برای خرید گیتار کلاسیک کلیک کنید

 

6 تیر 1399

 

"درباره گیتار کلاسیک بخونید"

 

 

تا همین چند سال گذشته، گیتارهای کلاسیک نقش به سزایی را در یادگیری گیتار، برای نوازندگان مبتدی ایفا می کردند. ولی امروزه، اکثریت نوازندگان، برای شروع، گیتار الکتریک می نوازند و سپس به سراغ یادگیری گیتار کلاسیک می روند. این یک باور غلط است که گیتارهای کلاسیک فقط در موسیقی کلاسیک استفاده می شوند. امروزه اکثر سبک های موسیقی نیاز به وجود گیتارهای کلاسیک را در خودشان، حس می کنند. به همین خاطر است که نوازندگان گیتار کلاسیک درجات نسبتاً بالاتری را نسبت به نوازندگان دیگر گیتارها، دارند. اگرچه حرف برای گفتن راجع به گیتارهای کلاسیک خیلی بیشتر از این ها است، ولی در این نوشته، تلاشمان را خواهیم کرد، تا نگاهی به تاریخچه ی گیتار کلاسیک، شاخصه های گیتار کلاسیک، نحوه ساخته شدن این نوع گیتار، انواع مختلف آن، و… داشته باشیم. همچنین نکاتی را به نوازندگان مبتدی راجع به گیتارهای کلاسیک گوش زد و توصیه خواهیم کرد.

 

 

 

 

گیتار کلاسیک چیست؟

کلمه "گیتار کلاسیک" (Classical guitar)، هم به نوعی گیتار اشاره دارد و هم به معنی سبک نوازندگی مرتبط با آن گیتار می باشد. اصول تدریسِ گیتار کلاسیک همیشه بر روی داشتن تکنیک مناسب دست های چپ و راست اصرار داشته است. و نوازندگان حرفه ای  گیتار کلاسیک، وقت زیادی را صرف این می کنند که انگشت های دست راست خود را بطوری شکل و تمرین دهند که به موسیقی ای بی نقص برسند. بنابراین، یک اجرای بی نقص با این ساز، تفاوت های چندانی با دیگر سبک های گیتار دارد (در اینجا اصطلاحی داریم به نام  "Plectrum guitar" که برای اشاره به اجرا با گیتارهای غیر کلاسیک استفاده می شود). خودِ گیتار کلاسیک ( که اغلب گیتار اسپانیایی نیز نامیده می شود)، با این وجود، غالباً در سبک های دیگر استفاده می گردد و تبدیل به یکی از ارکان های اصلی در موسیقی پاپ و راک شده است. تعداد قابل توجهی از نوازندگان سبک جاز هم از این ساز استفاده می کنند، خصوصاً وقتی که در کارشان، به گرمای موسیقی لاتین نیاز داشته باشند. اگرچه برای تولید موسیقی صحیح کلاسیک، به تکنیک دست راست کلاسیک نیاز است، اما از تکنینک های مرتبط با گیتار های پلکتروم (Plectrum guitar) نیز می توان برای تاثیرگذاری خوب استفاده کرد. گیتار کلاسیکی که امروزه از آن استفاده می شود، شاهد تحولات زیادی نسبت به مدل اولیه آن بوده است. اگرچه با پیدایش گیتارهای الکتریک و آکوستیک در اوایل قرن 20 میلادی، توجه کمتری به این نوع از گیتار شد و تغییرات چندانی بر روی آن صورت نگرفت.

 

 

 

نگاهی به تاریخچه گیتار کلاسیک

تاریخچه گیتار کلاسیک خیلی زودتر از آنچه فکرش را می کنید شروع شده است. در خاور قدیم، 1900 تا 1800 سال پیش از میلاد مسیح، در کاوش هایی که در شهر بابِل صورت گرفت، لوح های سفالی ای پیدا شده اند که بر روی آن ها تصاویری از ابزار آلات موسیقی شبیه به گیتار و سازهای زهی حکاکی شده بودند. در زمان رومی ها، سازهایی که بی شباهت به گیتارهای مدرن امروزی نبوده، دیده شده اند. این سازها از چوب و سیم ساخته شده بودند و بر روی سطح شان 5 سوراخ وجود داشت. در قرن 16 میلادی اما، تلاش های نخستین برای تولید گیتارهایی شبیه به گیتارهای کلاسیک امروزی انجام شد. اولین سازی که ساخته شد، فقط 4 جفت تار داشت و دارای بدنه ای دایره ای شکل به شکل هلو بود. این گیتار در بین مردم جامعه ی آن زمان بسیار محبوب شده بود، بطوریکه در اکثریت جشن ها، مناسبت ها و حتی دورهمی ها از آن برای مجلس گرمی استفاده می شد. از شاعر نامدار، وینسته اسپینل (Vicente Espinel)، بعنوان مخترع گیتار یاد می شود، اما این جوآن کارلز آمات (Joan Carles Amat) کاتالونیایی بود که قطعه "Cinco ordnes" را ساخت و به محبوب شدن گیتار در سراسر اروپا کمک کرد. گیتار در دوره باروک(Baroque period) بسیار معروف شد و در قرن 18ام میلادی مدل 6 تاره آن ساخته شد. نکته جالب در این مورد این است که گیتار اسپانیایی و کلاسیک به دست یک اتریشی و نه یک اسپانیایی، به دنیا معرفی شده، از کریستین فردریک کارتین بعنوان معرف گیتار کلاسیک به آمریکای جنوبی یاد می کنند.

 

 

شاخصه های فیزیکی گیتار کلاسیک

بهتر است اول، به ویژگی های فیزیکی ای که گیتارهای کلاسیک را از دیگر سازها متمایز می کنند، نگاهی بیاندازیم.

 

  1. تارها

تفاوت عمده، مشخصاً، جنس تارهایی است که استفاده می شود. ماده اصلی ای که تارهای گیتار کلاسیک از آن ساخته شده روده حیوانات است. اگرچه امروزه از نایلون هم بجای روده حیوانات در ساخت گیتار کلاسیک استفاده می شود. تارهای بالایی از رشته های نایلونی با مقطع دایره ای ساخته می شوند و تارهای باس از رشته های نایلونی ریز با سیم پیچ آلیاژ مس تهیه می گردند. سیم های نایلونی گیتارهای کلاسیک صدای گرم تری را نسبت به سیم های فلزی تولید می کنند، حتی وقتی که با زخمه نواخته می شوند. غالباً موسیقی ای که با گیتار کلاسیک نواخته می شود شامل نت های تک و آرپژو است، این موضوع به این دلیل می باشد که هنگامی که تارهای گیتار کلاسیک نواخته می شوند، این تارها به خوبی تارهای فلزی نمی توانند صداها را باهم تلفیق کنند، در نتیجه، نحوه درست تار زدن در گیتار کلاسیک، نسبت به گیتارهای دیگر بسیار مهم تر است.

 

  1. سر دسته گیتار

گیتار کلاسیک دارای یک سر دسته شکاف داراست. سر دسته این گیتار برخلاف گیتار های آکوستیک، دارای غلتک هایی است که از شکاف های داخل آن رد می شود. این طراحی در برخی از گیتارهای آکوستیکی که داری تارهای فلزی هستند، نیز دیده می شود، به خصوص گیتارهایی که بدنه کوچکتری دارند.

 

   

  

 

                                                                                       

  1. گردنه و صفحه ی انگشت گذاری

گردنه گیتار کلاسیک به نسبت گیتارهای الکتریک و آکوستیک، یک سانتی متر پهن تر است و از پایین به بالا مخروطی نمی شود. این قابلیت باعث این می شود که نوازنده براحتی بتواند تکنیک های سختِ انگشت را بر روی گیتار اجرا کند. صفحه ی انگشت گذاری (Fret board) در گیتار کلاسیک غالباٌ صاف است. این نوع گیتار میله خرپایی(Truss rod) ندارد. اصولاً میله خرپا، برای مقاومت بیشتر در برابر کشش رشته های فولادی گیتارهای الکتریک و آکوستیک اختراع شده است. به همین خاطر، نباید بر روی گیتارهای کلاسیک، تارهای فلزی نصب کرد زیرا آسیب های جبران ناپذیری را بر بدنه گیتار وارد می کند. گیتارهای کلاسیک به ندرت، بر روی صفحه انگشت گذاری خود، نشانگر فرت دارند، اما گاهی اوقات، برخی از سازندگان آلات موسیقی، نشانگرهای نقطه ای را در طرف رو به نوازنده تعبیه می کنند.

 

 

 

 

  1. پل خرک گیتار

وظیفه اصلی پل خرک در گیتارهای کلاسیک این است که ارتعاشات تارها را به حفره ی صدا منتقل کند. این عمل باعث لرزش هوای داخل گیتار شده و در نتیجه صدای تولید شده توسط تارها تقویت می شود. وظیفه دیگر پل خرک این است که تارهای گیتار را در جای خود نگه دارد.                                   

                   

  1. مارک گل رز(Rossette)

معمولاً در اطرف حفره صدای گیتارهای کلاسیک یک طرح  تزئینی و هنری وجود دارد. این طرح، "Rossette" نام دارد. تا به امروز، هیچکسی نتوانسته عملکردی که این طرح برای گیتار دارد را تشخیص دهد. برخی ادعا کرده اند که این طرح گل رز، موجب تقویت آن منطقه از گیتار می شود و از آن در برابر ترک خوردگی محافظت می کند. این در حالیست که اکثریت عقیده دارند که گل رز هیچ کارایی ای ندارد و فقط برای زیبایی است.

 

 

 

 

 

  1. بدنه

بدنه های گیتارهای الکتریک و آکوستیک بسیار متنوع اند. این در حالیست که گیتار کلاسیک دارای بدنه ای استانداردتر می باشد. اکثریت قریب به اتفاق گیتارهای کلاسیک از نظر اندازه و شکل عملا یکسان هستند، اگرچه تعداد کمی از سازندگان ساز، مدل های بزرگتری را نیز تولید می کنند. در کل این نوع گیتار، به خاطر نداشتن میله خرپا، نسبتا سبک تر است و بدنه آن نیز از استحکام کمتری برخوردار است. پل خرکِ ( (Bridgeگیتارهای کلاسیک در مقایسه با گیتار های دیگر یک وسیله نسبتاً ساده است. تارهای گیتار کلاسیک انتهای توپی شکل ندارند و براحتی به پل خرکِ گیتار گره میخورند. گیتارهای کلاسیک معمولا صدای نامطلوبی در بالای صفحه انگشت گذاری خود تولید می کنند، اگرچه این موضوع به طور کلی مشکلی را در موسیقی جادویی ای که این دستگاه می تواند تولید کند، ایجاد نخواهد کرد، زیرا در یک تفاوت دیگر، گردنه این گیتار چسبیده به بدنه در فرت دوازدهم است و دسترسی به نقاط بالاتر از آن برای نوازنده دشوار می باشد. گیتارهای کلاسیک دارای بدنه ای توخالی هستند که به آن ها این اجازه را می دهد که صدایی رسا و گرم تولید کنند (حتی بدون تقویت کننده صدا). خیلی از گیتارهای دیگر نیز دارای بدنه ای توخالی هستند ولی جنس بدنه ی آن ها نسبت به گیتار کلاسیک، مستحکم تر است.

 

       

 

                                            

 

تکنیک های لازم برای نواختن گیتار کلاسیک

آموزندگان گیتار کلاسیک، بر استفاده از تکنیک درست و دقیق در زدن گیتار تاکید دارند. نوازندگان به صورت نشسته در حالیکه پای راستشان را روی پای چپ شان قرار می دهند و گیتار را روی پای چپ شان نگه می دارند، شروع به نواختن می کنند. انگشت شست دست چپ نیز نباید در هنگام نواختن،در بالای گردنه گیتار تکان تکان بخورد. در مقابل، بسیاری از نوازندگان راک انگشت شست خود را به دور گردنه گیتار می بندند تا سیم های پایین را کاملا بی صدا کنند.

نکته ای که در بالا گفته شد تکنیک اصلی نوازندگی با گیتار کلاسیک بود. همانطور که صدها گیتار مختلف در بازار عرضه می شود صدها تکنیک مختلف نیز برای نواختن این گیتارها وجود دارد. برخی از گیتاریست ها با انگشتانشان و بعضی با زخمه می نوازند. برخی از گیتاریست ها از تقویت کننده صدا استفاده می کنند، در حالیکه برخی دیگر با صدای طبیعی، گیتار را می نوازند. در زیر، نگاهی خواهیم داشت به  تکنیک هایی که نوازندگی با گیتار کلاسیک را از سبک های دیگر گیتار متمایز می کند. 

 

 

 

 

گیتار زدن با انگشت های دست: یک گیتاریست کلاسیک با انگشت شست، انگشت اشاره، انگشت وسط و انگشت حلقه اش تارهای گیتار را می نوازد. به این تکنیک، تکنیک انگشتان دست (Finger style) می گویند. این را هم  باید خاطر نشان کرد که یک نوازنده گیتارِ کلاسیک هیچگاه از زخمه گیتار استفاده نمی کند.

استفاده از ناخن ها برای گیتار زدن: نوازندگان گیتارهای کلاسیک معمولاً با ناخن های انگشتشان، گیتار را می نوازند تا صدای بلند، رسا، و طنین انداز تولید کنند.

نواختن با صدای طبیعی گیتار: نوازندگان گیتارهای کلاسیک عمدتا از تقویت کننده صدا استفاده نمیکنند و با صدای طبیعی گیتارشان را می نوازند. (اگرچه گاهی اوقات از میکروفون برای بلند تر کردن صدا کمک میگیرند)

نگه داشتن گیتار با یک تکیه گاه در محل: یک گیتاریست کلاسیک از نوعی پشتیبان و نگه دارنده برای نگه داشتن گیتار در یک موقعیت نوازندگی مناسب استفاده می کند. انواع مختلفی از تکیه گاه ها وجود دارد که ممکن است یک گیتاریست از آنها استفاده کند، مانند چهارپایه پا ، بند یا تکیه گاه قابل اتصال به گیتار.

تلاش برای "تمیز" نواختن: یک گیتاریست کلاسیک معمولاً سعی می کند بدون ایجاد صدای وزوز، سر و صدای ناخن، نت های از دست رفته و … گیتار بزند. به این نوع نواختن "تمیز"(Clean) می گویند.

تلاش برای تولید یک لحن گرم و غنی: معمولاً، یک گیتاریست کلاسیک سعی می کند هنگام نواختن، لحنی گرم، غنی و ملایم تولید کند. این موضوع از گیتاریستی به گیتاریست دیگر متفاوت خواهد بود.

 

 

                                                                                                            

سبک خاص گیتار کلاسیک

برای سال های زیادی، گیتار کلاسیک، ساز محبوب و ایده آلی برای گیتاریست های تازه کار بود. این امر تا حدودی به دلیل برچسب "کلاسیکی" بود که بر روی این گیتارها وجود داشت، که درجه بالایی از احترام را برای این گیتارها به ارمغان می آورد. دلیل دیگر این محبوبیت این بود که بسیاری از والدین نسبت به گیتارهای الکتریک و آمپلی فایرهای پر سروصدایشان واهمه داشتند و ترجیح می دادند که فرزندشان گیتار کلاسیک بنوازد. این رویه تا وقتی ادامه داشت که آن بچه های عاشق سروصداهای گیتار، بزرگ شدند، و به این موضوع پی بردند که با استفاده از هدفون، می توانند گیتار های الکتریک را بطوری بنوازند که برای دیگران مزاحمتی را ایجاد نکنند.

در واقع، گیتار کلاسیک اصلاً مناسب یادگیری موسیقی راک و نحوه نواختن آن نیست. برای یادگیری موسیقی راک، معمولاً از گیتارهای الکتریکی استفاده میشود که یکی از اجزای اصلی موسیقی راک است. تفاوت های گیتار کلاسیک و الکتریک حتی در تولید پایین ترین صداها نیز قابل تشخیص است. نوازندگان راک، هنگام اجرا با گیتار الکتریک، عمدتاً از تکنیک خم کردن تارها (String bending) و ویبراتو((Vibrato استفاده می کنند. استفاده از این تکنیک ها بر روی تارهای نایلونی گیتار کلاسیک سخت و غیر ممکن است. علاوه بر این ها، اکثر سبک های تک نوازی با گیتار بر مبنای دسترسی بی حد و حصر تا فرت بیست و دوم تشکیل شده اند، و این در حالی است که گیتارهای کلاسیک به ندرت بیش از 19 فرت دارند و نوازندگی سریع بالاتر از فرت 12 با این نوع گیتار، ممکن نیست.

گیتار کلاسیک برای طیف وسیعی از سبک های دیگر کاملاً مناسب است، از نواختن کلاسیک خالص گرفته تا موسیقی متن سبک جاز (Jazz)، فولک، بوسا نوا (Bossa nova) و فلامنکو (Flamenco). این ساز همچنین به نوازندگان مبتدی کمک می کند تا محدوده شنیداری خود در موسیقی را وسیع تر کنند و در درک موسیقی های مختلف حرفه ای شوند.

اگرچه اکثریت نوازندگان راک (حداقل در ابتدا) خودشان تلاش می کنند که گیتار را یاد بگیرند، اما نواختن گیتار کلاسیک بسیار فنی بوده و به مهارت های خاص خود نیاز دارد. به همین خاطر توصیه می شود که حتماً از استاد گیتار برای آموزش به مبتدیان کمک گرفت زیرا در نواختن گیتارهای کلاسیک، مبتدیانِ بدون معلم، خیلی راحت به عادت های مضر گیتار زدن روی می آورند.

 

چوب استفاده شده در تولید گیتارهای کلاسیک

چوب هایی که در ساخت قسمت های مختلف گیتار کلاسیک استفاده می شوند کاملا استاندارد شده و به گونه ای تعبیه می شوند که بهترین نتیجه را ایجاد کنند. قسمت بالایی گیتار، عمدتاً از چوب صنوبر ساخته می شود و برای ساخت گردنه و صفحه انگشت گذاری (Fret board) گیتار از چوب درخت افرا استفاده می گردد.

از شاخه گل رز و آبنوس برای ساخت پل خرکِ گیتار استفاده می شود. چوب ماهون و شاخه گل رز برزیلی از دیگر چوب های عجیب و غریبی هستند که در ساختن پشت و کناره های گیتار کلاسیک از آن ها استفاده می شود.

جنس چوب قسمت بالای گیتار، از نظر متخصصان، بعنوان مهمترین عامل در کیفیت صدای گیتار شناخته می شود و یک چوب مرغوب می تواند باعث تولید صدایی جادویی در گیتار کلاسیک گردد. سازها و گیتارهای پیشرفته، غالباً، از چوب هایی که سال های زیادی از عمر آن ها می گذرد، ساخته می شوند.

 

 

 

 

 

نکاتی برای نوازندگان مبتدی که قصد خرید اولین گیتارشان را دارند

اکثریت افرادی که برای اولین بار به خرید گیتارهای الکتریک می روند، از قبل، انتخاب مشخصی را داشته  و معمولاً گیتاری را که توسط الگوی موسیقی خودشان نواخته می شده (یا چیزی مشابه به آن) را تهیه می کنند. این در حالی است که سازندگان گیتارهای کلاسیک، اغلب ناشناخنه اند و گیتارهایی را هم که تولید می کنند بسیار به هم شباهت دارند. در بهترین حالت، نوازندگان حرفه ای و مصمم تصمیم می گیرند که نمونه ی دست سازی را با مشخصات فنی ای باب میل خودشان سفارش دهند. اگرچه فقط چند سازنده بسیار محترم مثل رامیرز گیتارز(Ramirez) هستند که قابلیت سفارش و تولید گیتارهای دست ساز را دارند.

در مورد بسیاری از سازها باید یک توصیه مهم به مبتدیان داده شود. اینکه نیازی به صرف هزینه های زیاد نیست ، اما به طور کلی باید از خرید ارزان ترین سازها اجتناب کرد. این امر به ویژه در مورد گیتار کلاسیک که سابقه طولانی در مدل های ارزان قیمت "دانشجویی" دارد، صادق است. این گیتارهای ارزان قیمت فقط و فقط به این دلیل ساخته می شدند که فروش انبوهی در بازار با توجه به قیمت ارزانشان داشته باشند. اکثر مدارس هم از چنین گیتارهایی برای آموزش هنرجویانشان استفاده می کردند که هزینه کمتری را در بر داشت. نواختن یک ساز بی کیفیت برای یک نوازنده مبتدی هم بسیار دشوار است و هم او را کاملاً نسبت به موسیقی، مایوس می کند. اگر همچنان دچار سردرگمی برای انتخاب گیتار کلاسیک مناسب برای خودتان هستید، یک راه بسیار راحت و مطمئن وجود دارد. اینکه انتخاب های خود را به مارک های بزرگی مانند یاماها (Yamaha)، هافنر (Hofner) و فندر (Fender) محدود کنید و از این برندها خرید کنید.

مانند سایر سازهای زهی کلاسیک، گیتارهای کلاسیک هم در ابعاد و اندازه های کوچکتر و مختلفی برای مبتدیان تولید می شود. سایز ¾ گیتار کلاسیک برای مبتدیان نوجوان بسیار مناسب می باشد. اندازه های ½ و ¼ برای کودکان در نظر گرفته می شود. در حالیکه این سایزها مزیت های خاص خود را دارند، اما همانطور که در بالا گفته شد، معمولا کیفیت پایینی برخوردار هستند و مانع پیشرفت و داشتن شور و شوق برای نوازنده مبتدی است. این نکته هم بسیار مهم است که، همیشه داشتن ابزاری که در ابتدا کمی بزرگ احساس شود بهتر از داشتن ابزارِ کوچکتر است. زیرا ممکن است که آن وسیله به سرعت برای آن فرد کوچک و نامناسب شود.

 

 

انواع مختلف گیتار کلاسیک

اگرچه طرح های گیتار کلاسیک عمدتا با استانداردهای مشخصی هستند، ولی این 3 مدلی که در زیر به آنها پرداخته می شود، دارای اندک تغییرات مهمی می باشند.

 

  1. فلامنکو (Flamenco)

گیتار فلامنکو، گیتار کلاسیکی است که اصولا از آن برای نوازندگی در موسیقی فلامنکو اسپانیایی استفاده می شود. بارز ترین ویژگی فیزیکی این گیتار قطعه ای به نام تاپ گارد (Tap guard) است که از قسمت های بالای گیتار، در برابر ضربه های موزون و ریتمیک زیادی که در سبک فلامنکو مرتباً از آن استفاده می شود، محافظت می کند. این ماده معمولا از پلاستیک شفاف ساخته می شود و هر دو طرف تارها را پوشش می دهد. گیتار فلامنکو نیز معمولا کمی کوچکتر و سبک تر از گیتار استاندارد کلاسیک است، زیرا در این ساز میزان حجم صدا و رسایی آن مهمتر از ماندگاری و تُن موسیقی که تولید می کند دارد.

 

 

 

 

  1. بُرِش دار (Cutaway)

چند سازنده گیتار، مدل های برش دار را برای راحت تر کردن دسترسی به فرت های فوقانی طراحی کرده اند، که در بین گیتاریست ها محبوبیت زیادی دارد. این ویژگی به طور کلی تأثیر نامطلوبی بر میزان صدا و تُن گیتار می گذارد. به همین خاطر این برش ها در گیتارهای کلاسیک بیشتر با مدل های الکترو آکوستیکِ تار نایلونی همراه است. (نگاه کنید به زیر)

 

 

 

 

  1. گیتارهای کلاسیکِ الکترو-آکوستیک (Electro-Acoustic Classical Guitar)

این اصطلاح، که اغلب به "الکترو کلاسیک" خلاصه می شود، در واقع دو نوع متمایز گیتار را پوشش می دهد. مورد اول در اصل یک مدل استاندارد از گیتار کلاسیک با سیستم پیکاپ تقویت شده است. این نوع اندک تفاوت هایی را با مدل استاندارد گیتار کلاسیک  دارد (جز اینکه این نوع گیتار ها غالباً برش دارند). نوازندگان گیتارهای کلاسیک، از این نوع گیتار، در موقعیت های بخصوصی که در آن نیاز به تقویت صدا وجود دارد، استفاده می کنند. شرکت تاکامین ((Takamine سالیان سال است که مدل های با کیفیتی را از این نوعِ گیتار کلاسیک روانه بازار می کند.

 

 

 

نوعِ دوم گیتار الکترو کلاسیک برای نوازندگان گیتارهای غیرکلاسیک طراحی شده و شباهت های بسیاری با گیتار الکتریکی و همچنین تفاوت های عمده ای با گیتار استانداردِ کلاسیک دارد. این تفاوت ها، شامل گردنه ای باریک تر، صفحه انگشت گذاری منحنی، بدنه نازک تر و پل جبران کننده صدا، می باشد. اخیرا، حتی، مدل هایی از این نوع گیتار رایج شده که دارای بدنه ای سفت و مستحکم تر هستند که به آن گیتارهای الکتریک تارنایلونی می گویند. شرکت گادین (Godin)، به دلیل اینکه سیستم های پیکاپ MIDI  را بر روی این گیتارها طراحی کرد، پیشرو در بازار فروش این نوع از گیتارها است.

 

 

بهترین مارک های گیتار کلاسیک برای یادگیری

در مطالب بالا، نکاتی را برای خرید مناسب گیتار برای مبتدیان، را برای شما معرفی کردیم. اما بطور خاص در اینجا قصد داریم مارک های معتبر گیتار کلاسیک را برای شروع یادگیری پیشنهاد کنیم. این مدل ها حاصل تجربیات و نظریات اساتید گیتار است.

 

Cordoba Cadete 3/4 Size Acoustic Nylon String Classical Guitar

 

این گیتار که جنس قسمت بالای آن از صنوبر کانادایی و پشت و کناره آن از ماهون است، از دیرباز گزینه ی مناسبی برای ورود به دنیای گیتارها، تلقی می شد. گردنه ی کلاسیکی که این گیتار دارد، نوازندگانش را قادر خواهد ساخت که ساعت های زیادی را صرف نواختن این گیتار کنند، بدون اینکه ذره ای از خستگی را احساس کنند. اندازه کوچکتر این گیتار نسبت به گیتارهای دیگر، حمل و نگه داشتن این گیتار را برای مبتدیان و کودکان آسان کرده و به همین دلیل است که این گیتار را می توان همراه خوبی برای سفرها دانست. صدای این گیتار نیز وضوح و لحنی گرم دارد. در مجموع، این ساز به شدت به مبتدیان پیشنهاد می شود.

 

 

 

 

Yamaha CS40 3/4-Size Classical Guitar

 

گیتار کلاسیک Yamaha CS40 یک گزینه عالی برای پدر و مادرهایی است که به دنبال گیتاری مناسب برای فرزندشان می گردند. اندازه ¾ این گیتار، نگه داشتن و نواختن آن را بسیار آسان می کند. فرزندان شما، بدون شک، از لطافت این گیتار لذت خواهند برد. این گیتار علی رغم کیفیت مناسبی که دارد نسبتاً ارزان قیمت تر از بقیه مدل های مشابه اش می باشد. جنس چوبی که در ساخت این گیتار استفاده شده، در قسمت های فوقانی، صنوبر بوده، و در پهلوها و پشت گیتار از چوب ماهون استفاده می شود. این گیتار، علاوه بر داشتن صفحه انگشت نگاری ای مناسب برای مبتدیان، از تارهایی نایلونیِ مناسب برای انگشت های تازه کاران، ساخته شده است. در کل، این گیتار یک گزینه واقعا مقرون به صرفه برای همه کسانی که به دنبال اولین گیتار خود هستند، می باشد

 

 

 

 

Squier by Fender SA-150N Beginner Classical Acoustic Guitar

مدل های شرکت Fender، صرف نظر از قیمت، همواره کیفیت مناسب خود را حفظ کرده اند. این امر باعث این شده که سالانه نوازندگان زیادی به این برند اعتماد کنند و از مدل هایی که توسط این سازنده ارائه می شود، خرید کنند. در این میان،  Squier SA-150N، قطعاً شایسته توجه شما است. قیمت این گیتار شما را شگفت زده خواهد کرد و ویژگی هایی که با تهیه این گیتار به دست می آورید شما را به وجد خواهد آورد. قسمت بالایی این گیتار با چوب درخت لیمو، و قسمت های پشت و کنار آن با چوب ماهون ساخته شده اند. این چوب های با دوام، از گیتار، در برابر آسیب های احتمالی ای که بطور ناخواسته توسط مبتدیان ایجاد می شود، محافظت می کند. سَبُکی، لطافت و اندازه ی کوچک این گیتار، آن را تبدیل به یکی از مناسب ترین سازها برای آموختن نوازندگی با گیتار کرده است.

 

 

 

 

Hola Music HG‌-39GLS

Hola Music HG-39GLS، یک گیتار کلاسیکِ بسیار مقرون به صرفه است. قسمت بالایی آن از صنوبر، و در بقیه قسمت ها، از چوب درخت ماهون استفاده شده است. از آنجایی که این گیتار کوچک، جمع و جور و سبک وزن است، سازی بسیار راحت، برای نواختن مبتدیان می باشد. طراحی این گیتار بسیار حرفه ای و زیبا می باشد، تا در کنار موسیقی جذابی که از آن پخش می شود، ظاهر جذابی را نیز ارائه کند. تارهای نایلونی ای که به این گیتار اضافه شده اند، به این گیتار این ویژگی را می دهند که صداهایی کاملاً مناسب برای ژانرهای موسیقی مانند موسیقی جاز و کلاسیک، تولید کند. به طور کلی عملکرد این گیتار بسیار بهتر از انتظار شما برای این قیمت است. این ساز، یک همراه عالی برای کسانی است که تازه کار خود را شروع کرده اند و بدنبال ابزاری مقرون به صرفه و در عین حال محکم هستند.

 

 

 

Stagg C547 4/4-Size Nylon String Classical Guitar

این گیتار، یکی دیگر از گیتارهایی است که شما برای تهیه آن نیاز به پول چندان زیادی ندارید، اگرچه گیتاری با کیفیت بالا است. قسمت پشتی و بالایی این گیتار از صنوبر است و گردنه آن از چوب ماهون ساخته شده. دست و انگشتان شما، بدون توقف، می توانند برای مدت زیادی بر روی این گردنه ی راحت تار بنوازند و ذره ای احساس خستگی نکنند. طرز کار با این ساز بسیار راحت و لذت بخش می باشد. صدایی که ارائه می دهد ،مخصوصاً با این قیمت، عالی است. بدلیل تنظیمات دقیقی که بر روی این گیتار تعبیه شده است، حتی اگر به ندرت هم از آن برای نوازندگی استفاده کنید، باز هم شاهد صدای آهنگین آن هنگام نواختن خواهید بود. در مجموع Stagg C547 یک گیتار مناسب برای مبتدیان خواهد بود که به دلیل صدای غنی و با وضوحی که تولید می کند، می تواند کمک شایانی برای آن ها در آموزش درست نواختن با گیتار باشد.

 

 

 

 

 

برای خرید گیتار کلاسیک کلیک کنید

 

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *