نقد و بررسی کلارینت ایگل Eagle آکبند
کلارینت یکی از سازهای بادی قمیشی است که انواع حرفهایاش معمولاً از چوب سیاه آفریقایی ساخته میشود. کلارینت یک قمیش، یک مجرای استوانهای و یک سوراخ تقریباً استوانه ای دارد و از دسته سازهای انتقالی محسوب میشود. به کسی که این ساز را مینوازد، کلارینتیست گفته میشود.کلمه کلارینت ممکن است همراه کلمه فرانسوی کلارینته (clarinette) وارد زبان انگلیسی شده باشد. با این حال به نظر میرسد ریشههای حقیقی این کلمه در میان نامهای مختلف ترومپتهایی که در دورههای رنسانس و باروک استفاده میشد یافت شود.عموماً معتقدند که یوهان کریستوف دنر، کلارینت را در آلمان در حوالی سال ۱۷۰۰ با اضافه کردن قطعه ای به ساز «شالوماو» اختراع کردهاست. در طول زمان نیز، کلیدها و صفحههایی اضافه شدند تا صدا و نواختن ساز را بهبود بخشند.
کلارینت انواع زیادی دارد که رویهم آنها را «خانواده کلارینت» میخوانند. معمولاً منظور از کلارینت نوع سوپرانوی آن است. کلارینت نشان داد که یک ساز انعطافپذیر استثنائی است و همانطور که میتوان در خانه در سبک کلاسیک با آن نواخت در گروههای کنسرت، گروههای نظامی و جاز نیز به همان خوبی به کار میرود.نوعی کلارینت که توانایی تولید فاصلههای موسیقی شرقی را دارد به قرهنی معروف است.
در موسیقی کلاسیک، کلارینت جزئی از سازهای ارکستر استاندارد و گروههای کنسرت میشوند. ارکستر بهطور عمده دو نوازنده کلارینت را شامل میشود که دو قسمت مجزا را بنوازند. قسمت نوازندگان کلارینت در دهههای آخر قرن ۱۹، با بهکارگیری سه کلارینت بهطور معمول بزرگتر شد. در قرن ۲۰، آهنگسازانی مانند ایگور استراوینسکی، ریشارد اشتراوس، گوستاو مالر و الیویه مسیان نوازندگان کلارینت را با بهکارگیری کلارینتهای مختلف در کارهایشان به نه نفر نیز رساندند.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.