نحوه نواختن ویولن؛ چگونه ویولن بنوازیم؟

معرفی

ویولن یکی از زیباترین و باارزش ترین سازها است. مسیر یادگیری نحوه نواختن ویولن طولانی است، اما با صبر، انضباط و اشتیاق، این مراحل به شما کمک می کند تا مسیر موفقیت در یادگیری این ساز معروف را شروع کنید.

قسمت 1 از 2: جمع آوری تجهیزات

1 . ویولن بخرید.

اگر به تازگی کار با ساز را شروع کرده اید، نیازی به صرف هزینه بیش از حد برای ویولن نیست، اما به طور کلی، مانند اکثر سازها، با افزایش قیمت، کیفیت ویولن بالا می رود.
* اگر بالغ هستید، ویولن سایز کامل یا 4/4 بخرید. ویولن ساز کوچکی است، اما در اندازه های متفاوتی وجود دارد، سایز های کوچک آن، عموماً فقط برای کودکان در نظر گرفته شده اند، بنابراین مطمئن شوید که ویولنی که می خرید سایز کامل باشد؛ مگر اینکه خیلی کوچک باشید.
* همچنین می توانید طول بازوی خود را اندازه گیری کند تا ببیند چه اندازه ویولنی نیاز دارید. هنگامی که ویولن را در وضعیت نواختن نگه می دارید، بازوی چپ خود را صاف کنید؛ در این شرایط نوک انگشتان شما باید نزدیک به مارپیچ (حلزون) ویولن باشد. اگر بازوی شما با فاصله زیاد، بالاتر از مارپیچ قرار بگیرد، ویولن خیلی کوچک است.
* از یک فروشنده معتبر خرید کنید. بسیاری از فروشگاه های موسیقی، با فروختن ویولن هایی که عاری از ایرادات و آسیب های آشکار هستند، شهرت خود را به خطر می اندازند. به عنوان یک مبتدی، برای مدتی نمی توانید صدای بسیار دلپذیری را با ساز خود بسازید، بنابراین ممکن است نقص ویولن هایی که به صورت خصوصی فروخته می شوند برای شما آشکار نباشد، تا زمانی که دیگر برای شکایت خیلی دیر شده باشد. فقط از فروشگاه یا فردی که می توانید به آن اعتماد کنید، خرید کنید.

نکته تخصصی
دالیا میگوئل، مربی باتجربه ویولن می گوید:
“در مورد دانش آموزانم، من معمولاً به والدین توصیه می کنم که تا زمانی که فرزندشان به اندازه کامل خود برسد، ویولن اجاره کنند. اگر برای یک کودک کوچک ویولن بخرید، باید تا زمانی که رشد کودک کامل شود، هر سال آن را تعویض کنید؛ که اینکار می تواند تصمیم گران قیمتی باشد.”

2 . لوازم جانبی را بررسی کنید.

درصورتی که قصد خرید ساز تنها را نداشته باشید، پکیج ویولن شما باید شامل یک ویولن چهار سیم، آرشه، کیف حمل و بیشتر اوقات یک تکیه گاه چانه و کلوفون برای آرشه باشد. در بیشتر موارد، شخصی که ویولن را به شما می‌فروشد، سیم های ویولن را برای شما می بندد، که این امتیاز اضافی را دارد که می‌توانید مطمئن شوید که گوشی ‌های تنظیم، با مارپیچ ویولن متناسب باشند.
همچنین یک کیف حمل ویولن محکم نیز، اهمیت زیادی دارد، زیرا ویولن ها سازهای بسیار ظریفی هستند.
* سیم ها در سه نوع اصلی وجود دارند: سیم روده ای، که گران قیمت است و مراقبت از آن دشوار است، اما طیف پیچیده ای از صدا را ارائه می دهد. سیم فلزی، که صدای بلند و واضحی دارد، اما می تواند خش دار به نظر برسد. و در آخر سیم های مصنوعی، که صدایی صاف و شفاف دارند و به اندازه سیم روده ای غیرقابل پیش بینی نیستند. نام هر نوع، به ماده هسته ای اشاره دارد که سیم فلزی برای ایجاد ریسمان، به دور آن پیچیده شده است. بیشتر مبتدیان باید با سیم های هسته مصنوعی مانند هسته نایلونی شروع کنند.
* آرشه باید نو باشد، یا به تازگی موهایش تعویض شده باشد. می‌توانید با نگاه کردن به موهای آرشه (موهای سالم سفید یا کرم نزدیک به سفید) و اطمینان از اینکه رنگ در تمام طول آن یکنواخت و روشن است، این موضوع را بررسی کنید. موی آرشه باید از ابتدا تا انتها یک عرض یکنواخت داشته باشد.
* آرشه ها به مرور زمان فرسوده می شوند. می‌توانید با پرداخت هزینه‌ای ناچیز در اکثر فروشگاه‌های موسیقی، موهای آرشه خود را تعویض کنید.

3 . اقلام دیگر را خریداری کنید.

تقریباً همه نوازندگان، برای نواختن ویولن، از تکیه‌گاه چانه استفاده می‌کنند که یک قطعه پلاستیکی ارزان و ارگونومیک (معمولاً سیاه) است که نزدیک پایه ویولن می‌چسبد و به شما کمک می کند با چانه خود ویولن را محکم نگه دارید. این بخش معمولاً هنگام ساخت ویولن به آن متصل می شود. جدای از آن، مطمئن شوید که مقداری کلوفون (شیره منعقد شده) برای آرشه خود، یک پایه موسیقی، و یک کتاب دروس یا آهنگ های مبتدی، ترجیحا در قالبی که صاف باز شود، داشته باشید.
* برخی از نوازندگان ویولن، مخصوصاً مبتدیان، یک تکیه گاه شانه نیز خریداری می کنند، که یک پد به عرض ویولن است که روی شانه شما زیر ویولن قرار می گیرد و نگه داشتن آن را آسان تر می کند. بسیاری از افراد با استفاده از تکیه گاه شانه شروع می کنند و در نهایت پس از چند سال آن را حذف می کنند. اگر به نظر می رسد که ویولن هنگام نواختن در شانه شما فرو می رود، توصیه می شود یکی از آنها را تهیه کنید.
* ویولن نوازان مزدور، که هنگام اجرا آواز می خوانند، اغلب هنگام نواختن ویولن، آن را در قوز بازو می گیرند و انتهای ویولن را روی شانه خود قرار می دهند. برای آنها استراحت چانه و شانه به طور کلی بی معنی است.
* تیونر دستگاه کوچکی است که به مارپیچ یا گوشی های ویولن می چسبد. اگر مبتدی هستید و به طور خودآموز نواختن ویولن را یاد میگیرید، تیونر برایتان مفید است، زیرا می توان از آن برای اطمینان از اجرای صحیح نت ها استفاده کرد. اما هنگامی که بدانید چگونه نت ها را بنوازید، دیگر تیونر به جز برای کوک کردن ساز، کاربرد زیادی ندارد. البته یادتان باشد که در اجراهای بزرگ از آن استفاده نکنید، زیرا غیرحرفه ای به نظر می رسد.

قسمت 2 از 2: یادگیری تکنیک های پایه

1 . آرشه را محکم کنید.

هنگامی که پایه و نت موسیقی خود را تنظیم کردید، کیف حمل را باز کنید و آرشه را بردارید. موی آرشه باید شل باشد. موهای آرشه را با چرخاندن پیچ انتهایی در جهت عقربه‌های ساعت سفت کنید تا فضای بین مو و چوب به اندازه‌ای بزرگ شود که بتوان یک مداد را به راحتی از بین آن عبور داد.
* موها نباید خیلی شل یا خیلی سفت باشند. مو نباید موازی قسمت چوبی آرشه باشد، بلکه قسمت چوبی آن، باید کمی به سمت موها خمیده باشد.
* از انگشت کوچک خود به عنوان مقیاس استفاده نکنید زیرا روغن پوست شما به مو منتقل می شود، که باید بدون چربی بماند تا بهترین صدا را از سیم ها دریافت کنید.

2 . به آرشه کلوفون بزنید.

کلوفون در دو نوع تیره و روشن وجود دارد. استفاده از هر کدام خوب است و هیچکدام گران نیستند. در آب و هوای گرم تر، کلوفون روشن ترجیح داده می شود، کلوفون تیره در مناطق شمالی تر توصیه می شود. اگر در آب و هوای غیرقابل پیش بینی زندگی می کنید، توصیه می شود هر دو را داشته باشید. معمولاً کلوفون یک مستطیل مات است که در یک کاغذ یا مقوای نازک پیچیده شده است و از دو طرف باز است. کلوفون را از کاغذهای اطراف آن بگیرید و به آرامی اما محکم، آن را در طول موهای آرشه سه یا چهار بار به بالا و پایین بمالید. هدف این است که مقداری از “گرد و غبار” کلوفون را به مو منتقل کنید و آن را چسبناک تر کنید. تقریباً هر بار که تمرین می‌کنید، باید آرشه خود را کلوفون بکشید.
* اگر فکر می‌کنید که کلوفون «گرد و غبار» تولید نمی‌کند، یک کلید، کاغذ سنباده، سکه یا هر شی تیز دیگری بردارید و به آرامی کلوفون را بخراشید. اگر به اندازه کافی سخت بخراشید، رگه های سبکی خواهید دید.
* مقدار زیاد کلوفون باعث می‌شود که آرشه خیلی خوب بچسبد و صدای خش دار ایجاد کند. اگر بیش از حد به آرشه خود کلوفون زدید، مشکلی وجود ندارد. فقط با چند ساعت تمرین، می توانید آن را به سطح صحیح بازگردانید.
* اگر موهای آرشه به تازگی تعویض شده باشد، ممکن است بیش از حد معمول به کلوفون نیاز داشته باشد. سمت صاف موی آرشه را روی یک سیم بکشید تا ببینید بعد از سه یا چهار بار کلوفون زدن، صدای واضحی ایجاد می کند یا خیر. اگر اینطور نیست، یکی دو بار دیگر هم کلوفون بزنید.

3 . ویولن را کوک کنید.

برای لحظه ای آرشه را کنار بگذارید و ویولن را از جعبه خارج کنید. سیم‌ها به ترتیب از زیرترین تن به بم ترین، باید به G D A E (از چب به راست) کوک شوند. و شما به یک تیونر نیاز خواهید داشت. تنظیمات عمده را می توان با گوشی های تنظیم در مارپیچ ویولن انجام داد، اما اگر تن صدا کمی ضعیف به نظر می رسد، به جای آن از صفحه های فلزی کوچک نزدیک به پایین ویولن استفاده کنید که پیچ تنظیم کننده نامیده می شود و برای تنظیمات ظریف مناسب است.
* برای یافتن نت های صحیح به یک سوت تن تکیه کنید یا به سادگی فایل های صوتی را در اینترنت جستجو کنید.
* همه ویولن ها پیچ تنظیم کننده ندارند، اما می توانند توسط یک فروشگاه نصب شوند. برخی از ویولن ها ممکن است تنها یک پیچ تنظیم کننده برای سیم E داشته باشند. برخی از نوازندگان ویولن می‌توانند تنها با آن یک پیچ تنظیم کار کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است ترجیح دهند بقیه را نیز، تهیه کنند.

4 . نگه داشتن صحیح آرشه را یاد بگیرید.

از نقطه تعادل برای یادگیری نگه داشتن آرشه و یکنواخت کردن وزن استفاده کنید. هنگامی که فکر می کنید برای نگه داشتن حرفه ای آرشه و نواختن ویولن، آماده هستید، با قرار دادن آرام قسمت میانی انگشت اشاره خود روی عرق گیر آرشه شروع کنید (قسمت کمی بالشتک شده چوب، معمولاً چند سانت بالاتر از پیچ تنظیم). نوک انگشت کوچک خود را روی قسمت صاف چوب، نزدیک انتها قرار دهید و آن را کمی خمیده نگه دارید. انگشتان حلقه و وسط باید طوری قرار بگیرند که قسمت‌های میانی‌شان در راستای نوک انگشت کوچک شما باشد و نوک آنها در کنار پاشنه (قطعه سیاهی که دستگیره سفت‌کننده را به مو وصل می‌کند) قرار گیرد. انگشت شست شما باید زیر چوب، جلوی پاشنه، نزدیک یا روی موهای آرشه قرار گیرد.
* ممکن است در ابتدا کمی احساس ناراحتی کنید، اما به مرور زمان نگه داشتن آرشه به این شکل، برایتان تبدیل به عادت می شود.
* دست شما باید شل، و در عین حال، تا حدی گرد باشد انگار که یک توپ کوچک در دست گرفته اید. اجازه ندهید کف دست شما بسته شود یا روی آرشه قرار گیرد. این امر کنترل شما بر حرکت آرشه را کاهش می دهد، که با افزایش مهارت شما، این امر، در نواختن ویولن اهمیت زیادی پیدا می کند.

5 . ویولن را نگه دارید.

قبل از نواختن ویولن، باید بتوانید به درستی آن را نگه دارید؛ برای شروع با پشت صاف بایستید یا بنشینید. با دست چپ خود ویولن را از دسته بلند کنید و لبه ساز را به سمت گردن خود بیاورید. قسمت پایینی ویولن را روی استخوان یقه خود قرار دهید و آن را با فک خود در آن جا نگه دارید. با این حال، برای یادگیری نت ها، باید ویولن را به سبک گیتار نگه دارید و یک کتاب موسیقی بخرید؛ این کار کمک زیادی به شما می کند.
* فک شما، درست زیر لاله گوش (نه چانه)، قرار است روی تکیه گاه چانه قرار گیرد. این به جلوگیری از سر خوردن ساز از روی شانه شما کمک می کند. (به همین دلیل، به نظر می رسد که نوازندگان ویولن در تلویزیون همیشه به پایین و به راست نگاه می کنند.)

6 . موقعیت دست خود را کامل کنید.

دست خود را زیر قسمت بالای دسته قرار دهید و ویولن را طوری نگه دارید که مارپیچ (حلزون) آن از شما دور باشد. کنار انگشت شست خود را روی دسته قرار دهید و ویولن را ثابت نگه دارید و اجازه دهید چهار انگشتتان روی صفحه انگشت گذاری (صفحه سیاهی است که جلوی دسته را می پوشاند)، به طور قوس دار قرار بگیرند.
* مراقب «دست پیشخدمت» باشید؛ این حالت وقتی اتفاق می افتد که مچ دست چپ شما، صفحه انگشت گذاری را لمس می‌کند، درست مانند نحوه نگه داشتن بشقاب‌های غذا توسط برخی از پیشخدمت‌ها. اگر آن را اصلاح نکنید، این نیز می تواند به یک عادت تبدیل شود.
* به عنوان یک مبتدی، دست شما باید تا آنجا که ممکن است در قسمت بالای دسته قرار بگیرد و همچنان اجازه دهید انگشت اشاره دست چپ شما شما روی صفحه انگشت گذاری پایین بیاید. در نهایت، یاد خواهید گرفت که دست خود را بالا و پایین بکشید تا سریع به نت های بالاتر برسید.

7 . نواختن سیم ها.

سمت صاف موی آرشه را تقریباً در نیمه راه بین پل (پایه چوبی نازک پایین سیم ها که آنها را خمیده نگه می دارد) و صفحه انگشت گذاری قرار دهید. برای نواختن ویولن، آرشه را در موازات پل، و تا جایی که میتوانید صاف، بر روی سیم ها بکشید و مقدار کمی فشار وارد کنید. صدایی باید از ویولن خارج شود. همچنین موهای آرشه را با زاویه 45 درجه به سمت پل متمایل کنید.
* فشار بیشتر برابر است با صدای بلندتر، اما فشار بیش از حد باعث ایجاد صدای خش دار می شود. فشار سبک باید از ابتدا تا انتهای آرشه یک صدای ممتد ایجاد کند؛ در غیر این صورت، کمان به کلوفون بیشتری نیاز دارد.
* همچنین اگر در نواختن ویولن، آرشه کشی را خیلی نزدیک به پل انجام دهید، بازهم ممکن است صدا خش دار به نظر برسد.
* آرشه را کمی به سمت مارپیچ (حلزون) متمایل کنید تا صدای شما متمرکزتر شود و صدای حرفه ای تری تولید کنید.

8 . نواختن سیم آزاد (G, D, A, E به ترتیب از بالا به پایین) را تمرین کنید.

سیم های آزاد به سادگی سیم هایی هستند که بدون وجود نوک انگشت روی آنها نواخته می شوند. دسته ویولن را در فاصله بین انگشت شست دست چپ و انگشت اشاره قرار دهید. آرشه را با مچ، آرنج، شانه و نقطه تماس روی سیم، در یک سطح نگه دارید. هنگام نواختن، برای تغییر سیم، آرنج خود را به بالا یا پایین حرکت دهید تا آرشه به ارتفاع مناسب برسد. ابتدا حرکات کوتاه (15 سانتی متری) یا کمی بیشتر را در وسط آرشه امتحان کنید، سپس از پاشنه آرشه به وسط آن حرکت کنید، و دوباره برگردید. به مرور و با تمرین، به سمت حرکت دادن کل آرشه از ابتدا تا انتها پیش بروید.
* آرشه کشی کوتاه و بلند هر دو تکنیک های مهمی برای نواختن ویولن هستند، بنابراین احساس نکنید که با تمرین آرشه کشی کوتاه در حال تلف کردن زمان هستید.
* تمرین آرشه کشی را تا زمانی که بتوانید بدون برخورد با سایر سیم ها، یک سیم را بنوازید، ادامه دهید. این مهم است که کنترل را توسعه دهید تا در نواختن ویولن، به طور تصادفی نتی را که نمی‌خواستید اجرا کنید، اجرا نکنید.

9 . نواختن نت های دیگر را تمرین کنید.

در یادگیری نواختن ویولن، برای تسلط بر فشار و موقعیت مورد نیاز برای ایجاد نت های واضح روی صفحه انگشت گذاری، نیاز به تمرین زیادی دارید. با قوی ترین انگشت خود، یعنی انگشت اشاره، شروع کنید. فقط با استفاده از نوک انگشت اشاره دست چپ، بالاترین سیم (سیم E) را محکم فشار دهید. نیازی نیست به اندازه ای که برای نواختن سیم های گیتار، فشار وارد می کنید، در نواختن ویولن فشار وارد کنید. مقدار کم اما ثابت کافی است. آرشه را روی سیم E بکشید تا نت کمی بم تری ایجاد شود. اگر ویولن را به درستی در دست گرفته‌ باشید، انگشت شما باید حدود 1.5 سانتی متر زیر شیطانک (بالای صفحه انگشت گذاری) پایین بیاید تا یک نت F ایجاد کند.
* اضافه کردن نت. هنگامی که توانستید یک نت واضح ایجاد کنید، سعی کنید نوک انگشت وسط خود را کمی زیر انگشت اشاره، در همان امتداد، روی صفحه انگشت گذاری قرار دهید. هر دو انگشت خود را پایین نگه دارید و نت بم دیگری را اجرا کنید. در نهایت، انگشت حلقه را جلوتر از انگشت میانی قرار دهید و این کار را تکرار کنید. انگشت کوچک نیز استفاده می شود، اما برای تسلط، به میزان قابل توجهی تمرین نیاز دارد. فعلا در یادگیری نواختن ویولن فقط نگران سه انگشت دیگر باشید.
* اضافه کردن سیم. سعی کنید چهار نت (آزاد، اشاره، وسط و حلقه) را روی هر چهار سیم بنوازید. به میزان فشاری که برای ایجاد یک نت واضح روی هر یک نیاز دارید، توجه کنید.

10 . گام ها را تمرین کنید.

گام مجموعه ای از نت ها است که در یک الگوی پله ای (معمولاً 8، گاهی اوقات 5) صعود و نزول می کنند که از یک نت شروع می شود و به نسخه بالاتر یا پایین تر همان نت ختم می شود. یک گام آسان (و مفید) برای مبتدیان، گام D Major است که از سیم آزاد D شروع می شود. از آنجا، انگشتان خود را به ترتیب روی صفحه انگشت گذاری قرار دهید (همانطور که در بالا توضیح داده شد) و هر نت را بنوازید: D (باز)، F ,E نیم پرده زیر، G (که باید توسط انگشت سوم یا انگشت حلقه شما تولید شود). برای تکمیل گام، بالاترین سیم باز بعدی یعنی سیم A را بنوازید و سپس الگوی سیم A را تکرار کنید تا C ,B نیم پرده زیر، و در نهایت D را با انگشت سوم خود اجرا کنید.
* هنگامی که گام D Major (و در واقع، هر گام اصلی) به درستی نواخته می شود، باید با صدای گام آواز معروف “Do, Re, Mi, Fa, So, La, Ti, Do” مطابقت داشته باشد. اگر نمی دانید آن چیست، آن را به صورت آنلاین جستجو کنید یا فیلم موزیکال “صدای موسیقی” را تماشا کنید، که دارای آهنگی به یاد ماندنی و شناخته شده به نام “دو ر می” است که آن را توضیح می دهد.
* اگر به نظر می رسد نمی توانید صدا را به درستی اجرا کنید، به یاد داشته باشید: انگشت اول را با فاصله یک انگشت از شیطانک، انگشت دوم را با فاصله یک انگشت از انگشت اول، و انگشت سوم را با فاصله یک انگشت از انگشت دوم قرار دهید. می توانید از معلم موسیقی خود بخواهید موقعیت های قرار گیری انگشتان را برای شما با نوار سفید مشخص کند، تا راهنمای تصویری داشته باشید.
* گام های دیگری مانند گام های مینور، هارمونیک و حتی پنتاتونیک (5 نت) وجود دارد، اما می توان آنها را بعداً مطالعه، تمرین و درونی کرد.

11 . هر روز تمرین کنید.

برای یادگیری نواختن ویولن، با زمان تمرین کوتاه (15 یا 20 دقیقه) شروع کنید و هر روز کمی این زمان را بیشتر کنید تا زمانی که به یک ساعت برسید، یا دیگر وقت بیشتری برای تمرین پیدا نکنید. نوازندگان جدی ویولن اغلب 3 ساعت یا بیشتر در روز تمرین می کنند. بسیاری از ویولونیست‌ها در آن سطح، برای نواختن ویولن، پول دریافت می‌کنند. تا جایی که می توانید تمرین کنید و به این کار ادامه دهید. حتی رسیدن به توانایی پخش صدای خوب برای اجرای چند آهنگ ساده، ممکن است ماه ها طول بکشد، اما در نهایت، تلاش های شما نتیجه خواهند داد.