معرفی مقاله نحوه نواختن سازدهنی:
سازدهنی یک ساز کوچک و همه کاره است که تقریباً در هر نوع موسیقی و در بسیاری از فرهنگ های مختلف در سراسر جهان نواخته می شود. اگرچه ممکن است در نگاه اول یادگیری نواختن سازدهنی گیج کننده به نظر برسد، اما در واقع سازدهنی یک ساز آسان و سرگرم کننده برای شروع نواختن است. برای یادگیری نواختن سازدهنی مراحل زیر را بخوانید.
روش 1 از 5: شروع نواختن سازدهنی
1. یک سازدهنی انتخاب کنید.
انواع مختلفی از سازدهنی ها برای خرید موجود هستند که کاربرد و قیمت هریک از آنها متفاوت است. برای شروع نواختن سازدهنی، یکی از انواع دیاتونیک یا کروماتیک را انتخاب کنید. از هر یک از این دو نوع می توان برای پخش بیشتر موسیقی های محبوب مانند بلوز یا فولک استفاده کرد.
* سازدهنی دیاتونیک مسلماً رایج ترین نوع موجود و همچنین ارزان ترین گزینه است. این سازها روی کلید خاصی تنظیم شده اند که نمی توان آن را تغییر داد. بیشتر سازدهنی های دیاتونیک روی کلید C تنظیم می شوند. انواع سازدهنی دیاتونیک عبارتند از: سازدهنی بلوز، سازدهنی ترمولو، و سازدهنی اکتاو.
* در دنیای غرب، سازدهنی بلوز رایج است. در شرق آسیا، سازدهنی ترمولو بیشتر دیده می شود.
* سازدهنی کروماتیک نوعی سازدهنی است که از یک دستگاه مکانیکی برای کنترل اینکه کدام سوراخ ها باید صدا ایجاد کنند، استفاده می کند. سازدهنی‌های کروماتیک پایه با 10 نت، فقط می‌توانند یک کلید کامل (همانند سازدهنی دیاتونیک) را بنوازند، اما کروماتیک هایی با 12 تا 16 سوراخ، می‌توانند روی هر کلیدی تنظیم شوند. کروماتیک ها به طور قابل توجهی گران تر از بیشتر سازدهنی های دیاتونیک هستند.
* سازدهنی‌های کروماتیک 12 نت به بالا، به دلیل انعطاف‌پذیری، عموماً برای موسیقی جاز ترجیح داده می‌شوند.
* یک اصطلاح کوتاه رایج برای سازدهنی «هارپ» است. این از نام‌های سنتی دیگر آن، از جمله “هارپ فرانسوی” و “هارپ بلوز” می‌آید. همچنین به عنوان “هارمونیکا” نیز شناخته می شود.
2. در مورد سازدهنی خود بیاموزید.
سازدهنی یک ساز نی است که در ساخت آن از نی برنجی استفاده می شود. نی ها چیزهایی هستند که هوایی را که می دمید یا از سوراخ ها می کشید، برای ایجاد آهنگ صدا می شکافند. نی ها بر روی صفحه ای نصب می شوند که به طور معقولی به آن صفحه نی می گویند که معمولاً از برنج ساخته می شود. بخشی از سازدهنی که صفحه نی روی آن نصب می شود، شانه (comb) نامیده می شود و معمولاً از پلاستیک یا فلز ساخته می شود. قطعه دهانی هارمونیکا ممکن است به شانه پیوسته باشد، یا در سازدهنی های کروماتیک، به طور جداگانه پیچ شود. صفحات پوششی بقیه دستگاه را می پوشانند و می توانند از چوب، فلز یا پلاستیک ساخته شوند.
* میله کشویی (sliding bar) سازدهنی کروماتیک نیز معمولاً از فلز ساخته می شود.
* بسته به اینکه هنگام نواختن سازدهنی شما به درون ساز می‌دمید یا هوا را داخل می‌کشید، نت های مختلفی توسط نی تولید می شوند. یک سازدهنی دیاتونیک معمولی که در هنگام بازدم روی C کوک شده است، در هنگام دم روی G کوک می شود. این گام ها به خوبی یکدیگر را تکمیل می کنند و هر کدام بدون نیاز به اضافه کردن سوراخ های اضافی، دیگری را پر می کنند.
* نی های داخل سازدهنی شما ظریف هستند و به مرور زمان فرسوده می شوند. برای حفظ یک صدای خوب تا بیشترین زمان ممکن، هنگام نواختن سازهنی با آن ملایم برخورد کنید و از آن مراقبت کنید.
3. خواندن جدول نت سازدهنی را یاد بگیرید.
مانند گیتار، نواختن سازدهنی را می‌توان با پیروی از جدول نت انجام داد، که نت‌های یک برگه موسیقی را به سیستمی از سوراخ‌ها و الگوهای تنفسی کاهش می‌دهد. جدول نت برای هارمونیکاهای کروماتیک بزرگتر نیز مفید است، اما تا حدودی با جدول نت دیاتونیک متفاوت است و کمتر رایج است.
* تنفس با فلش مشخص شده است. یک فلش رو به بالا نشان‌دهنده بازدم است. یک فلش رو به پایین نشان دهنده ی دم است.
* بیشتر سوراخ ها روی سازدهنی دیاتونیک دو نت “همسایه” را در یک گام معین تولید می کنند. بنابراین نواختن C و سپس D در یک گام، با بازدم در سوراخ مناسب و سپس دم از همان سوراخ انجام می شود.
* سوراخ ها با اعداد مشخص می شوند که از پایین ترین تن صدا (سمت چپ) شروع شده و به سمت بالا حرکت می کنند. بنابراین، پایین ترین دو نت، 1 (بالا) و 1 (پایین) هستند. در یک سازدهنی 10 سوراخه، بالاترین نت 10 (پایین) خواهد بود.
* برخی از نت ها روی یک سازدهنی معمولی 10 سوراخه، به ویژه 2 (پایین) و 3 (بالا) همپوشانی دارند. این برای ایجاد محدوده مناسب برای پخش گام ضروری است.
* تکنیک های پیشرفته تر با اسلش یا علامت کوچک دیگری مشخص می شوند. اسلش های مورب رد شده از میان فلش ها نشان می دهد که خم شدن نت (که بعداً توضیح داده می شود)، برای ایجاد صدای مناسب لازم است. شورون یا اسلش روی جدول نت کروماتیک نیز می‌تواند نشان دهد که آیا باید دکمه را نگه دارید یا خیر.
* یک سیستم استاندارد جدول نت که توسط همه نوازندگان سازدهنی استفاده شود، وجود ندارد. با این حال، هنگامی که نواختن سازدهنی از روی جدول نت را تمرین کنید و با خواندن یک نوع راحت شوید، بسیاری از انواع دیگر جدول نت، به سرعت برای شما معنا پیدا می کنند.
روش 2 از 5: تکنیک پایه سازدهنی
1. با شکم خود نفس بکشید.
کنترل تنفس هنگام نواختن سازدهنی بسیار مهم است و مهم است که تکنیک خود را از قبل تمرین کنید. برای اینکه سعی کنید با شکم خود نفس بکشید، روی زمین دراز بکشید و دست خود را روی شکم خود قرار دهید. یک نفس عمیق بکشید و احساس کنید که شکمتان بالا می رود، اما اجازه ندهید قفسه سینه شما حرکت کند. سپس، به آرامی نفس خود را بیرون بدهید.
* تنفس شکمی به شما کنترل بیشتری بر روی تنفستان می دهد و همچنین به شما امکان می دهد که هوای بیشتری را وارد کنید.
2. با دمیدن یک نت تولید کنید.
اولین چیزی که باید با ساز جدید خود تمرین کنید، ایجاد نت است. یک سوراخ یا مجموعه ای از سوراخ ها را روی قطعه دهانی انتخاب کنید و به آرامی در آنها بدمید. سوراخ‌های همسایه معمولاً طوری طراحی می‌شوند که به طور خودکار با یکدیگر هماهنگ شوند، بنابراین سعی کنید با دمیدن همزمان در سه سوراخ صدای دلنشینی ایجاد کنید. جابجایی بین نواختن تنها یک سوراخ و نواختن آکوردها در چندین سوراخ را تمرین کنید.
* به این نوع نواختن «هارپ مستقیم» یا «پوزیشن اول» می گویند.
* همانطور که ممکن است حدس بزنید، تعداد سوراخ هایی که به درون آنها می‌دمید، تا حدی توسط لب های شما کنترل می شود. برای کنترل بیشتر بر روی نت هایی که می نوازید، در نهایت یاد خواهید گرفت که از تیغه زبان خود برای مسدود کردن سوراخ ها نیز استفاده کنید. به این موضوع بعداً پرداخته می شود.
* سعی کنید اجازه ندهید هوا از بینی شما خارج شود. همه آن را از طریق دهان خود به بیرون فشار دهید تا یک نت کامل دریافت کنید.
3. یک نفس به داخل بکشید تا نت ها را تغییر دهید.
به یاد داشته باشید که هوا را به آرامی روی نی ها بکشید، به داخل نفس بکشید تا هر نت یک پله بالا بیاید. با دم و بازدم از طریق قطعه دهانی، می توانید به تمام نت هایی که سازدهنی برای نواختن آنها کوک شده است، دسترسی داشته باشید.
* به این نوع نوازندگی «cross-harp» یا «موقعیت دوم» می گویند. نت های ضربدری سازدهنی اغلب برای رنگ های زمینه موسیقی بلوز مناسب هستند.
* اگر سازدهنی کروماتیک دارید، فشار دادن و نگه داشتن دکمه اسلاید را تمرین کنید تا نت هایی را که تولید می کنید، کنترل کنید.
* برای راحت‌تر کردن نفس کشیدن، سعی کنید بگویید «هاه!» با فشار دیافراگم هوا را به بیرون فشار دهید تا یک نت کامل به دست آورید.
4. نواختن گام را امتحان کنید.
در یک سازدهنی دیاتونیک با کوک C، گام C (بالا) با 4 شروع می شود و به 7 (بالا) صعود می کند. خروجی استاندارد، در الگو تکرار می شود، به جز در سوراخ هفتم، جایی که تغییر می کند (اول هوا را به داخل بکشید، سپس بیرون بدهید). این گام تنها گام کامل در یک سازدهنی با کوک C است، اما گاهی اوقات می‌توانید آهنگ‌هایی را در گام‌های دیگر پخش کنید، به شرطی که نیازی به نت (های) گمشده گام نباشد.
5. تمرین کنید.
به تمرین نواختن گام ها و نت های فردی ادامه دهید تا زمانی که با نواختن تنها یک نت در هر زمان، راحت باشید. هنگامی که توانستید آن سطح از کنترل را بر ساز خود اعمال کنید، چند آهنگ ساده را انتخاب کنید و آنها را نیز تمرین کنید. اگر گیر کردید، می توانید به راحتی تبلچر آهنگ‌هایی مانند «Mary Had a Little Lamb» و «Oh, Susanna» را آنلاین پیدا کنید.
* سعی کنید با نواختن چندین نت به طور همزمان، به موسیقی خود ساختار اضافه کنید. گام بعدی تمرین نواختن سازدهنی شما این است که کمی کنترل خود را شل کنید و با نواختن دو یا سه سوراخ مجاور به طور همزمان، آکوردهای دو نت و سه نت را به آهنگ هایی که تمرین می کنید، اضافه کنید. این به شما کمک می کند تا کنترل بیشتری بر دهان و تنفس خود داشته باشید و آهنگ ها را جذاب تر کنید.
* همه چیز را با آکورد ننوازید! سعی کنید یک آکورد در انتهای یک آهنگ یا عبارت اضافه کنید. نکته مهم این است که یاد بگیرید بین نت های تکی و چندتایی جابجا شوید.
روش 3 از 5: تکنیک های پیشرفته
1. به سراغ کلاس های آموزش نواختن سازدهنی بروید.
از این مرحله به بعد، اگرچه مطمئناً می‌توانید به خودآموزی ادامه دهید، اما اگر زیر نظر یک نوازنده با تجربه تمرین کنید، نتایجی سریعتر و از نظر فنی بهتر خواهید دید. کلاس های آموزش نواختن سازدهنی از نظر قیمت و تعداد جلسات متفاوت هستند. با خیال راحت چند جلسه از یک معلم را امتحان کنید و سپس به سراغ معلم دیگری بروید و این کار را ادامه دهید تا زمانی که کسی را پیدا کنید که متناسب با نیازهای شما باشد.
* حتی زمانی که در کلاس های آموزش نواختن سازدهنی شرکت می‌کنید، همچنان به راهنماها و کتاب ها تکیه کنید تا به تقویت نواختن سازدهنی خود کمک کنید. دلیلی وجود ندارد که تمام لوازم دیگر خود را صرفاً به این دلیل که در کلاس های درس حرفه ای شرکت می کنید، کنار بگذارید.
2. سوراخ ها را رد کنید.
به راحتی می توانید در الگوی وارد کردن و خارج کردن هوا به طور مداوم از سازدهنی خود بیفتید، اما همانطور که شروع به نواختن آهنگ های پیشرفته تر می کنید، باید تمرین کنید که برخی از سوراخ ها را رد کنید تا به سوراخ های دیگر برسید. آهنگ‌هایی را بنوازید که شامل نت‌هایی باشند که نیاز شود شما یک یا دو سوراخ را رد کنید، مانند آهنگ سنتی آمریکایی، «Shenandoah»، که دارای یک پرش از سوراخ چهارم به ششم نزدیک به انتهای عبارت دوم است (در یک دیاتونیک استاندارد C) .
* پرش را تمرین کنید. برای این کار، با قطع جریان هوا بدون برداشتن سازدهنی (برای تمرین بیشتر با کنترل نفس) سازدهنی را کمی دور کنید و سپس آن را دوباره به موقعیت مناسب برگردانید (برای آشنایی بیشتر با موقعیت هر سوراخ).
3. با گود کردن دو دست خود سازدهنی را بنوازید.
برای شروع، احتمالا شما ساز را با انگشت اشاره و شست دست چپ (یا دست غیر غالب) خود نگه داشته اید و هنگام نواختن سازدهنی، آن را می‌لغزانید. با اضافه کردن دست راست (یا دست غالب) نوازندگی خود را ارتقا دهید. پاشنه کف دست راست خود را زیر انگشت شست چپ خود قرار دهید، و سپس تیغه کف دست راست خود را در امتداد سمت چپ قرار دهید تا انگشتان شما بتوانند اطراف انگشت کوچک دست چپ شما خم شوند. این یک “حفره صدا” ایجاد می کند که می تواند بر صدایی که از سازدهنی شما بیرون می آید تأثیر بگذارد.
* با باز کردن و بسته کردن سوراخ صدا، یک آهنگ نرم اضافه کنید. از آن برای اضافه کردن احساسات در انتهای یک عبارت استفاده کنید، یا فقط آن را در هر جایی که دوست دارید تمرین کنید.
* برای ساخت یک افکت سوت، با باز کردن سوراخ صدا، سپس بستن سوراخ با ضربه زدن روی آن و تکرار این کار، شروع کنید.
* با تقریبا بسته نگه داشتن سوراخ صدا، صدای کم و ملایمی را پخش کنید.
* احتمالاً متوجه خواهید شد که این وضعیت شما را مجبور می کند که سازدهنی خود را در یک زاویه نگه دارید، در حالی که انتهای سمت چپ کمی به سمت پایین و داخل است. این موقعیت در واقع به تکنیک های دیگر نیز کمک می کند، پس آن را بپذیرید.
4. انسداد با زبان را یاد بگیرید.
مسدود کردن با زبان راهی عالی برای تبدیل نت های تک به آکوردهای زیبا بدون شکستن نت اصلی است. با استفاده از کنار (تیغه) زبان خود، برخی از نت‌های یک آکورد را مسدود کنید و سپس برای افزودن آنها، قسمتی از زبان خود را بردارید. این تکنیک نیاز به تمرین دارد، اما موقعیت سوراخ صدای شما باید کمک کند که تیغه زبان شما به طور طبیعی به قسمت دهانی برسد.
* با باز کردن دهان خود شروع کنید تا چهار سوراخ اول سازدهنی خود را بپوشانید. با استفاده از زبان خود، سوراخ های 1 تا 3 را مسدود کنید و یک نت با موقعیت مستقیم روی سوراخ 4 اجرا کنید. اگر این کار را درست انجام دهید، فقط باید صدای 4 (بالا) را بشنوید. هنگامی که توانستید به راحتی این کار را انجام دهید، یک نت پایدار بنوازید و سپس زبان خود را تا نیمه بردارید تا بتوانید هارمونی کامل را ایجاد کنید.
* انسدادهای زبانی را می‌توان برای افزودن ظرافت هایی مانند والس یا پولکا به آهنگ‌ها، با جایگزین کردن آنها با نت‌های فردی یا به هر یک از روش‌های مختلف دیگر استفاده کرد. آنها بسیار انعطاف پذیر هستند. استفاده از آنها را تمرین کنید تا زمانی که در بداهه نوازی آنها از آهنگی به آهنگ دیگر راحت باشید.
5. شروع به یادگیری پیچش نت کنید.
احتمالاً پیشرفته‌ترین تکنیک از نظر میزان تمرینی که برای تسلط بر آن نیاز است، پیچش نت است. منظور از پیچش نت، هنر تغییر دادن نت هایی است که سازدهنی شما با محکم تر و واضح تر کردن جریان هوا تولید می کند. نوازندگان ماهر سازدهنی می توانند یک سازدهنی دیاتونیک را تنها با پیچش نت ها به یک سازدهنی کروماتیک واقعی تبدیل کنند. در حال حاضر، استفاده از آن را برای تولید نت های بمل تمرین کنید تا هنر نواختن سازدهنی خود را ارتقا دهید.
* تکنیک اصلی برای پیچش یک نت این است که دهانه لب های خود را بسیار کوچک کنید و هوا را به شدت از طریق آنها از سوراخ مدنظر، بمکید. یک نت cross-harp بکشید و به تدریج لب های خود را به هم نزدیک کنید تا زمانی که شروع به شنیدن تغییر لحن کنید. با فشار دادن کم و بیش لب های خود، می توانید لحن نت را بیشتر کنترل کنید.
* هنگام تمرین تکنیک پیچش نت بسیار مراقب باشید. از آنجایی که هوا به شدت از نی ها عبور می کند، می تواند به راحتی آنها را شل یا خم کند و ساز شما را خراب کند. برای یافتن یک حد وسط بین عدم پیچش یک نت و پیچش بیش از حد آن، به صبر و دقت نیاز است.
روش 4 از 5: اجرای «تولدت مبارک»
1. دو بار درون 6 بدمید.
سوراخ های روی سازدهنی شما از چپ به راست از 1 تا 10 برچسب گذاری شده اند. برای شروع آهنگ، دو بار از سوراخ 6 نفس بکشید. این «تولدت» در سطر اول «تولدت مبارک» خواهد بود.
* در حالت ایده آل، سازدهنی شما باید در کلید C باشد (بیشتر سازدهنی های استاندارد هستند). اگر اینطور نیست، اشکالی ندارد—شما همچنان «تولدت مبارک» را اجرا می‌کنید، اما با کلیدی متفاوتی خواهد بود. اگر می‌خواهید یک سازدهنی در کلید C تهیه کنید، می‌توانید یک ساز جدید بخرید یا ساز خود را به یک فروشگاه موسیقی ببرید تا کلید را به طور حرفه‌ای تعویض کنید.
* “تولدت مبارک” معمولاً با سرعت 100 BPM یا ضرب در دقیقه پخش می شود. هر نت با یک ضرب پخش می‌شود و تمپو در کل آهنگ یکسان می‌ماند.
2. از طریق 6 نفس بکشید، سپس به درون 6 بدمید.
نفس کشیدن از سوراخ با دمیدن در سوراخ ها متفاوت است – برای نفس کشیدن از سوراخ، دهان خود را روی سوراخ قرار دهید، اما به جای دمیدن، از آن نفس بکشید. از سوراخ 6 نفس بکشید، سپس دوباره در آن بدمید.
* این “مبارک” در خط اول آهنگ تولدت مبارک است.
* نفس کشیدن اغلب با علامت منفی نشان داده می شود. اگر آن را نوشته شده دیدید، ممکن است به این شکل باشد: 6-.
3. در سوراخ 7 بدمید، سپس از سوراخ 7 نفس بکشید.
دهان خود را روی سوراخ 7 قرار دهید، سپس از آن نفس بکشید. بلافاصله پس از آن، هوا را از همان سوراخ خارج کنید.
4. 4 نت اول را تکرار کنید.
از آنجایی که خط اول یک بار دیگر تکرار می شود، 4 نت اول دقیقاً یکسان هستند. 6، 6، -6، 6 را اجرا کنید تا دوباره «تولدت مبارک» را دریافت کنید.
5. از طریق 8 نفس بکشید، سپس به درون 7 بدمید.
قسمت آخر عبارت کمی متفاوت است. برای اجرای بخش آخر از 8 نفس بکشید، سپس به درون 7 بدمید. این خط آخر «تولدت مبارک» را برای بار دوم به پایان می‌رساند.
6. به درون 6، 6، 9، 8 و سپس 7 بدمید.
به این ترتیب «تولدت مبارک عزیزم» را اجرا می‌کنید. از قبل یک نفس بزرگ بکشید تا هوای کافی برای دمیدن همه نت ها داشته باشید.
7. از طریق 7، سپس 6 نفس بکشید.
اگر آهنگ را می خواندید، این زمانی است که نام شخصی که تولدش است را می گویید. از طریق 7 نفس بکشید، سپس فوراً در 6 بدمید.
8. اجرای 9-، 9-، 8، 7، 8-، 7.
این آخرین خط “تولدت مبارک” است. از طریق 9 نفس بکشید، سپس دوباره از طریق 9 نفس بکشید. به درون عدد 8 بدمید، سپس به درون عدد 7 بدمید.
روش 5 از 5: اجرای «Hallelujah»
1. با نواختن 5، 6، 6، 6، 6، 6-، 6-، 6-شروع کنید.
به یاد داشته باشید که اعداد منفی نشان دهنده نفس کشیدن هستند، در حالی که اعداد مثبت نشان دهنده دمیدن هستند. برای این خط، شما به 5، سپس 6، سپس 6، سپس 6، سپس 6، سپس 6، سپس 6، سپس 6 می دمید.
* این جمله “من شنیده ام که یک آکورد مخفی وجود دارد” است.
* وقتی سه بار به درون 6 دمیدید، کمی سرعت خود را افزایش دهید. سرعت کلمه “مخفی” کمی سریعتر می شود.
2. 5، 6، 6، 6، 6، 6، 6-، 6-، 6-را اجرا کنید.
شما دقیقاً همان عبارتی را که اخیراً اجرا کرده اید، تکرار می کنید.
* برخلاف خط قبل از آن، در این مورد نزدیک به آخر سرعت نمی‌گیرید. هر نت را با یک ضرب پخش کنید.
3. به سراغ 6، 6-، 6-، 6-، 6-، 6-، 6، 6، 5-، 6، 6 بروید.
به درون 6 بدمید، سپس پنج بار از 6 نفس بکشید. دوبار به درون 6 بدمید، سپس از 5 نفس بکشید، سپس دو بار در 6 بدمید.
* در اینجا هر نت با یک ضرب اجرا می‌شود.
4. 5، 6، 6، 6، 6، 6-، 6-، 7- را بنوازید.
به درون 5 بدمید، سپس چهار بار به درون 6 بدمید. دوبار از 6 نفس بکشید، سپس از 7 نفس بکشید.
5. در ادامه 6، 7، 7، 6-، 7، 7، 8- را اجرا کنید.
درون 6 بدمید، سپس دوباره درون 7 بدمید. از 6 نفس بکشید، سپس مجدداً دو بار در 7 بدمید. سرانجام از 8 نفس بکشید.
6. روی نت های 7، 8-، 8-، 8-، 8-، 8، 8، 8، 8-، 8-، 7، 7 تاکید کنید.
این زمانی است که آهنگ شروع به بلند شدن می کند! درون 7 بدمید، سپس چهار بار از 8 نفس بکشید. سه بار درون 8 بدمید، سپس دو بار دیگر از 8 نفس بکشید. دو بار دیگر درون 7 بدمید.
7. همسرایی را با 5، 6، 6-، 6-، 6-، 6، 5، 5 شروع کنید.
درون 5 بدمید، سپس درون 6 بدمید. سه بار از 6 نفس بکشید. دو بار دیگر در 5 بدمید.
* این زمانی است که آهنگ “Hallelujah, Hallelujah” را تکرار می‌کند.
8. با 5، 6، 6-، 6-، 6-، 6، 5، 5-، 5، 4-، 4، 4 آهنگ را تمام کنید.
درون 5 بدمید، سپس درون 6 بدمید. سه بار از 6 نفس بکشید. سپس درون 6 بدمید.
درون 5 بدمید، سپس از 5 نفس بکشید، سپس دوباره درون 5 بدمید. درون 4 بدمید، سپس دو بار درون 4 بدمید.
این زمانی است که آهنگ “Hallelujah, Hallelujah” را تکرار می کند. با این حال، دومین “Hallelujah” نسبتاً کشیده شده است، به همین دلیل است که نت های بیشتری برای پخش وجود دارند. سرعت نت های آخر را کمی افزایش دهید تا بتوانید همه آنها را جای دهید.
نکات:
مانند بسیاری از سازها، همه افراد هنگام شروع به نواختن سازدهنی نیز صدای بدی ایجاد می‌کنند و برای برخی افراد بیشتر از دیگران طول می کشد تا صدای خوبی ایجاد کنند. هر روز نواختن سازدهنی خود را تمرین کنید و تسلیم نشوید.
هنگام پیچش نت ها، خیلی عمیق نفس بکشید. انجام تکنیک پیچش نت ها بر روی سازدهنی، نیاز به ریه های قوی دارد.
