برای خرید پیانو آکوستیک کلیک کنید

 

3 شهریور 1399

 

"درباره پیانو آکوستیک بخونید" (مقاله دوم)

 

 

– تاریخچه

 

میخوام ببرمِت ایتالیا شهر فلورانس. سال 1700 میلادی! یه آقایی به اسمِ "بارتولومئو دیفرانچسکو کریستُفوری" یه سازی شبیه به ساز "چَنگ" درست میکنه، اتفاقا اسمش رو هم میزاره col gravicèmbalo forte e piano که معنیش میشه "چنگ با آوای شیرین و سخت". البته بعدا اسمش مختصر میشه و به "fortepiano "و جلوتر به "پیانو" تغییر میکنه.

البته "پیانو" طی سالهای زیاد و کلی گشت و گذار تویِ دنیا، عوض میشه تا به این چیزی که امروز در اختیار ماست، برسه.

 

 

   بارتولومئو دیفرانچسکو کریستُفوری، خالق پیانو

 

 

 

– مقدمه

 

پیانو انواع مختلف و متعددی داره که از نظر ظاهر، اندازه، تواناییها و صداها دسته بندی میشن و همین موضوع میتونه یک شخص تازه کار رو به راحتی گمراه کنه. به طور خلاصه، پیانو یک ساز متشکل از یک صفحه کلید (یا کلاویه ها) و مخزنی چوبی شامل یک تخته صدا (ساندبُرد) و سیمهای فلزی است که البته تویِ پیانوهای الکتریک که بعدا در موردشون حرف میزنیم، این موضوع متفاوته.

 

در واقع کارکرد پیانوی آکوستیک اینجوریه که چکشها داخل مخزن چوبی به کلاویه های مشخصی متصل هستن، وقتی شما کلاویه ها رو فشار میدین، یا به عبارت بهتر ساز رو مینوازین، این چکشها به سیم مورد نظر ضربه میزنن که باعث ارتعاش سیمها و در نهایت تولید امواج صوتی (همون صدا) میشه.

 

 

 

          پیانو باعث رشد ذهنی کودکان میشود

 

 

این مطلب در مورد تاریخچه پیانو نیست ولی خوبه که بدونید ریشه پیانوهای امروزی در واقع "پیانو فورت" (نوعی از پیانوهای اولیه که با ضربه چکش روی سیم تولید صدا میکردند و بالاتر در موردش توضیح دادم) است.

تاریخچه پیانو یه مبحث مفصله که از حوصله خواننده این مطلب به دوره، اینجا بیشتر میخوایم راهنمای خرید پیانو رو در اختیارتون بزاریم و در ادامه بهتون انواع پیانوها و بازه قیمتشون رو معرفی میکنیم.

 

 

انواع پیانو

 

به طور کلی 2 دسته پیانو داریم:

1. آکوستیک

2. الکتریک یا دیجیتال

 

 

خیلی راحت و خلاصه بخوام توضیح بدم، پیانوهای آکوستیک پیانوهای بزرگی هستند که به صورت ارگانیک و مکانیکی، با همون سیستم سیم و چکش تولید صدا می کنند ولی پیانوهای الکتریک یا دیجیتال به کمک منبع تغذیه انرژی (همون پریز برق) صدای پیانو رو "شبیه سازی" میکنند.

 

 

خود پیانوهای آکوستیک هم انواع مختلفی دارند:

 

1) پیانوهای افقی یا گراند (Piano Grand)

الف. گراند پیانو اصلی یا پیانو بزرگ (Piano Grand)

ب. کنسرت گراند (Grand Concert)

ج. پارلر گراند (Grand Parlor)

 

2) پیانو عمودی یا دیواری (Piano Upright)

الف. پیانوی عمودی بزرگ (Piano Upright Professional)

ب. استودیو (Studio)

ج. کنسول (Console)

د. اِسپینِت (Spinet)

 

 

اول با پیانوهای افقی شروعی کنیم. توی پیانوهای افقی این مخزن طول بیشتری داره، یعنی سیستم سیمهای پیانو در راستای افق خوابیده ولی پیانوهای عمودی مرتفع هستند و سیستم سیم و چکش به صورت عمودی کار میکنه.

 

 

انواع گراند پیانو 

 

"گراند پیانو" یه پیانو اصیل و بزرگه که حداقل یه بار توی فیلمها و عکسها دیدینش! مخزن بزرگ و سیمهای طویلی داره. به دلایل یکسان صدای بسیار بلندی هم تولید میکنه. قیمتش خیلی بالاست و با توجه به برند، تاریخچه و قدمتش از 40 هزار دلار به بالا قیمت گذاری میشه.

پس با نیاز نوازنده های تازه کار و مصرف کننده عادی همخونی نداره! البته که خیلی خیلی قشنگ و با ابهته.

      گراند پیانو مدل 274-D Model Steinway

 

 

 

"کنسرت گراند"

همونطور که از اسمش معلومه اکثرا توی سالنهای کنسرت و اجراهای زنده استفاده میشه. مطمئنا از "گراند پیانو" کوچکتر و سبکتره. ولی این دلیل نمیشه که بهتر از گراند پیانو نباشه. پیانو یه سازه و بهتر و بدتر بودنش به اندازش نمیتونه ربط داشته باشه.

 

کنسرت گراند به خوش صدا بودن معروفه. نه صدای بلندی داره و نه کم! دقیقا مناسب نیاز اجراهای زنده. قیمتشون معمولا زیر 50 هزار دلاره. اگر دنبال تجهیز کردن سالنهای اجرای زنده هستین، بهترین انتخابه.

 

 

"پارلر گراند"

پارلر به زبان ایتالیایی یعنی "اتاق بزرگ"

این یکی هم از اسمش میشه فهمید چه کاربردی داره. مناسب خونه های بزرگ یا سالنهای تمرین هستش. از "کنسرت گراند" کوچیک تره، به همین خاطر حجم و قدرت صدایی که تولید میکنه هم کمتر و ضعیفتر هستش!

 

 

"بیبی گراند"

آقای "هوگو سومر" (موسس برند سومر) در سال 1884 دید که پیانوهایی که بالاتر در موردشون حرف زدیم به درد یه شخص عادی نمیخوره! حالا چرا؟ چون هم بزرگ بودن و فضای زیادی رو اشغال میکردند هم خیلی خیلی گرون بودن. پس اومد یه پیانوی جدید ساخت، اسمشم گذاشت بچه گراند یا Grand baby که با نیازهای یه نوازنده معمولی همخونی بیشتری داشته باشه.

اگر دنبال برندهای لوکس و خاص پیانو نباشین، حدودا با 20 هزار دلار میتونین یکی از این پیانوهای خوشگلو بخرین که قیمت پایینتری نسبت به سایر پیانوهای آکوستیک داره.

 

 

                      بیبی گراند پیانو

 

 

 

"پیانو عمودی یا Upright"

بهش "پیانوی دیواری" هم میگن. سیستم شکل گیری سیمهای این پیانو به جای افقی و کشیده، عمودی هستن و دیگه بحث طول سیمها اینجا از بین میره و به جاش پای ارتفاع پیانو وسط میاد! مدلهای مختلفی داره که بسته به نیازتون میتونید انتخاب کنید.

 

اولین و مرتفعترین پیانوی دیواری، پیانوی عمودی بزرگ (حرفه ای) هستش. صدای قوی و بسیار خوبی داره. ارتفاع نسبتا زیادی داره (تقریبا 121 سانتی متر).

به خاطر ساندبُرد بزرگی که داره قدرت صداش از سایر مدلها بیشتره و اگه ازش خوب نگهداری کنید تا سالیان سال کنارتون میمونه.

 

 

"استودیو پیانو"

ارتفاعش حدودا از 110 تا 120 سانتی متر متغیره. از نکات مثبتش میشه به توناژ صدای دلچسب و قدرتِ خوب با توجه به فیزیکِ کوچیکی که داره، اشاره کرد.

 

 

"کنسول پیانو"

ارتفاعش بین 100 تا 110 سانتی متره. خیلی از نوازنده های خونگی و کسایی که به نوازندگی پیانو به عنوان یه تفریح نگاه میکنن میرن سر وقتش. ظاهر خوشگل و ارتفاع مناسبش و صدای جذابی که داره ممکنه هرکسی رو وسوسه کنه!

 

 

"اسپینِت پیانو"

ارتفاعش از سایر مدلها کمتره (زیر 100 سانتی متر) خیلی جم و جور و نُقلیه، مناسب برای کسایی که فضای کمی دارن. قیمشتون هم از بقیه پیانوهای دیواری ارزون تره البته اینم بگم که چون مخزن و سیمهای کوتاهتری داره، کیفیت صداش از سایر پیانوهای دیواری پایینتره!

 

                 مقایسه اندازه پیانوهای دیواری

 

 

 

اگر دانشجو رشته موسیقی هستید و یا به صورت جدی به نوازندگی پیانو نگاه میکنید، پیانوهای دیواری گزینه خوبی هستن! کاربردهای تزئینی هم دارن (متاسفانه)! حتما توی بعضی از کافه ها و رستورانها دیدینش (پیانوی بدبخت باید خاک بخوره)! قیمتشون مناسبتره و میتونید با حدود 4 الی 5 هزار دلار یدونه از این پیانوهای جذاب رو بخرین!

 

                 پیانو عمودی یا دیواری

 

 

البته اینم بگم که دسته بندی پیانوهای آکوستیک فراتر از گفته های بالاست. ولی به طور کلی سعی کردم توی این مطلب، پیانوهای رایج و موجود داخل بازار ایران رو بهتون معرفی کنم.

 

 

– فرق پیانوی عمودی و افقی دیگه تو چیه؟

 

 

علاوه بر تفاوتهای ظاهری، این 2 تا باهم یه سری تفاوت "باطنی!!!" هم دارن؟!

گراند پیانوها سیمهای بلند و طویلتری نسبت به پیانوهای عمودی دارند. این باعث میشه صدای گراند یا پیانوهای افقی موزونتر و کوکتر باشه. یه بحث وجود داره به اسم "هارمونیک" بودن صدا! اینجا منظور ازش کوک یا ناکوک بودن ساز و نُتهاش هستش. پیانوهای عمودی، تویِ اکتاوهای بالاتر به خاطر کوتاه بودن سیمهاشون کمی ناکوک میشن. البته منظور  این نیست که کلا از کوک خارج میشن.

گراند پیانوها توی اکتاوهای بالاتر تون صدای بهتر، دلنشین تر و مهمتر از همه، تون صدای کوکتری نسبت به پیانوهای عمودی تولید میکنن. این باعث نمیشه که بگیم پیانوهای عمودی اصلا خوب نیستند و باید بزاریمشون کنار، نه! این تفاوتی که گفتم به گوشِ یه شخص عادی شنیده نمیشه و فقط نوازنده های با تجربه خیلی زیاد و به همراه دستگاه "تیونر" میتونن تشخیصِش بدن.

البته فاکتورهای دیگهای هم برای سنجش کیفیت پیانوها مثلِ جنس بدنه و کیفیت ساختش وجود داره (پایینتر مفصل در موردش حرف میزنیم) که شما باید با توجه به نیازهاتون اونارو انتخاب بکنید.

 

 

– مزایای تمرین با یه پیانوی آکوستیک

 

 

خیلی از کسایی که نوازندگی رو با پیانوی دیجیتال شروع میکنن، دنبال این هستن که سریع سازشون رو با یه ساز آکوستیک عوض کنن!

چرا؟!!

خب این دوستانمون دلایل مختلف و کاملا منطقی خودشون رو هم دارن. با هم بررسیشون میکنیم.

یکی از دلایلشون "تون صدا"ست. که هر چقدر یه پیانو دیجیتال درجه یک و عالی باشه، نمیتونه این تون صدا رو به بهترین شکل تقلید کنه! در واقع یه پیانوی آکوستیک، طنین و تون صدایی داره که تقلیدش به همین راحتی ها نیستش و یه پیانوی دیجیتال به طور کامل نمیتونه این موضوع رو شبیه سازی کنه! به علاوه صدای پیانوی آکوستیک قویتر و نزدیکتر به واقعیته که همین موضوع باعث تشویق هنرجو میشه تا بیشتر و سخت تر تمرین کنه و متعاقبا رشد بهتری داشته باشه.

دلیلِ دومشون "حساسیت کلاویه ها"ست. فشاری که دست هنرجو هنگام نواختن ساز وارد میکنه، تعیین کننده قدرت و بلندیِ صدای پیانو هستش. اکثر پیانوهای دیجیتال این موضوع رو شبیه سازی میکنن، ولی به روشهای مختلف و البته در اکثرا مواقع به پای پیانوهای آکوستیک نمیرسه. این یعنی نواختن یه قطعه روی پیانوی آکوستیک نتایج یکسانی با پیانوی دیجیتال نخواهد داشت (البته تویِ مدلهای با کیفیت تر و گرونتر پیانوی دیجیتال این موضوع کمتر به چشم میاد).

دلیل سوم، حسیه که پیانوی آکوستیک بهتون میده.

بعضا کلاویه های پیانوهای دیجیتال کیفیت و جنس خوبی ندارن و حتی به هنگام نواختن، نویزهای اضافی (صدای فشردن کلاویه ها) تولید میکنن که مطمئنا جالب و جذاب نیستش. جنس خوب کلاویه ها باعث میشه موقع نواختن دست هنرجو اصطلاحا سُر نخوره، خسته نشه و سریع بهش عادت بکنه.

همچنین پیانوی آکوستیک حس نواختن یه پیانو اورجینال و واقعی رو به هنرجو میده که با هیچ چیزی قابل مقایسه نیست و باعث میشه هنرجو پیانو رو صحیح و به روش درستی یاد بگیره.

 

 

– پدالها

 

پیانوهای آکوستیک مجهز به 3 تا پدال هم هستن.

این 3 تا پدال عبارتند از:

1) سافت پدال، پدال نرم یا پدال چپ (pedal soft)

2) سوستِنوتو پدال یا پدال وسط (pedal sostenuto)

3) ساستِین پدال، پدال طنین یا پدال دَمپِر (pedal sustain)

 

برای اکثریت مردم اولین چیزی که جذبشون میکنه صفحه کلید و کلاویه های پیانو هستش، اما دو یا سه تا پدال مرموز هم وجود داره که اون زیر قایم شدن. به نظرتون اونا چی هستن؟ و برای چه کاری استفاده میشن؟

 

 

– پدال ساستین یا دمپر

 

اولین پدالِ سمت راست، پدال ساستین هستش. این پدال دمپرها (ساکت کننده های داخل پیانو) رو کنترل می کنه. این ساکت کننده ها روی سیمهای پیانو شما قرار میگیرند. هنگامی که یک کلاویه پیانو را فشار میدهید، دمپر منحصر به فرد آن کلید بلند میشه و اجازه میده تا سیم های پیانو لرزش و ایجاد صدا کنند. وقتی انگشتتون را بلند می کنید و کلاویه رو رها می کنید، دمپرها دوباره به سیم ها فشار میارن و صدا قطع میشه. اما، اگر با پای خود پدال دمپر را فشار بدید، همه دمپرها برداشته می شوند و هر کلاویه رو که فشار بدید حتی در صورت توقف فشار دادن، به تولید صدا ادامه می دهد! پدال دمپر می تواند صدایی زیبا و طنین انداز ایجاد کند چون باعث میشه نت ها با هم مخلوط شن، اما اگر تعداد نُت ها به طور هم زمان زیاد باشد، صدا اصطلاحا کثیف میشه. به همین دلیله که پیانیست ها اغلب پدال دمپر را همزمان و فقط با چند نت نگه می دارند و سپس قبل از فشار دادن دوباره پدال، پاشون رو بالا میارند تا دمپرها نُتهای قبلی رو "تمیز" کنند.

برای درک بهتر عملکرد این پدال خوبه که مخزن پیانوتون رو باز کنید و هنگام استفاده عملکرد این دمپرها رو مشاهده کنید.

 

 

– پدال نرم (Corda Una)

 

در سمت چپ، پدال نرم رو پیدا می کنید که از نظر فنی پدال "corda una" نامیده میشه. همونطور که از اسم غیررسمیش پیداست صدای پیانو رو یکم ملایم تر می کنه. در گراند پیانوها، چکشها را کمی جابجا میکنه تا فقط یک سیم برای هر نت زده بشه (corda una=تک سیم).

در پیانوهای دیواری هم، چکش رو به سیمها نزدیک میکنه، بنابراین چکشها نمیتونن به شدت قبلی به سیمها ضربه بزنند. برای زمانی که نمیخواید صدای پیانوتون خیلی زیاد باشه، می تونید از این پدال استفاده کنید، مثل وقتی که همراه یه خواننده ساز میزنید یا ساعتهای خاصی از روز قصد تمرین کردن دارید.

 

 

– پدال وسط

 

بسته به پیانوتون، پدال وسط میتونه چندین عملکرد مختلف داشته باشه. در بعضی از گراند پیانوها، پدال مرکزی پدال sostenuto است که به عنوان یه پدال ساستین "شخصی" انجام وظیفه میکنه. یعنی اگر یه نت رو نگه دارین و پدال sostenuto رو فشار بدی، اون نت حتی وقتی انگشتتون رو بلند کنین همچنان به تولید صداش ادامه میده، اما تمام نت هایی که بعد از اون میزنی فقط تا وقتی که دستتون روی اون نُت هست تولید صدا میکنن. این یه روشِ برای نگه داشتن یه نت یا یه آکورد طولانیه، وقتی که میخوای نُتهای دیگه رو اجرا کنی. روی بعضی از پیانوهای دیواری هم، پدال وسط یه تیکه نمد یا پارچه را بین چکشها و سیمها پایین میاره تا صدا بسیار نرم و خفه بشه. توی این مدل پیانوها، اسم این پدال رو "پدال تمرین" هم میزارن که به شخص اجازه میده بدون اذیت کردن مامان بابا و همسایه ها پیانو تمرین کنه. البته اینم بگم که یه سری از پیانوها اصلا پدال وسط ندارند، یا اگر پدال وسط داشته باشن هم، نمایشیه و کار خاصی نمیکنه.

 

 

                    اسم و جایگاه قرارگیری پدالها

 

 

– چطوری از پدالها استفاده کنیم؟

 

برای استفاده درست از پدال های پیانو، پاشنه پاتون رو روی زمین میزارید و پنجه پا رو روی پدال قرار میدید. برای فعال کردن هر کدوم از پدالها، پنجه پاتون رو پایین بیارید، اما خیلی سریع نه. به پدال لگد نزنید یا خیلی فشارش ندید. برای رها کردن پدال، پاشنه پاتون رو روی زمین نگه میدارید و پنجه پا رو بلند میکنید و با پدال در تماس باشید تا وقتی که کامل رها بشه، نباید سریع پاتون رو از روی پدال بکشید کنار (اینجوری بعد یکی دوسال باید فاتحه پیانو رو بخونید، چون این پدالها با سیم و چکش و کل سازتون ارتباط دارن، اگر باهاشون درست کار نکنید ممکنه به سازتون آسیب جدی بزنن).

 

 

– آزمایش پدال ساستین

 

برای اینکار، مخزن پیانو رو باز کنید از دوست یا مربیتون بخواید که یه قطعه رو با استفاده از پدال ساستین اجرا کنه. حالا با دقت به عملکرد پیانوتون نگاه کنید و از این مکانیسم جذاب لذت ببرید.

 

 

– یه نکته نسبتا مهم:

 

اگه برای فرزندتون ساز میخرید اینو در نظر بگیرید که بسیاری از کودکان و خردسالان قدشون برای رسیدن به پدال و همزمان صحیح نشستن پشت پیانو کوتاه هستش، بنابراین معمولا هنرجوهای زیر 10 سال به طور منظم از پدال استفاده نمیکنن. اگر میخواید کودکتون زودتر از پدال استفاده کنه، می تونید ابزار توسعه دهنده پدال پیانو رو خریداری کنید.

عملکردشون هم اینطوریه که روی پدال های پیانو قرار میگیرند و مکانیسم پدال رو بزرگتر می کنند تا بچه های کوچیکتر بتونن از پدالها راحتتر استفاده کنند. پدال ساستین در اکثر قطعات موسیقی پر کاربرده ولی دو پدال دیگه کمتر کاربرد دارند. برخی پیانوهای دیجیتال پدال ساستین رو هم دارند و برخی هم کلا هیچ پدالی ندارند.

البته که میتونید جداگانه پدال ساستین رو سفارش بدین ولی سافت پدال و سوستنوتو پدال رو خیر.

 

پس باید در نظر بگیرین که احساس و تجربه پیانوی آکوستیک با هیچ پیانوی دیگه ای قابل مقایسه نیست.

 

 

– چرا پیانوهای آکوستیک انقدر گرونن؟

 

پیانوی آکوستیک شبیه فرشِ دستبافته! همونقدر مجلل و با ابهت (حتی یکم بیشتر)، ساختنش یه هنره، تو بعضی از مدلها و برندها کاملا ساخته دست هستش. جنس صفحه کلید، کلاویه ها و چوب مصرفی تو بدنه ساز میتونه خیلی خیلی گرون باشه، همچنین سیمهای فلزی برای تولید کننده خیلی گرون در میاد. همه اینا به علاوه تکنولوژی ساخت، نیروی کار و زمانی که صرف ساخت یه پیانو میشه رو بزاری رو هم معلوم میشه که چرا این ساز انقدر گرونه!

 

 

– یه موضوعِ مهم: نگهداری از پیانوهای آکوستیک

 

قبل از خرید پیانوی آکوستیک باید خرج سرویسهای دوره ای، تنظیم چکشها و رسیدگی به بدنه چوبیش رو در نظر بگیری. درکل پیانوی آکوستیک نیاز مبرمی به نگهداری داره.

همچنین تقریبا بهتره سالی یکی دوبار کوکش کنی که اغلب باید از یه متخصص کمک بگیری که خودش هزینه های جدایی رویِ دستت میزاره. علاوه بر این بدنه چوبی میتونه حساسیت زیادی نسبت به رطوبت و نوسانات آب و هوا داشته که نیازمند مراقبت و رسیدگی بیشتریه.

 

 

– چه برندی بخرم؟

 

متاسفانه برندهای خیلی متنوعی داخل ایران موجود نیست. ولی یکی از برندهای لوکس پیانوی آکوستیک در دنیا اشتاینوِی اَند سانز (Sons & Steinway) هستش و کیفیت بالا و متعاقبا قیمت خیلی بالایی دارند. از برندهای موجود داخل یاماها و کاسیو برندهای خوب و مطمئنی هستن و جوابشون رو پس دادن.

در ادامه بهتون چند تا برند معروف داخل ایران رو که بالاتر ذکر کردم، معرفی میکنم.

 

 

– اشتاینوِی اَند سانز (Sons & Steinway)

 

اشتاینوِی اَند سانز از سال 1853 به نام "نقطه اوج پیانوهای کلاس جهانی" معروف است. هر ساز این برند دارای ویژگی های اصلی زیر است:

ساختار بسیار سنتی و در بالاترین سطح، با دقت بسیار بالا در جزئیات و با بهترین مواد در نیویورک و هامبورگ ساخته میشود. آیا میدونستید یک گراند پیانو اشتاینوِی از 12000 جز مستقل تشکیل شده و ساخت پیانوی اشتاینوِی ممکن است بیش از یک سال طول بکشد؟

برای پیانیستهای آماتور، خرید اشتاینوِی یک رویا است که به حقیقت میپیوندد.

 

 

– یاماها (Yamaha)

 

یاماها توسط Yamaha Torakusu در سال 1889 با نام "شرکت ساخت ارگان Yamaha "تاسیس شد. این شرکت در سال 1897 به یک شرکت سهامی عام با نام .Ltd. Co Gakki Nippon تبدیل شد که Torakusu Yamaha مدیرعامل آن بود. در سال 1987 به مناسبت صدمین سالگرد تاسیس شرکت نام آن به "شرکت یاماها" تغییر یافت. دفتر مرکزی در هاماماتسو ژاپن واقع شده است. این مکان همچنین شامل واحد تولیدی ژاپن (Oka Toyo) است. با این حال، یاماها در سایر کشورهای آسیایی مانند چین و اندونزی کارخانه های ساخت پیانو دارد.

در ابتدا، یاماها مدلهای مشابه و ارزان قیمت برند های غربی را تولید میکرد، درست همانند بسیاری از شرکتهای دیگر در طول تاریخ. با این حال، طی 125 سال گذشته، این شرکت نقش خود را به عنوان یکی از بازیگران اصلی در صنعت موسیقی پر رنگ کرده است و دارای انواع ساز در تمام بازه های قیمت است. این موضوع فقط به پیانو و سایر سازهای کلاویه ای محدود نمیشود بلکه شامل سازهای بادی و کوبه ای، تجهیزات صوتی حرفه ای، نرم افزارهای موسیقی و غیره نیز میباشد.

 

 

– کاوایی (Kawai)

 

در سال 2013 کاوایی 85امین سالگرد خود را جشن گرفت. در یک کارگاه کوچک اجاره ای در هاماماتسو (ژاپن) بنیانگذار کویچی کاوایی از سال 1927 شروع به ساخت پیانو کرد. هدف او ساخت پیانوی انقلابی و مقرون به صرفه بود. وقتی کویچی در سال 1955 درگذشت، پسرش شیگرو کاوایی پا جای پای او گذاشت و در سال 1989 پسرش هیروتاکا کنترل را به دست گرفت. در گذشته بسیاری از سازهای کاوایی در ژاپن تولید میشدند، اما در حال حاضر تعدادی از سازهای پیانو (عمدتا مدلهای کوچکتر) این برند در اندونزی تولید میشوند. در سال 1997 کاوایی اولین سازنده پیانو در سراسر جهان بود که به دلیل سیاستهای عالی زیست محیطی خود، برچسب 14001 ISO را دریافت کرد.

 

 

– چرا پیانوی آکوستیک بخرم؟

 

پیانوی آکوستیک مزیتهای خیلی زیادی داره.

پیانوهای آکوستیک جنس بدنه بهتر، صدای دلنشین تر، کیفیت کلاویه و کلیدهای درجه یکی داره که باعث میشه فرآیند نواختن روانتر بشه و نوازنده بهتر ساز رو کنترل کنه، ظاهر جذابتر و قشنگتری داره و اگه خوب ازش نگهداری کنی واست یه سرمایه میشه و کلی برات عمر میکنه.

همه اینا کافیه تا کسی که عاشق پیانو هستش، آرزوی خرید یه پیانو آکوستیک رو داشته باشه و کلی براش هزینه کنه.

 

 

– چرا پیانوی آکوستیک نخرم؟

 

همونطور که قبلا گفتم پیانوی آکوستیک نگهداریش سخته و یه سری هزینه دوره ای داره که اینا خودش یه هزینه اضافه بر قیمت خود ساز هستش.

علاوه بر این شما خیلی راحت نمیتونی ساز رو بزنی زیر بغلِت و ببری واست کوکش کنن. تویِ اسباب کشی ممکنه کلی به سازت آسیب وارد شه. هرجا و هر ساعتی از روز نمیتونی باهاش تمرین کنی. کلی ازت فضا میگیره و از همه اینا گذشته کلی خریدش برات گرون در میاد.

 

پس اگه تو فکر خرید پیانو آکوستیک هستی حتما به این موارد فکر کن و قبل از خرید حسابی دو دو تا چهار تا کن.

 

 

– دست دوم بخرم یا نه؟

 

بازار دست دوم تویِ پیانوهای آکوستیک یکم متفاوته.

پیانوی آکوستیک عینه فرشِ دستبافته، از قدیمم گفتن "قالی دستبافت هرچی بیشتر پا بخوره، ارزشش بیشتر میشه" پیانو آکوستیک هم دقیقا همینه. اگر ساز صحیح و سالم باشه و ازش خوب نگهداری شده باشه با بالا رفتن قدمتِش، ارزشش هم بیشتر میشه و اگر کسی رو پیدا کردین که ساز سالم و خوبی با قیمت مناسبی برای فروش گذاشته، حتما ضمن مشورت با متخصص، تو خریدش شک نکنید!

 

 

– پنج نکته برای خرید "اولین"پیانو

 

خرید اولین پیانوی آکوستیک می تونه دلهره آور باشد، چون پیانوهای آکوستیک در انواع مختلف، از تولید کنندگان مختلف، با قیمت بسیار متفاوت موجود هستند.

گزینه های زیادی وجود دارد که شما باید قبل از خرید اولین پیانوی آکوستیک خود آن ها را در نظر بگیرید. در اینجا 5 نکته برای کمک به شما در انتخاب پیانو آکوستیک مناسبتان آورده شده است.

 

 

1) مهم نیست پیانو ساخت کدام کشور باشید، بلکه نحوه ساخت آن مهم است. ممکن است فکر کنید که حتما باید یک پیانوی آکوستیک ژاپن یا اروپا رو خریداری کنید، جایی که بهترین پیانوها همیشه ساخته میشوند. با این حال، امروزه بهترین تولیدکنندگان پیانو کارخانه هایی را در سراسر جهان تاسیس کرده اند.

بهترین و عالیترین پیانوها ممکن است در چین، اندونزی یا کره ساخته شود تا با هزینه تولید کمتری روانه بازار شود. در اروپا ممکن است پیانوهای ساخته شده در آلمان، جمهوری چک یا اتریش را پیدا کنید. ولی باید بدانید که نظارت دقیق بر این کارخانه ها توسط شرکت های اصلی آنها انجام می شود و هنوز کنترل کیفیت در درجه اول اهمیت قرار دارد.

به عنوان مثال یاماها B1 در اندونزی ساخته می شود تا قیمت تولید آن را مقرون به صرفه نگه دارد اما هنوز هم یک پیانوی آکوستیک با کیفیت است.

 

 

2) به این فکر کنید که پیانو برای چه کسی خریداری میشود و قرار است در کجا مستقر شود. هنگام انتخاب پیانوی آکوستیک، در نظر بگیرید که چه کسی قرار است آن را بنوازد. اگر برای کودک خود که تازه شروع به یادگیری پیانو کرده است، خرید میکنید، ممکن است یک پیانوی سطح مبتدی مانند Feurich 115 Premiere یا یک ساز تعمیری را در نظر بگیرید (که در ادامه در مورد پیانوهای تعمیر شده بیشتر توضیح میدم) و با رشد سطح فرزندتتان، پیانو را هم ارتقا دهید.

اگر یک پیانیست با تجربه، صاحب رستوران یا هتل دار هستید، ممکن است بخواهید از سطوح پیشرفته، یکی از این گراند پیانوهای یاماها را در نظر بگیرید.

همچنین باید به این فکر کنید که پیانو قرار است کجا مستقر شود. اندازه خانه و اتاقتان را در نظر بگیرید. اگر در یک خانه کوچک زندگی می کنید، ممکن است گراند پیانو ایده خوبی نباشد و اگر نگران سر و صدا هستید، اما احساس اصیل یک پیانوی آکوستیک را می خواهید، پیانوهای دیواری کم صدا انتخاب بهتری هستند.

 

 

3) داخل مخزن پیانو را با دقت نگاه کنید!

زیبایی پیانوهای آکوستیک به این است که همه آنها بسیار متفاوت هستند. پیانوها به روشهای متفاوت ساخته می شوند، تا به طریقی خاص یا در یک اتاق خاص صدایی مشخص تولید کنند.

هنگام خرید پیانوی آکوستیک، در مشخصات آن فرو رفته و از جزئیات کوچکش مطلع شوید. به عنوان مثال، شما ممکن است بین یک پیانوی بلند دیواری، یا چیزی کوچکتر در حال تحقیق باشید. بخاطر داشته باشید که پیانوهای دیواری مرتفعتر دارای سیمهای بلندتر هستند و صدایی غنی تر و سرزنده تری به نوازنده می دهند.

 

      داخل مخزن یک گراند پیانوی اشتاینوِی

 

 

پدال وسط را حتما در نظر بگیرید. در بیشتر پیانوها برای قطع صدا، برای آرامتر نواختن از این پدال استفاده می شود. با این وجود، روی گراند پیانوها و برخی از پیانوهای دیواری سطح بالاتر، از آن برای sostenuto استفاده می شود، که یک روش "ساستین" است که توسط پیانیستهای سطح بالا استفاده می شود.

 

 

4) یک پیانوی تعمیری را در گزینه هایتان قرار دهید. اگر می توانید یک پیانوی آکوستیک با کیفیت عالی ولی تعمیری پیدا کنید، این یک فرصت واقعا با ارزش است. حتی می تواند به یک سرمایه گذاری بلند مدت تبدیل شود. تعمیر مجدد به معنای سرویس کامل پیانو است. همه قطعات بررسی شده و در صورت لزوم تعویض شده اند. چنین پیانوهایی در شرایط نمایشگاهی خواهند بود. پس از خرید، اگر از پیانوی آکوستیک تعمیریتان به خوبی محافظت کنید، ارزش واقعی آن باز خواهد گشت.

 

 

5) پیانوهای مختلف و متعددی را امتحان کنید.

ارزش آن را دارد که پیانوهای آکوستیک متعددی را امتحان کنید.

برای دستیابی به بهترین نتیجه، باید آستینتان را بالا بزنید و وارد عمل شوید. به یک فروشگاه بروید، با برخی از متخصصان مجرب صحبت کنید و پیانوها را ببینید و بنوازید. همه کلاویه ها را امتحان کنید. حس پیانو را لمس کنید. صدای پیانو را به خوبی گوش کنید. کلمات نمی توانند صدای یک پیانو را به اندازه کافی توصیف کنند، شما باید آن را برای خودتان تجربه کنید. پس تا آنجا که می توانید مدل های مختلف را امتحان کنید.

 

 

برای خرید پیانو آکوستیک کلیک کنید

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *