنند و همان انگشتان را حرکت می دهند تا سیم های زیر آن را نیز نگه دارند. با این حال، بازهم همیشه می توانید برای نواختن سیم های پایینی به انگشت کوچک خود تکیه کنید. برای آکوردهای پیچیده، باید از انگشت های کوچک و حلقه در پایین، و انگشت اشاره و وسط در بالا استفاده کنید.

3 . سایر آکوردهای اصلی را نیز به حافظه بسپارید.

آکوردها بعد از C و F کمی پیچیده تر می شوند، بنابراین ابتدا به این دو آکورد مسلط شوید. سپس، آکوردهای اصلی دیگر را به خاطر بسپارید؛ شامل: D, E, G, A, B. با A شروع کنید. آکورد A فقط به 2 انگشت تکیه می کند تا C (3) را زیر سردسته ساز، و G (4) را در فرت دوم نگه دارد. آکوردهای D, E, G همگی به 3 انگشت نیاز دارند، بنابراین آن ها را آخر از همه یاد بگیرید. نواختن هر یک از آکوردها را تمرین کنید تا در نهایت به نواختن همه آنها عادت کنید.
* ممکن است 2 تا 3 هفته طول بکشد تا به همه این آکوردهای اصلی عادت کنید. خوشبختانه، تعداد زیادی آهنگ وجود دارد که فقط به آکوردهای اصلی تکیه می کنند. پس اگر بخواهید می توانید چند آهنگ را اجرا کنید! آهنگ ” Still Haven’t Found ” از U2 فقط به آکورد های C، F و G متکی است، در حالی که آهنگ “What I Got” از Sublime فقط به آکوردهای D و G نیاز دارد.
* برای آکوردهایی که شامل نگه داشتن 2 سیم مجاور در امتداد یک فرت است، از یک انگشت برای نگه داشتن هر دو سیم به طور همزمان استفاده کنید. ممکن است بخواهید ماژورهای D و E را در آخر یاد بگیرید، زیرا هر دو شامل پایین نگه داشتن 3 سیم به طور همزمان با یک انگشت هستند.
* به هیچ عنوان نگران مضراب زدن در یک الگو یا ریتم نباشید. فقط روی یادگیری موقعیت های انگشت روی دسته ساز تمرکز کنید.

4 . زمانی که آکوردهای ماژور را یاد گرفتید، می توانید به سراغ یادگیری آکوردهای مینور بروید.

در نمودار آکوردها، حروف کوچک “m” در کنار یک حرف دیگر نشان دهنده آکورد مینور است. یادگیری آکوردهای مینور، Cm، Dm، Em، Fm، Gm، Am و Bm نسبت به یادگیری آکوردهای ماژور خیلی سخت تر نیست. با حفظ کردن آکورد Am شروع کنید، که فقط شامل نگه داشتن سیم G (4) در زیر فرت دوم است. سپس، به سراغ تمرین سایر آکوردهای مینور بروید و آنها را به خاطر بسپارید. 2-3 هفته را صرف یادگیری این آکوردها کنید.
* آکوردهای مینور پیچیده‌تر از آکوردهای ماژور نیستند، اما بهتر است آکوردها را به صورت گروهی یاد بگیرید تا راحت‌تر آن‌ها را به خاطر بسپارید و صداهایشان را درونی کنید.
* هزاران آهنگ هستند که فقط بر آکوردهای ماژور و مینور تکیه دارند. زمانی که به این مرحله رسیدید می‌توانید شروع به یادگیری چند آهنگ کامل کنید. سپس به مرور زمان، در صورت تمایل، در حین نواختن یوکلله روی آکوردهای باقی مانده کار کنید.

5 . پس از تسلط بر ماژور و مینور، آکوردهای هفتم را حفظ کنید.

هر آکورد یک نسخه “هفتم” دارد. در داخل این آکوردها، نسخه های مینور و ماژور وجود دارد. به عنوان مثال: C ماژور و C مینور و C هفتم وجود دارند. این بدان معنی است که 21 آکورد اضافی برای یادگیری وجود دارد و برای اجرای بیشتر این آکوردها باید 4 سیم یوکلله را پایین نگه داشت. از آنجایی که این آکوردها پیچیده ترین آکوردها هستند، با گذشت زمان و در ادامه تمرین نواختن یوکلله، به مرور آنها را یاد بگیرید. با یادگیری آکورد هفتم شروع کنید، سپس به سراغ آکورد ماژور بروید و کارتان را با یادگیری آکورد مینور پایان دهید.
* به راحتی می توانید نواختن هزاران آهنگ را بدون استفاده از آکورد هفتم ماژور و مینور یاد بگیرید. اگر می خواهید آهسته پیش بروید، فقط آکوردهای هفتم پایه (A7، B7 و …) را یاد بگیرید و ماژور و مینور را برای بعد بگذارید.
* یک راه آسان برای انجام این کار این است که هر روز یک آکورد جدید یاد بگیرید. هر روز 10 تا 15 دقیقه را به تمرین موقعیت انگشتان خود برای یک آکورد جدید اختصاص دهید.
* سعی کنید آشفته نشوید. یادگیری بسیاری از این آکوردها بسیار آسان است. به عنوان مثال، شما می توانید آکورد Bm7 را فقط با نگه داشتن تمام سیم ها در زیر فرت دوم، اجرا کنید. Cmaj7 با C ماژور یکسان است، اما شما فقط باید انگشت خود را به اندازه یک فرت بالا ببرید.

6 . نمودار آکورد را بررسی کنید و به موقعیت انگشتان برای اجرای آکوردها مراجعه کنید.

نمودارهای آکورد تصاویری هستند که موقعیت درست انگشتان را به نوازندگان یوکلله نشان می دهند. برای مراجعه به بخشی که موقعیت انگشتان را نشان می دهد، نمودار آکورد را بررسی کنید. برای خواندن نمودارهای آکورد، تصور کنید که تصویر مقابل شما، تصویری از دسته ساز از سمت جلو است و سیم ها رو به روی شما قرار دارند. هر خط افقی نشان دهنده یک فرت است، در حالی که هر خط عمودی یک سیم است. نقطه‌ها به شما نشان می‌دهند که انگشتانتان برای نواختن آکوردهای خاص، به کجا می‌روند.
* هنگام نواختن یوکلله وقتی می خواهید آکوردی را اجرا کنید، همیشه هر چهار سیم را با هم می نوازید.
* می‌توانید نمودار آکورد مبتدی را در سایت زیر پیدا کنید: https://i.pinimg.com/originals/4c/9a/93/4c9a93fe8b88afa2c9a43723d6fc7bf5.jpg

روش 3 از 4: مضراب زدن

1 . از یک آکورد، برای تمرین 4 الگوی اصلی مضراب زدن استفاده کنید.

وقتی نوبت به ریتم می رسد، 4 الگوی کلیدی مضراب زدن وجود دارد. از آنجایی که می توانید یک آکورد را با کشیدن انگشت خود از سیم G (4) به A (1) (بالا به پایین) یا برعکس از سیم A (1) به G (4) (پایین به بالا) بنوازید، می توانید با زدن سیم ها در الگوهای مختلف، حالت های مختلفی ایجاد کنید. الگوهای مختلف مضراب زدن را تمرین کنید تا آنها را به خاطر بسپارید.
* پايين، پايين، پايين، پايين – فقط از بالا به پايين مضراب زدن، نوعي احساس ملوديک و روحانی ايجاد مي کند.
* پایین، بالا، پایین، بالا – بالا و پایین رفتن مکرر نوعی سرعت مسحورکننده و مثبت ایجاد می کند. آهنگ معروف “جایی بر فراز رنگین کمان” بر این الگوی مضراب زدن تکیه دارد.
* پايين، پايين و بالا، پايين، پايين و بالا – با اين الگو، مضراب زدن به بالا 4 ضرب را تبديل به 2 ضرب مي‌کند. این یک نوع الگوی کندتر و غم انگیز در اکثر آهنگ ها ایجاد می کند.
* پایین، پایین و بالا، بالا، پایین و بالا – این برعکس الگوی قبلی است. این الگو باعث ایجاد فاصله در ضرب 1 و 3 می شود که نوعی صدای شگفت انگیز و اثیری تولید می کند.

2 . در حین نواختن یوکلله، با دنبال کردن Ds و Us، الگوهای مضراب زدن را بخوانید.

در آموزش های یوکلله، الگوهای مضراب زدن در زیر آکوردها ذکر شده اند. “D” نشان دهنده پایین است، در حالی که “U” نشان دهنده بالا است. “DU” به معنی مضراب زدن به پایین و سپس به بالا است. اگر “/” را مشاهده کردید، به این معنی است که باید کمی مکث کنید.
* در صفحه نت‌های سنتی، مضراب زدن به سمت پایین با مربعی نشان داده می‌شود که قاعده ندارد و مضراب زدن به سمت بالا با شکل «V» نشان داده می‌شود. در صورتی که از قبل نحوه خواندن نت موسیقی را بلد نباشید، هنگام جستجوی آهنگ هایی برای تمرین، یادگیری با نمادهای آموزشی که بیشتر احتمال دارد پیدا کنید، آسان تر است.

3 . با مضراب زدن به سمت پایین، یک نوسان طبیعی را ایجاد کنید.

همانطور که آهنگ ها را یاد می گیرید، همیشه ضربات خود را به گونه ای زمان بندی کنید که بر روی گام مضراب بزنید. به عبارت دیگر، اگر زیر یک آکورد C7 علامت DU را می‌بینید، زمان نواختن خود را به گونه‌ای تنظیم کنید که قبل از اینکه دوباره به سمت بالا مضراب بزنید، به سمت پایین مضراب زده باشید. در حالی که انگشتان خود را روی سیم‌ها می‌کشید، همزمان آکورد C7 را در تمام مدت نگه دارید.
* برای اکثر مردم مضراب زدن در الگوی درست، سخت ترین قسمت نواختن یوکلله است. سعی کنید هنگام کنار هم قرار دادن مضراب زدن، زمان بندی و الگوهای آکورد درست، ناامید نشوید.

روش 4 از 4: تمرین و یادگیری آهنگ ها

1 . روی جابه‌جایی بین آکوردهایی که یاد می‌گیرید کار کنید تا به نواختن روان عادت کنید.

برای اکثر مردم، سخت ترین قسمت نواختن یوکلله، جابجایی بین آکوردها است. هنگام شروع هر جلسه تمرینی، تمام آکوردهایی را که تاکنون آموخته اید، با نواختن آنها یکی پس از دیگری مرور کنید. این به شما کمک می کند تا نوع حرکاتی را که باید با انگشتان خود انجام دهید تا سیم ها را پایین نگه دارید، درک کنید.

2 . نواختن چند آهنگ ساده را بیاموزید تا بتوانید همه دانسته هایتان را کنار هم قرار دهید.

آنلاین شوید و به دنبال پیدا کردن چند آموزش آهنگ برای نواختن یوکلله باشید. یک آهنگ آسان با تعداد کمی آکورد انتخاب کنید. از ابتدای آهنگ شروع کنید و آکوردها را به ترتیب با استفاده از الگوی مضراب زدن که در کنار آکوردها نوشته شده است، اجرا کنید. نواختن آکوردها با سرعت ثابت را تمرین کنید. هنگامی که یک آهنگ آسان را یاد گرفتید، یک آهنگ دیگر را انتخاب کنید و به همین صورت ادامه دهید!
* آهنگ ” Somewhere Over the Rainbow ” از IZ، یک گزینه آسان و کلاسیک است. در بیشتر بخش های این آهنگ از الگوی مضراب زدن به سمت پایین و بالا استفاده می شود و فقط به آکوردهای C، G، Am، F و Em نیاز دارد.
* “You Are My Sunshine” یک آهنگ سرگرم کننده و ساده است که عمدتاً بر آکوردهای F و C متکی است. اگر می خواهید بر روی زمان بندی خود کار کنید، این آهنگ عالی است زیرا کل آهنگ مضراب به سمت پایین، تنها با 1 ضربه به سمت بالا است.
* آهنگ “Dreams” از Fleetwood Mac یک گزینه عالی است اگر می خواهید آکوردهای خود را تمرین کنید؛ زیرا الگوهای انگشتان در این آهنگ به نوعی سخت هستند، اما نوع مضراب زدن آن واقعاً ساده و به سمت بالا است.
* اگر در تلاش هستید تا انگشتان خود را بین فرت‌های مختلف جابجا کنید، آهنگ “Chasing Cars” از Snow Patrol گزینه‌ای عالی برای تمرین است.

3 . برای یادگیری آهنگ های پیچیده تر، هر روز به تمرین نواختن یوکلله ادامه دهید.

برای ادامه پیشرفت، یادگیری آکوردهای بیشتر و تسلط بر الگوهای مضراب زدن، هر روز نواختن یوکلله خود را تمرین کنید. حداقل 15 دقیقه در روز را صرف تمرین کنید. همانطور که بر برخی از آهنگ‌های ساده تر مسلط می شوید، به صورت آنلاین به دنبال آهنگ‌های سخت‌تر باشید که مهارت‌های شما را با الگوهای پیچیده‌تر مضراب زدن و پیشرفت آکوردها به چالش می‌کشند.
* اساساً برای هر آهنگی که فکرش را بکنید، آموزش های نواختن یوکلله وجود دارد. آهنگ هایی را که واقعاً دوست دارید انتخاب کنید تا یادگیری نواختن یوکلله را برای خود جذاب تر و سرگرم کننده تر کنید!
* اگر آموزش‌هایی پیدا کردید که در آنها الگوی مضراب زدن فهرست نشده است، به این معنی است که این به خود شما بستگی دارد. برخی از آهنگ‌هایی که برای یوکلله اقتباس شده‌اند، الگوهای مضراب زنی داخلی ندارند.