نحوه نواختن چنگ

معرفی مقاله نحوه نواختن چنگ:

چنگ ساز زیبایی است که بسیاری از مردم آن را تحسین می کنند، اما می ترسند که هرگز نتوانند آن را بنوازند. با این حال، یادگیری نواختن چنگ با کمی تلاش و دانش قابل دستیابی است. هیچ وقت برای شروع یادگیری نواختن چنگ دیر نیست. مبتدیانی در هر سن و پیشینه ای وجود دارند که در نواختن چنگ لذت زیادی خواهند یافت. برای نواختن چنگ باید با انتخاب چنگ شروع کنید و نحوه صحیح نگه داشتن آن را یاد بگیرید. پس از یادگیری اصول اولیه، می توانید شروع به یادگیری موسیقی پیشرفته تر کنید.

قسمت 1 از 3: انتخاب چنگ

1 . با انواع چنگ آشنا شوید.

هنگامی که بیشتر مردم به چنگ فکر می کنند، یا یک چنگ بزرگ و با پدال طلایی را در ارکستر به تصور می کنند، یا نوعی چنگ که توسط فرشتگان روی کارت کریسمس نواخته می‌شود. انواع مختلفی از چنگ وجود دارد که هرکدام در اشکال مختلفی وجود دارند. دو سبک رایج چنگ عبارتند از: چنگ اهرمی و چنگ پدالی.
* چنگ های اهرمی دارای اهرم های تیز در بالا برای تغییر نت ها هستند.
* چنگ های پدالی دارای هفت پدال هستند که می توانند نت ها را بمل، طبیعی یا دیز بسازند.
* چنگ های سیمی، چنگ های دو سیم، چنگ های سه گانه، چنگ های بادی و دیگر سبک های کمتر رایج نیز از چنگ ها وجود دارند.

2. نوع موسیقی را که بیشتر به نواختن آن علاقه دارید مشخص کنید.

این بر نوع چنگی که انتخاب می‌کنید تأثیر می‌گذارد. در حالی که می‌توانید یک موسیقی سلتیک را بر روی چنگ پدالی یا یک قطعه کلاسیک را بر روی چنگ اهرمی بنوازید، اما این سبک از چنگ‌ها واقعاً سازهای متفاوتی برای اهداف مختلف هستند. اگر مطمئن نیستید که چه نوع موسیقی را می خواهید اجرا کنید، از فروشگاه موسیقی محلی خود بپرسید که چه نوع چنگ را برای مبتدیان مطلق توصیه می کنند.

3. یک چنگ پدالی برای موسیقی کلاسیک انتخاب کنید.

اگر رویای شماست که روزی در یک ارکستر بنوازید، این همان نوع چنگی است که می خواهید. صدای چنگ پدالی به اندازه ای بلند است که در ارکستر شنیده شود و پدال های آن نواختن نت های مورد نیاز موسیقی کلاسیک را آسان تر می کند. چنگ پدالی بزرگ و نسبتا سنگین است و مکانیسم پیچیده ای دارد که نیاز به تنظیم دوره ای دارد.
* چنگ پدالی نیز یکی از گران ترین انواع چنگ است.

4. اگر نمی‌خواهید موسیقی کلاسیک بنوازید،به سراغ چنگ اهرمی بروید.

می توانید از چنگ اهرمی برای موسیقی کلاسیک استفاده کنید، اما برای یک رپرتوار کلاسیک اصلاح شده مناسب تر است. چنگ اهرمی اغلب صدایی نرم‌تر و گرم‌تر دارد و سبک‌تر و قابل حمل‌تر است. همچنین قیمت آن بسیار کمتر از چنگ پدالی است.
* افرادی که موسیقی سلتیک را دوست دارند اغلب چنگ های اهرمی سبک سلتیک را انتخاب می کنند.

5. یک چنگ کمتر رایج را امتحان کنید.

انواع مختلفی از چنگ وجود دارد. افرادی که در نمایشگاه‌های رنسانس اجرا می‌کنند، می‌توانند چنگ «گوتیک» را انتخاب کنند. برخی اگر دوست دارند موسیقی غیرعادی تری بنوازند، ممکن است چنگ ضربدری، دو سیم یا حتی سه تار را انتخاب کنند. امتحان کردن انواع مختلف عالی است، اما اگر مبتدی هستید، بهتر است نواختن چنگ را با چنگ پدالی یا چنگ اهرمی شروع کنید.

6. یک چنگ بخرید یا اجاره کنید.

هنگامی که نوع چنگ مورد نظر خود را انتخاب کردید، باید برای تمرین نواختن چنگ، یک ساز به دست آورید. اگر مطمئن نیستید که چقدر به یادگیری نواختن چنگ متعهد خواهید بود، ممکن است در ابتدا بخواهید یک چنگ اجاره کنید. شما فقط در صورتی باید چنگ بخرید که در مورد نواختن چنگ جدی هستید زیرا این یک سرمایه گذاری پرهزینه است.
* با اینکه بهتر است که قبل از خرید یک ساز، نواختن آن را بلد باشید، اما همچنین می‌توانید چنگ را از فروشندگان معتبر مانند دنیای ساز، به صورت اینترنتی نیز سفارش دهید. با این حال، مراقب برخی از چنگ های ارزان قیمت باشید.
* چنگ های عتیقه یا دست دوم را فقط با مشاوره یک نوازنده مجرب چنگ خریداری کنید. یک چنگ عتیقه ارزان قیمت ممکن است قبل از نواختن به مقدار زیادی تعمیر نیاز داشته باشد.

قسمت 2 از 3: نگه داشتن چنگ

1. به اندازه کافی نزدیک چنگ بنشینید تا بتوانید به راحتی سیم ها را بزنید.

برای نواختن چنگ روی یک صندلی راحت و در عین حال محکم بنشینید. شما باید طوری بنشینید که بازوهایتان کمی کمتر از 90 درجه با بدنتان زاویه داشته باشند. باید بتوانید به راحتی وسط سیم های چنگ را بنوازید. کوتاه‌ترین سیم‌ها باید به بدن شما نزدیک‌تر باشند و سیم‌های بلندتر از شما دورتر باشند.
* صندلی باید در ارتفاعی باشد که بتوانید به راحتی به چنگ برسید.

2. بدنه چنگ را بین پاهای خود کج کنید.

آن را کج کنید و چنگ را به شانه راست خود تکیه دهید. اگر به درستی متعادل شود، نباید خیلی سنگین باشد. لزومی ندارد که چنگ مستقیم در مقابل شما باشد. می توانید آن را کمی به پهلو بچرخانید تا سیم ها را ببینید.
* پاهای شما باید روی زمین باشد.

3. دست های خود را در موقعیت مناسب قرار دهید.

موقعیت دست موضوعی است که در میان نوازندگان چنگ بسیار مورد بحث است. هیچ تکنیکی وجود ندارد که برای همه نوازندگان چنگ مناسب باشد. اصولاً برای نواختن چنگ باید دستان شما موازی زمین و در وسط سیم ها باشد.

4. با شل کردن دست‌ها، از صدمات احتمالی در آینده جلوگیری کنید.

ممکن است هنگام زدن سیم های چنگ، نیاز به منقبض کردن دستان خود داشته باشید، اما این کار ضروری نیست. هنگام نواختن چنگ، دستان خود را تا حد امکان شل کنید. این کار باعث جلوگیری از صدمات احتمالی در آینده می شود. اغلب معلمان همچنین بر بستن انگشتان و شست در کف دست، پس از نواختن هر نت، تاکید می کنند. این به شما کمک می کند تا صدای بیشتری از چنگ خود دریافت کنید و همچنین خطر آسیب را به حداقل می رساند.

قسمت 3 از 3: یادگیری نواختن چنگ

1. در صورت امکان از یک معلم درس بگیرید.

ایده آل آن است که یک حرفه ای اصول نوازندگی چنگ را به شما آموزش دهد. سعی کنید کسی را پیدا کنید که به سبک موسیقی مورد نظر شما احترام بگذارد و بتواند تکنیک مناسب برای سبک نوازندگی چنگ شما را به شما آموزش دهد. همچنین می‌توانید برای یادگیری نواختن چنگ، یک روش خودآموزی، مانند کتاب یا DVD آموزشی خریداری کنید، اگرچه این روش جایگزین دانش معلم نمی‌شود.
* همچنین می‌توانید ویدیوهای آموزش نواختن چنگ را در YouTube تماشا کنید تا به شما در یادگیری اصول اولیه کمک کند.

2. چنگ خود را کوک کنید.

چنگ های جدید باید کوک شوند و هر چند بار که آن را می نوازید، باید چنگ خود را کوک کنید. با استفاده از کلید کوک همراه با چنگ، می‌توانید سیم‌ها را با دقت سفت یا شل کنید تا نت‌ها را تغییر دهید. این مسئله ای است که یک نوازنده باتجربه در آن کمک بزرگی به شما خواهد کرد. اگر گوش قوی برای موسیقی پرورش نداده‌اید، می توانید از تیونر الکتریکی استفاده کنید.
* اگر چنگ پدالی دارید، قبل از کوک کردن، مطمئن شوید که همه پدال‌ها جدا شده‌اند. هر پدال را در کلید بمل، که آخرین درجه است، قرار دهید.
* اگر چنگ اهرمی دارید، مطمئن شوید که همه اهرم ها جدا شده اند. با چنگ اهرمی خود، احتمالا ابتدا کلید C Major را کوک خواهید کرد.

3. به سیم ها نگاهی بیندازید.

آنها مانند کلیدهای پیانو هستند: A، B، C، D، E، F، G که بارها و بارها تکرار می شوند. سیم های قرمز Cs هستند، سیم های سیاه یا آبی Fs هستند. اگر از قبل نحوه نواختن پیانو را می‌دانید، سیم‌ها به نظرتان خیلی طبیعی تر خواهند آمد و به احتمال زیاد خیلی سریع‌تر از نوازندگانی که با نواختن پیانو آشنایی ندارند، به سیم‌ها عادت خواهید کرد.

4. با شست و سه انگشت اول چنگ را بزنید.

اکثر چنگ ها با کناره های نرم یا نوک انگشت شست و سه انگشت اول نواخته می شوند. هنگام نواختن چنگ با اهرم یا پدال، ناخن‌های دست باید کوتاه باشند، مگر اینکه صدای برنجی بخواهید. چنگ های سیمی و برخی از تکنیک های پیشرفته برای سایر چنگ ها با ناخن نواخته می شوند.

5. با سیم ها بازی کنید.

برای تولید صدای زیبا بر روی چنگ، لازم نیست همه نت ها را بدانید یا حتی خواندن موسیقی را بدانید. با استفاده از آنچه تاکنون می دانید، از انگشتان خود استفاده کنید تا به آرامی سیم ها را بزنید. با سیم ها بازی کنید تا زمانی که با استفاده از چنگ احساس راحتی کنید.
* اگر در مورد یادگیری نواختن چنگ جدی هستید باید نت ها را یاد بگیرید و بتوانید موسیقی بخوانید، اما وقتی مبتدی هستید نیازی نیست زیاد نگران این موضوع باشید.

6. یک گلیساندو اولیه را امتحان کنید.

شست دستی را که با آن می‌نوازید، دراز کنید. تا جایی که می توانید آن را روی سیم های چنگ بگذارید. با حرکت رو به پایین آن را به سرعت از خود دور کنید تا سر بخورد و هر سیم را به صدا درآورد. سپس آن را با حرکت رو به بالا به سرعت به سمت خود بکشید.
* مراقب باشید که در حین انجام این کار اجازه ندهید بند انگشتان شما فرو بریزند، زیرا این کار باعث کاهش کیفیت صدا می شود.‌

7. سعی کنید یک آهنگ ساده بنوازید.

آهنگ ساده‌ای که می‌توانید آن را امتحان کنید، «Row Row Row Your Boat» است. ابتدا سیم «C» را بزنید. پس از زدن آن، انگشتان خود را در کف دست خود ببندید و یک مشت سبک تشکیل دهید. این کار را بعد از هر نت برداری انجام خواهید داد. برای پخش این آهنگ، این نت ها را بزنید:
* C C CDE EDEFG
* C C C GGG EEE CCC
* GFE DC

8. به یادگیری اصول اولیه ادامه دهید.

در حین تمرین، به یادگیری ادامه دهید و دامنه مهارت های خود را توسعه دهید. قبل از اینکه تکنیک های پیشرفته تری را امتحان کنید، روی اصول کار کنید. در نهایت، می‌توانید تکنیک‌هایی مانند لگاتو، آرپژ و هارمونیک را به کار بگیرید. شما می توانید خیلی چیزها را به تنهایی یاد بگیرید، اما در نظر داشته باشید که فردی را پیدا کنید که در مورد چنگ آگاه باشد تا در آینده به شما کمک کند.

نکات
* در حین یادگیری نواختن چنگ، باید انتظار داشته باشید که پینه‌هایی به سراغتان بیاید. این طبیعی است.
* سی دی های مربوط به موسیقی چنگ را بررسی کنید یا در کنسرت ارکستر شرکت کنید. تماشا کردن و گوش دادن، راه های بسیار خوبی برای آشنایی با ساز هستند.
* برای پیدا کردن یک معلم چنگ، به صورت آنلاین جستجو کنید و از افرادی که می شناسید پرس و جو کنید. می توانید نام یک نوازنده حرفه ای چنگ را در نزدیکی خود بیابید. همچنین می‌توانید وب‌سایت‌های نوازندگان چنگ را جستجو کنید که معلمان آن منطقه را فهرست کرده‌اند.

هشدارها
* از معلم خود بخواهید مقالات آنلاینی را در مورد نجوه مراقبت و نگهداری صحیح از ساز به شما معرفی کنند. شما می توانید با مراقبت نادرست، به چنگ خود آسیب برسانید.
* وضعیت یا حالت نامناسب دست ممکن است منجر به آسیب شود. با یادگیری از یک معلم چنگ حرفه ای و با یادگیری عادات خوب، نواختن چنگ را شروع کنید.